Wreszcie! Czyli test Maxime na szamana!

Maxime

//Jak mogłaś, tyle żem myśleć musiał! (jak widać zresztą, huh) D: I tak bzdury wyjdą, no ale... xD //

Maxime spojrzała na drzewo z zaciekawieniem. A więc ma wypędzić demona, tak? Nigdy wcześniej tego co prawda nie robiła, ale jeśli chce zostać szamanką musi nad tym popracować. Maxime podeszła do drzewa ostrożnie i przejechała po nim łapą, jakoby chciała się upewnić, że ono 'nie gryzie'. Chwilę potem zniknęła w lesie, by wrócić z masą gratów w większości świec. User sam nie wiedział, co Maxym będzie robić, ale zrobi czary-mary i będzie błagał los, by było to poprawnym zachowaniem. Biedny ułom... Czemu ja piszę w trzeciej osobie? Nieważne zresztą... Brązowa rozstawiła świece wokół rośliny, nakreśliła bliżej nieznaną mi substancją pentagram (bo Gzytuś 'loffcia' pentagramy xcx) i rozsypała wokół kolejną nieznaną substancję. Niestety nie powiem co to, gdyż sam nie wiem... Jakiś szit. No ale mniejsza. Wtedy samica zapaliła kolejno świece i mruknęła coś tam dziwnego. Ale znając mnie było to coś w stylu 'idź precz, duszo nieczysta, wracaj gdzie Twoje miejsce'. No to by było na tyle.

Atrita

Drzewo zdawało się zapulsować czystą, niezbyt pozytywną energią. To, co nastąpiło potem również nie było dobre - wszystkie liście opadły nagle, jakby na ziemię posłała je niewidzialna siła, podczas gdy z czarnej dziury zaczął wypełzać syczący, uformowany na kształt węża dym. Owinął on ciasno korę, zwracając się zaraz łbowatą końcówką ku Maxime. Paczsza rozwarła się, a z niematerialnej gardzieli wydobył się ostrzegawczy, nieprzyjemny warkot-syk.

Rita przyglądała się temu w spokoju, czekając na reakcję zdającej. Zdawała sobie sprawę z tego, że zjawa może w każdej chwili zaatakować. A kiedy to się stanie... Cóż, Maxime będzie musiała wykazać się nie lada umiejętnościami.

Maxime

Samiczysko spojrzało jak dzieje się to, co miało się dziać. Niesłychane, że wyszło za pierwszym razem... No ćóż, może jeszcze nie wyszło do końca, ale pewną częśćzadania ma już za sobą, czy tak? No więc Maxime spojrzała na demona. Zmrużyła oczęta i zamyśliła się. Jak pozbyć się demona, jak pozbyć się demona, jak... I już miała pomysła, ha! Trzeba było go gdzieś zamknąć; przypieczętować do jakiejś rzeczy... Przynajmniej na ten czas. Później pomyśli co z nim zrobić i będzie chronić przed dostaniem się w łapska niepożądanych wilków. Uwolniony demon mógłby być niezwykle zły... Zupełnie jak Hono-no. Maxime zaczęła szperać niewiadomo gdzie, gdyż zbytnio nie wiem skąd wilki wyciągają rzeczy ze swego ekwipunku, ale mniejsza, jakiejś rzeczy, idealnej do 'przechowania' tam demona. O dziwo, znalazła maleńką figurkę bliżej nieokreślonej rzeczy... A może był to ten słynny placek jabłkowy, który zdążył przybrać dziwny kształt i stać się... Skamieliną? Huh, no cóż i takie bywały przypadki... Zdająca zdawała sobie doskonale sprawę, że do takich rzeczy zostali stworzeni magowie i raczej dużo ryzykuje, próbując ów sposobu, no ale czy nie do odważnych świat należy? Najwyżej będzie tego żałować w grobie... Ale miejmy nadzieję, że nie umrze! Podeszła ostrożnie do istoty i kładąc nieopodal figurkę czy co to tam było, bo w sumie równie dobrze, mógł to być wspomniany wcześniej placek, spojrzała nań i cicho coś tam mruknęła. Gdybym ja to mówił... No ale nieważne, prawdopodobnie powiedziałbym coś o niecnotach, ale niewarto o tym wspomniać. A potem rzuciła w miejsce, w którym był demon nieco tego czegoś, czym wcześniej sypnęła na pentagram. Z niewiadomokąd wzięła wody święconej (egzorcyzmy Gzytusia xD) i skropiła demona. Niech umiera, muahaha. no to teraz czekać, na bieg wydarzeń, ot co.

Atrita

Niestety to nie był demon, ale, jak wcześniej było wspomniane, zjawa. Działania Maxime nie były więc dostosowane odpowiednio do charakteru maszkary, a nawet gdyby była ona tym demonem, to niewiele czyny wadery by dały. Aby zapieczętować istotę, która posiada jedne z największych zasobów ciemnej energii potrzeba konkretnej formułki, jak również odpowiedniego kamienia szlachetnego, nie niewiadomego pochodzenia figurki.
Poczwara syknęła wściekle, aby zaraz wystrzelić ku Maxime na pełnych obrotach. Jednak...
Bam!
Niematerialna istota robiła się o niewidzialną barierę stworzoną przez pentagram, co było na rękę zdającej wilczycy. Musiała się jednak spieszyć, ponieważ czarne coś zaczęło wściekle walić w przeźroczysty mur i powoli, acz skutecznie go rozbijać.