Test na Tropiciela~~Morte

Morte

Ogromna, naprawdę ogromna łąka na której znajduje się już nieczynny wulkan. Dookoła jest las, bardzo gęsty i zielony las. Gdzieniegdzie są pagórki, które upiększają to miejsce. Wszystko wydaje się okej, ale czy jest tak na prawdę? Nikt przecież nie wie, co za wspaniałe, a może i straszne stworzenia skrywają się w głębi tego lasu? Łąka była nieco mniej tajemnicza, ale jednak bardzo interesująca.

Wadera powoli przybyła w owe miejsce. Przysiadła nieopodal wulkanu i rozglądnęła się dookoła. Delikatnie przygryzła wargę, po czym puściła, wykonała tę czynność parokrotnie. Morte była wpatrzona w jeden punk, gdzieś głęboko w las. Zmrużyła nieco swe ślepia i zaciągnęła się powietrzem, coś tutaj było. Wilczyca jednak nie ruszyła się z miejsca. Cierpliwie czekała na egzaminatora. Dam radę.! -pomyślała i uśmiechnęła się delikatnie, jednak uśmiech zaraz zszedł z jej pyska, a wpełzła powaga.

Samuerian

naprawdę. .3.

Samuel pojawił się na miejscu szybko i bezszelestnie. Zmierzył spojrzeniem Morte, którą w podobnych okolicznościach spotykał już kolejny raz. Skinął wilczycy łbem na przywitanie i powiedział:
- Więc jednak zmieniasz swoją ścieżkę? - głos miał spokojny, a kąciki jego ust nieznacznie uniosły się do góry, gdy wypowiadał te słowa.

Morte

Wilczyca ukłoniła się delikatnie przed alfą i machnęła kilkakrotnie swym ogonem. Tak, zmieniam. -powiedziała spokojnie. Na artystkę się nie nadawałam. Poza tym, tropieniem teoretycznie zajmowałam się od najmłodszych lat. -dodała i uśmiechnęła się delikatnie. Odgarnęła grzywkę, która wciąż ją atakowała.

Samuerian

- Powiedz mi w takim razie, dlaczego właśnie tropienie jest tym, co zastąpiło ci wizję zostania artystką? - zapytał Samuel, sadzając tyłek na ziemi i spokojnie obserwując Morte. - Jak również w jaki sposób odkryłaś, że sztuka to nie twoja ścieżka w porównaniu z tropieniem?

Morte

Po bardzo długim zastanawianiu się doszłam do wniosku, że tak na prawdę tropienie to moja pasja. Zmysł węchu wyostrzył się u mnie bardzo, ponieważ kiedyś musiałam przetrwać jako szczenię i szczerze, dawałam sobie radę. A teoretycznie w sztuce, nie przydaje się węch, a moim zdaniem szkoda marnować takowego ''talentu''. -powiedziała i zastrzygłam prawym uchem. Hm.. Właściwie, to sztuka nie była moją pasją. Chciałam się w tej dziedzinie wypróbować, jednakowoż mi nie wyszło. Natomiast tropienie, cóż. Jak widać, u nas w watasze jest zapotrzebowanie w tropicieli. Pamiętam, że obradzie ten temat był poruszany. Wtedy pomyślałam dlaczego by nie? Można spróbować, przecież jestem dobra w takie klocki.. Właśnie w ten sposób się tu znalazłam i tak zmieniło się moje zdanie. -dodała po chwili namysłu. Tak, właśnie od ostatniej obrady, wszystko się zmieniło.

Samuerian

naprawdę! -,-

Samuel pokiwał głową, analizując w myślach odpowiedź wilczycy, by zaraz zadać jej kolejne pytanie:
- W takim razie, jakie masz predyspozycje na to stanowisko? - spytał spokojnie, wciąż obserwując Morte podczas egzaminu.

Morte

Tak jak już mówiłam wcześniej, mam bardzo dobry węch. Jednakowoż jest to bardziej cecha. Więc mam predyspozycje fizyczne. -powiedziała po chwili namysłu. Nawilżyła nieco językiem już suchy nos i popatrzyła na alfę. Tak, predyspozycje fizycznie miała na pewno. Chociaż może jeszcze jakieś były, ale głównie skupiała się na tych. Machnęła kilkakrotnie swym ogonem i uśmiechnęła się nikle.

Samuerian

- To tyle? - zapytał nie kryjąc zdziwienia Samuel. - Uwierz, dobry węch i predyspozycje fizyczne do polowań na zwierzynę to cechy gatunkowe każdego wilka, więc nie jesteś w tym wyjątkowa. Rozwiń, dlaczego właśnie ty nadajesz się na tropiciela? - zapytał ponownie.

Morte

Dlaczego ja i dlaczego ja się nadaję? Hmm. Właściwie, to długo się nad tym wszystkim zastanawiałam. -rzekła i z grobową miną wpatrywała się w alfę. Jako małe szczenię, za bycie złośliwą i niemiłą wilczycą, nigdy nie dostawałam jedzenia. Musiałam sobie radzić sama. Potem, kiedy zostałam wygnana, również dużo tropiłam. Tak zrodziła się do tego nieświadoma miłość. Od czasu, do czasu odruchowo idę coś wytropić. Sądzę, że do bycia tropicielem, jestem stworzona. Sądzę też, że jestem opanowana i cierpliwa, potrafię czekać. Naprawdę, mogę iść za jakimś tropem na prawdę długo, zapewne i dużo dużej od, że tak powiem przeciętnego wilka. Mnie nie da się tak łatwo, zbić z jakiegokolwiek tropu. Dlatego też sądzę, że nadaję się na owe stanowisko.. Nie wspominając, że u nas w watasze, chyba nie ma teraz tropicieli. -powiedziała z namysłem. Ostatnie zdanie było trochę nie na temat, jednak trochę nawiązywało do zadanego pytania.

Samuerian

- Hmm... Dobra - powiedział Samuel spokojnie, obmyślając kolejne pytanie. - Co w takim razie przyniesie ci posada tropiciela w naszej watasze? - zagadnął, siadając na przeciw odpowiadającej i uważnie się jej przyglądając.

Morte

Cóż.. Może przynieść respekt. -powiedziała spokojnie i machnęła swym puchatym, aczkolwiek średniej długości ogonem. Oczywiście przyniesie mi też pewność siebie. Ale, jeśli chodzi o watahę to jeszcze dumę. Jest być z czego dumnym, gdy się zdało i jest się teoretycznie jedynym aktualnym tropicielem w watasze Ognia. -dodała po krótkiej chwili. Powiedziała trochę mało, fakt. Jednak skupiała się głównie na tych atutach. Były jeszcze jakieś poboczne, ale mniej ważne niż te, które wymieniła.

Samuerian

Samuel skinął jedynie głową i wyjął skądśtam tajemniczy, czerwony notesik. Zaznaczył jakiś punkt w kajecie i uśmiechnął się.
- Tę część zaliczyłaś. Przejdźmy do teorii - powiedział, chowając zeszyt i spoglądając na Morte. - Powiedz mi, jaka jest twoja taktyka podczas tropienia? Na co winnaś zwracać uwagę mniej lub bardziej, czego używasz, jakich śladów szukasz...? - spytał.

Morte

Wilczyca przygryzła wargę i zmrużyła lekko ślepia. Taktyka? Cóż, nie mam żadnej specjalnej. Tropiąc, staram się iść pod wiatr, by zwierzyna, bądź wróg mojej woni nie zwietrzył za wcześnie. Nie mogę wykonywać żadnych pochopnych decyzji. -powiedziała i zbeształa się w duchu za taką wypowiedź. Była trochę ''byle jaka''. Uwagę powinnam zwracać, w przypadku tropiciela na wszystko. Trzeba być bardzo uważnym, gdyż można łatwo zgubić trop. To nie jest łatwe stanowisko. A ślady? Każdy ślad jest ważny. Jednak bardziej zwracam uwagę na ślady ''podejrzane'' i obce. Bo każdy tropiciel powinien umieć rozpoznać ślad, sarny, zająca dzika itp., w ogóle tropiciel powinien umieć rozpoznać każdy. Jednak jeśli jest to dziwny, nieznany ślad i woń też jest nieznana mi, interesuję się nim. Wiem, że troszkę zboczyłam z tematu, ale to tak przy okazji. Bo szukam śladów świeżych. Czasem zwraca się uwagę, na te starsze, ale głównie sugeruję się tymi nowymi. -dodała i zastrzygła uchem. Mogę zademonstrować. - rzekła po chwili i odgarnęła grzywę. No tak, jeśli alfa tak zażąda, Morte chętnie zaprezentuje swoje umiejętności.

Samuerian

Odpowiedź była dobra, jednak nie bardzo dobra. I Samuel, jak to on, musiał się do czegoś w końcu przyczepić.
- Będziesz zwracać uwagę na obce ślady, zamiast na zwierzęce? Chyba zdajesz na tropiciela, a nie szpiega? Cóż obchodzą cię niezidentyfikowane tropy, kiedy wyruszasz na poszukiwania zwierzyny? - zapytał, unosząc brew do góry.

Morte

Oczywiście.! Ślady zwierzyny są też bardzo ważne i kiedy idę na polowanie zwracam na nie szczególną uwagę. Jednak, jeśli trzeba wytropić kogoś, kogoś całkiem obcego, szpiedzy czasem wyręczają się tropicielami, by szybciej odnaleźć nieznajomego. Ale tylko czasem. -powiedziała i zamyśliła się na chwilkę. Czyż to była kompletna odpowiedź?

Samuerian

- Hmm... no dobra - Samuel ponownie odhaczył coś w swoim szkarłatnym kajeciku. - Przejdźmy do części praktycznej. Jak widzisz, tam jest las. - Wilk wskazał na rozciągające się nieopodal drzewa. - W tym lesie mieszkając zwierzątka. Między innymi sarny. Znajdź mi sarnę to zdasz - rzekł, uśmiechając się chytrze i chowając notes.

Morte

Dobrze. -powiedziała z nadzwyczajnym spokojem i wstała. Lekkim truchtem ruszyła w wyznaczonym kierunku, uśmiechając się chytrze. Po chwili zaczęła znacznie przyspieszać lustrując wszystko co się dzieje i wietrząc tropy. Kiedy stanęła na granicy lasu, postawiła uszy na sztorc. Nos zaś przywarła do ziemi i zaciągnęła się powietrzem. Nic, pusto- pomyślała i ruszyła kawałek do lasu, nos wciąż miała przytknięty do podłoża. Ruszyła w głąb lasu. Zaraz jednak uśmiechnęła się chytrze i uniosła tryumfalnie łeb. Zwietrzyła małe stadko, składające się może z 5-6 osobników. Warunki klimatyczne nie były zbyt dobre, ale trzeba sobie radzić w każdych. Powoli, uważając na patyki i liście, które niestety były tutaj nie do obejścia, ruszyła w kierunku woni. Kiedy dostrzegła zdobycz, przyczaiła się, jednak nie zaatakowała. Wydawało jej się to zbyt banalne.

Samuerian

To ja tu decyduję czy cokolwiek mogła dostrzec. >.< Ignoruję część poprzedniego Pani posta.

Wiatr wiał powoli, niosąc za sobą zapachy lasu - głównie drzew roślin, jednak także zwierzyny. Były to jednak zbyt odległe zapachy, by po nich można było określić położenie potencjalnych ofiar. Więc woń nie jest tym, co pomoże Morte odnaleźć poszukiwanego zwierza. Co to w takim razie będzie? To już zależy od samej tropiącej - co zrobi teraz? Czego zacznie szukać?

Morte

Wilczyca prychnęła jedynie i rozejrzała się dookoła. Skoro nie woń.. To poszukajmy odcisków.-pomyślała i ruszyła truchtem przed siebie. Z początku nie było nic, co mogł by się jej przydać. W końcu przystanęła i zaczęła się nasłuchiwać. Przygryzła jedynie wargę i poszła w stronę południową. Przytknęła nos do podłoża i zaczęła węszyć, nic szczególnego. Zaraz jedna, dostrzegła w oddali trop. Nie był on dobry do rozpoznania, więc ciężko było jej stwierdzić kto jest tego odcisku właścicielem. Zmarszczyła nos. Morte mogła jednak stwierdzić tyle, że trop nie jest stary.

Samuerian

Mówię, żeby się nie wcinać w rolę MG. -.- Jeszcze raz i testu nie zaliczę.

Morte dobrze postanowiła, szukanie tropów było w tym przypadku odpowiednim działaniem, jakie powinna podjąć tropiąca. Gdy wędrowała, z nosem przy ziemi, szukając śladów życia jakichkolwiek zwierząt, przed jej oczami pojawiło się wgniecenie - niezbyt głębokie, jednak łatwe do zidentyfikowania dla zapoznanego z tematem - wyraźny ślad należący do młodej, bo niezbyt dużej sarny, co można było stwierdzić po wielkości i głębokości tropu. Zwierz zmierzał wyraźnie na wschód, w kierunku, w którym wiał wiatr, toteż będzie trudniej, bo woń drapieżnika może przedwcześnie ostrzec zwierzynę...