Awans Viktorii na Betę - Obrada

Nefär

Westchnął. Przez wieczność słuchać opowieści o dożynkach? To nie wchodzi w rachubę.
-Droga Viktorio, rozumiem twoje chęci, ale dożynki i festyny to naprawdę nie wszystko. Opieka nad swoimi pobratymcami, wspomaganie w potrzebie... I w dalszym ciągu służba alfom. Jeśli jesteś na to ab-so-lut-nie gotowa, to ja cię już nie będę dręczył. To tylko i wyłącznie twój wybór. No...-obejrzał się na inne wilki-I może jeszcze nasza. Ale jednak to ty zadecydujesz, czy chcesz być betą. To wielki obowiązek i musisz zrozumieć, że jeśli będzie ci zbyt ciężko i zrezygnujesz, spadnie na ciebie gniew wszystkich zawiedzionych wodników. To tyle ode mnie. Jeśli Viktoria jest gotowa, przyjaciele, to ja jestem na tak. Zawsze można ją obalić.-zaśmiał się, odwracając do pozostałych.

Viktoria

Nadal spokojna Viki spojrzała na zebranych.
- A więc poprosiłabym o głosowanie wstępne. Policzmy... Są 3 głosy, ze mną - mam prawo głosować, za i 3 przeciw. Droga szamanko - zostałaś ty. A co do pomysłów - najlepsze przychodzą w różnych dziwnych momentach. Chciałabym też zauważyć, że jakiś nowy wilk chcę do nas dołączyć. Poczekamy na niego także. Może do nas przybędzie - zakończyła.

Szina

Wilczyca westchnęła głośno i spuściła na moment głowę. Potem podniosła ją i spojrzała w oczy wilczycy. Nie było tam hardości, która błyszczała wcześniej.
- Nie. Droga Viktorio, jestem na nie. - zamilkła i patrzyła się wciąż w ślepia wilczycy. - Jednak nim odejdziesz stąd lub weźmiesz mnie za wroga wysłuchaj, co mam ci do powiedzenia. - jej głos był aksamitny, jednak widać było, że przez wilczycę przemawia doświadczenie - Jesteś młodą, pełną energii wilczycą. I tak, takich wilków ta wataha potrzebuje. Jednak będąc w obecnym położeniu muszę Ci odmówić. Bo teraz potrzebujemy kogoś, kto nas poprowadzi. Potrzebujemy kogoś, kto przegrupuje nasze szeregi i sprawi, że wszyscy będą czuć się potrzebni. Ty nie jesteś na to gotowa, lecz nie brak jakiś przymiotów jest temu winien, a twój wiek i brak doświadczenia. Być może w innej sytuacji powiedziałabym, że właśnie to stanowisko Cię przygotuje, da Ci potrzebne doświadczenie. Jednak nie dziś. Walcz, staraj się, zdobywaj kolejne szczeble kariery, a może kiedyś to Ty będziesz na moim miejscu. Uśmiechnęła się i odeszła w tył. Gdzieś w górze szybował orzeł.
- A, i jeszcze jedno - rzuciła z goła odmienioną miną - Nikt nie dał Ci pozwolenia, by mówić mi na ty. Jestem od ciebie więcej niż dwa razy starsza. Nie pytałaś nigdy o pozwolenie zwracania się po imieniu, nie wspomnę już, że po stanowisku. wypowiadając takie słowa podkreślasz różnice między nami i traktujesz mnie przedmiotowo. Czyżbyś nie zdawała sobie sprawy, że to ja stoję wyżej od Ciebie w hierarchii tej watahy?

Lyoko

Spoglądała to na Viktorię, to na Szinę. Złapała się za głowę. Co za tragiczny błąd ze strony Viktorii!
-Pani Sino, pani Sino!-zasepleniła, podbiegając do szamanki-Seldecnie pseplasam w imieniu tej wilcycy. Niech jej pani wybacy, plosę!
Chwyciła wilczycę delikatnie za futerko na ogonie i spojrzała błagaalnym wzrokiem. Uśmiechnęła się, puściła i zwróciła do Viktorii.
-A ja... nie mam zbytnio głowy do takich splaw. Ale...-podrapała się po łebku-Jestem... chyba... na tak.-uniosła łapkę, którą drapała się ku górze. Uśmiechnęła się szeroko i znów zerknęła na szamankę.

Viktoria

Viki przytakiwała na każde słowo i zdanie szamanki.
- Wybacz mi, proszę. Nie chciałam nikogo urazić. Lecz skoro mnie nieporzebujecie to odejdę. Zamykam obrady. Może jeszcze się kiedyś spotkamy. dowidzenia - spojrzała po kolei na wszystkich. Smutna, została wyniesiona stąd przez Lo. Odeszła...

zt.

Szina

Wilczyca skinęła głową, patrząc za odchodzącą wilczycą.
- W porządku, nie gniewam się. - Uśmiechnęła się delikatnie, jednak w tym uśmiechu gościł smutek. Dominujący smutek. Położyła łapkę na łebku szczeniaczka i potargała jej grzywkę. Miała tylko nadzieję, że ten jednoznaczny sprzeciw nie zniechęci Viktorii do działania.

Dessie

Dessie uśmiechnęła się pod nosem. Może teraz Viktoria się zmobilizuje i pomyśli lepiej nad stanowiskiem Bety. Kto wie - prawdopodobne było, że jeszcze ich zaskoczy jakimiś ciekawszymi pomysłami. Może jeszcze spróbuje wywalczyć sobie to ważne stanowisko.

Folle

Witam-powiedziała z małym zawstydzeniem , gdyż pojawiła się bardzo późno i ostatnia. Rozejrzała się i usiadła obok innych.