Grota Sherii :D

Carly

- Niestety, nie wiem nic - odrzekłam wzruszając ramionami.
Spojrzałam przelotnie na wyjście/weście a potem wróciłam wzrokiem do Sherii.

Sherii

- Heh a co tam u Ciebie? Jak będziesz go widziała to pozdrów go ode mnie - powiedziała i wróciła na swoje miejsce.

Carly

Podeszłam do Sherii.
- U mnie jakoś się układa. Mam w końcu partnera - pochwaliłam się siadając obok wilczycy.

Desmond

Des skinął łbem w strone Carly.
-Ja się zmywam-rzekł, poczym odwrócił się i wybiegł.

z.t

Carly

Skinęłam łbem i odprowadziłam wzrokiem Desmonda. Spojrzałam uważnie i z uśmiechem na Sherii, czekając cierpliwie na jej wypowiedź.

Sherii

- Do zobaczenia - powiedziała i uśmiechnęła się na odchodne Desmodowi.
- Taaak? A któż to jest tym szczęśliwcem? - zapytała i przerzuciła wzrok i swój uśmieszek na wilczycę.

Carly

- Nie wiem czy go znasz, nazywa się Wasp. Chyba wszyscy go już znają - uśmiechnęłam się z lekkim rozbawieniem w głosie. Usiadłam machając ogonem.

Sherii

- Taak znam... Poznaliśmy się nad diamentowym wodospadem - odpowiedziała i uśmiechnęła się.
- A ja nadal jestem starawą panną, że tak powiem bez najmniejszych zmian - odparła i spojrzała gdzieś w kąt swojej groty.

Carly

- Oj nie martw się - powiedziałam i wstałam obchodząc Sherii dookoła - Jakiś się w końcu znajdzie.
Usiadłam znów przed nią.

Sherii

- Nie martwię tylko tak jakoś... Każdy kogoś ma, a ze mnie taki masakryczny samotnik widać takie moje przeznaczenie - powiedziała i uśmiechła się jakby promienniej niż wcześniej.

Carly

- Uwierz, że nie każdy. Ja też szukałam długo i znalazł się ten jedyny. Trzeba mieć cierpliwość. Nie jesteś jeszcze tak stara, masz czas by kogoś znaleźć - powiedziałam i przymknęłam oczy.

Sherii

- Tobie łatwo, bo masz komu się wygadać, a ja szkoda gadać. Jakbym jeszcze moich przyjaciół spotykała to by było dobrze, ale każdy z nich zapadł się jak kamień w wodę - powiedziała, spuściła łeb i skuliła uszy.

Carly

- Zawsze się dostaję tę drugą szansę, by zacząć od nowa - powiedziałam z uśmiechem - Trzeba szukać, szukać, aż się znajdzie.

Sherii

- Tak szczerze to już nawet nie mam siły, ani chęci szukać sobie partnera. Każdy którego poznam jest już w szczęśliwym związku i kocha swoją partnerkę... I tak w kółko - powiedziała, a jej oczy wypełniły się gorzkimi łzami.

Carly

- Przecież w tej krainie wciąż przybywa wilków - powiedziałam i otarłam łapą łzy wilczycy. No tak, ja zawsze jestem wszędzie, więc mam dużo znajomych i przyjaciół.

Sherii

- A ja mam zaledwie trójkę, ale każdy z nich się wykruszył. Shauni nie widziałam sto lat, Baksa też, Diamond tak samo, a Szasta no cóż twierdzi, że jak jestem jego byłą to nie mogę być jego przyjaciółką - powiedziała i spojrzała w sufit, żeby powstrzymać łzy.

Carly

Westchnęłam i spojrzałam na chwilę na wyjście z groty.
- Nie trać nadziei. Ona jest najważniejsza - powiedziałam starając się temu wszystkiemu zaradzić.

Sherii

- Heh nadzieja matką głupich jak to mówią - mruknęła i uśmiechnęła się sztucznie.

Carly

- Więc mówią źle - odparłam.
Owinęłam ogon wokół łap i popatrzyłam w stronę wyjścia. Po chwili wstałam i westchnęłam.
- Ja już lecę Sherii, miło mi się z tobą rozmawiało, no i pamiętaj, nie martw się tak - powiedziałam z uśmiechem i zniknęłam w wyjściu.

Sherii

Wilczyca ocknęła się. Spostrzegła, że stoi sama na środku dość zaniedbanej groty. Dawno tu nie sprzątała, więc postanowiła doprowadzić wszystko do ładu. Krzątała się jakieś pół godziny, gdy wreszcie skończyła bił od niej dumna. Była jednak zbyt zmęczona by nadal szczycić się widokiem swojej przytulnej groty. Podeszła do legowiska, które wyłożone było skórą jakiegoś zwierzaka. Położyła się, owinęła tylne łapy puszystym ogonem, przednie zaś skrzyżowała i oparła o nie łeb. Przymknęła ślepia zapadając w błogi sen.