Grota Sherii :D

Sherii

- A z czego mam się cieszyć, nie mam przyjaciół, Twoja była mnie nienawidzi, dziwie się czemu jeszcze mi nic nie zrobiła, mam pierwszy raz partnera i dopiero teraz zobaczyłam, że to nie jest tak łatwo kogoś kochać, kogoś takiego jak Ty - powiedziała patrząc w jego czerwone oczka.

Szasta

Słysząc te słowa,spuścił łeb.Wbił pazury w ziemię,zacisnął kły.Po chwili wybiegł,musiał pobyć sam to co usłyszał nie było miłe.Trudno...

Sherii

- Szasta, poczekaj to nie tak jak myślisz. Eh... i znowu zostawił mnie samą, a ja go tak kocham. Czemu on musi mieć takie powodzenie u wilczyc?! - powiedziała i schowała łepek pod poduszkę, którą dostała w prezencie.

Szasta

Wkroczył na ten teren a jego stąpanie było słuchać z daleka.Stanął przed grotą,do środka nie mógł wejść bo był zadurzy -Sherii-powiedział,ale teraz brzmiało to jakby wrzasnął smok do megafonu.

Sherii

Usłyszała, że ktoś ją woła. Nie wyszła jednak na zewnątrz sprawdzić kto to, bała się, było ciemno, a ten głos nie wydał jej się znajomy. Wtuliła łepek w podusie i zamknęła oczka.

Szasta

Sherii-tym razem on krzyknął,zerwał się silny wiatr,który aż huczał.Zajrzał okiem do jaskini mógł wstawić tam tylko pysk,wsunął go i spojrzał na wilczyce ukrywającą się pod poduszką.

Blizna

- uciekasz? - spytał. widocznie kiedy Szasta włożył łeb do groty zaszedł go od tyłu. szczerze to naprawdę był mniejszy od Szasty, ale za to wyższy. zmrużył ślepia, cofając się o krok. wbił pazury w ziemię. stanie na czterech łapach nie było wygodne. na 2 było lepiej. teraz wyglądał na mniejszego i niższego..ale to się okaże.

Szasta

Nie będę z tobą walczył-odpowiedział kolejny raz.Wyciągnął pysk z groty.Dlaczego ci tak na tym zależy?-spytał gdy mówił tym tonem drzewa się uginały.Chciał znów być sobą a nie walki.

Blizna

- widzisz dotychczas zachowywałem się spokojnie. jednak ukrywanie się pod maską nie jest wygodne. - prychnął. - tak na prawdę to ja jestem mutantem. ty masz to wrodzone a ja zostałem zniszczony przez ludzi.

Szasta

Nie byłem mutantem,byłem normalnym wilkiem,ale...-przerwał.Westchnął ciężko i uderzył łapą o ziemię,która znów sie zatrzęsła.Po tym jak wróciłem do domu,w góry i zastałem tamtą sytuacje.Musiałem walczyć z moim bratem,okazało się,że był mutantem i w jakiś sposób przeniósł to na mnie.Ta rana,która się nie goiła tylko rosła i jakby...żyła to po nim.Teraz wyglądam tak-mówił głośno i doniośle,spuścił pysk,a łza z krwi spłynęła po jego futrze.

Sherii

Wyszła z groty, na razie nikogo nie spostrzegła.
- Hałasujcie sobie pod swoimi drzwiami, a nie tutaj u mnie - krzyknęła, myślała, że to jakieś żarty, zobaczyła dwa ogromne wilki i ze strachu ukryła się za jakimś głazem.

Szasta

Spostrzegł Sherii-Sherii to ja...Szasta-rzekł próbował mówić to jak najciszej,ale i tak jego głos był donośny i potężny.Opuścił pysk na wysokość jej pyska.Patrzył krwawymi ślepiami.Może nie było tego widać nie w tym cielsku,ale jego dawny wzrok mówiłby kocham cię.

Sherii

- To nie Ty ja nie wieże, przecież byłeś na mnie zły i nie zwracałeś na mnie najmniejszej uwagi - powiedziała powoli wychodziła zza głazu, spostrzegła innego dużego wilka i zrobiła kilka kroków w tył.

Szasta

Czytałem o mutanta,o mutacji.Podejrzewałem,że moja rana jest z tym związana.Zobacz jak teraz wyglądam nawet mnie nie poznałaś.-rzekł smutnym głosem,który dalej utrzymywał donośny ton.Wiatr zawiał tym razem lżej.Jego metalowy pancerz wrośnięty w cielsko zaskrzypiał gdy się schylił do niej i dotknął swoim dużym nosem jej maleńkiego.

Sherii

- A czemu powiedziałeś, że mamy się na razie nie spotykać? Skoro i tak przyszedłeś, myślałam, że mnie już nie chcesz, że podoba Ci się któraś z Twoich fanek bardziej ode mnie - powiedziała i patrzała w jego wielgachne oczy.

Szasta

Przeczuwałem,że przejdę mutacje.Chciałem się dowiedzieć czegoś od Blizny,ale to się stało tak szybko-rzekł a gdy mówił a jego paszcza otwierała się była wielkości jaskini Sherii.

Sherii

- I co ja mam teraz z Tobą zrobić? Chciałam, żebyśmy zamieszkali razem, ale teraz chyba nie da rady, bo się nie zmieścisz w mojej grocie - powiedziała i liznęła go językiem w jego duży nosek.

Szasta

Nie wiem jak,ale wrócę do dawnej postaci...-spływa jedna krwista łza-obiecuje-rzekł bardzo cicho,teraz tonem jak zwykły wilk.Patrzył swoimi krwistymi ślepiami mordercy,w tym cielsku był uwięziony.

Sherii

- Nie musisz wracać, ja Cię kocham za to jaki jesteś tam w środku, a nie za to jaki na zewnątrz - odparła z uśmiechem i przytuliła się do swojego Big Szastusia.

Szasta

Ja nie chcę taki zostać.-powiedział jego głos był tak potężny,że ziemia się pod nimi zadrżała.Otulił ją swoją łapą,w której mieściła się cała.