Miejsce Ianles..

Masqarada

Usmiechnełam się lekko.... Bardzo spodobała mi się jej śnieżnobiala sierść.. - Wiesz co... Strasznie mi się podoba twoja śnieżno biała sierść wygląda jakby była z aksamitu.. - rzekłam z zachwytem...

Ianles

-Dziękuję.. Jeszcze nikt nigdy mnie nie chwalił - uśmiechnęłam się lekko, lecz moje oczy pozostał puste - Twoje futro też jest piękne, i tak samo białe jak moje - dodałam, wstając i podnosząc łeb.

Masqarada

- Niemam tutaj duzo znajomych a gdzie chodze nikt niezwraca na mnie uwagi... oprocz jednego czy tam dwóch wilków... - powiedziałam.. - moze zostaniesz moja przyjaciółką? - spytałam patrząc na nią

Moonlight · Gość

Zerknęłam na Masqaradę, coś we mnie pękło. Wpatrywałam się w tą wilczycę z przerażeniem, warknęłam. Cała się trzęsłam, nie mogłam nad sobą zapanować. Wbrew mojej woli cofnęłam się za Ianles...

Masqarada

Spojrzałam na wilczycę... zamrugałam oczami lekko zdziwiona... - yyy... jak przeszkadzam to moge iść... - rzekłam spokojnie byłam jednak troche zdziwiona i zarazem przestraszona zachowaniem wilczycy...

Ianles

Zadrżałam, słysząc warczenie Moonlight.
Przymknęłam lekko oczy, bo naszły mnie dawne, niedające spokoju wspomnienia.
Po chwili otrząsnęła się, i spytałam szeptem Moon:
-Cóż się stało..? Co cię tak zaniepokoiło..?

Masqarada

Odczułam wrażenie że jednak neijestem tu mile widziana.. - to może ja jednak pójde.. - powiedziałam ciszej spościłam łeb i poszłam... westchnełam...

Moonlight · Gość

Była w szoku, nie mogła się uspokoić.
Ten medalion... Te znaki... To jest... To jest... - szeptała, robiło jej się coraz bardziej słabo. Świat zawirował, straciła przytomność.

Ianles

Zobaczylam iż Moonlight zamyka oczy... po chwili stracila przytomność..
-Moonlight, slyszysz mnie? - spytalam cicho, podbiegając do niej szybko. Nie zastanawialam się w tej chwili nad znaczeniem medalionu, ani tą calą dziwną tajemnicą,.. Czulam nutkę paniki, lecz postanowilam być twarda.

Moonlight · Gość

Przez krótką chwilę była nieprzytomna... Otworzyła lekko powieki, patrząc na Ianles zamglonym wzrokiem.
Co... Co się dzieje? Czy ja jestem na tyle słaba i bezbronna, żeby się aż tak panicznie bać tej wilczycy? Co jest ze mną nie tak? Nie powinnam się użalać nad sobą... i kryć uczucia. Muszę być silna... - szeptała. Jedna, lecz pełna smutku i goryczy, łza spłynęła po jej sierści. Kapnęła na ziemię.

Ianles

-Już dobrze - odparlam z niepewnym uśmiechem, siadając obok Moon - Cieszę się że się obudzilaś.. Najważniejsze iż odzyskalas przytomność - zamyślilam się na chwilę, wpatrując się w nią ciemnymi oczyma z lekkim niepokojem - Jak się teraz czujesz...? Nie potrzebujesz lekarza..?

Tsunami

Cześć-powiedziałam wchodząc

Ianles

-Hey- powiedzielam, rzucając ukradkowe spojrzenie na Tsunami. Wciąż wpatrywalam się w Moonlight, obawiając się tym razem reakcji na przyjście nowego wilka. Cóż moglo wywolać w niej tak silne emocje? Myślalam wciąż gorączkowo, lecz żadna odpowiedź nie przychodzila mi do glowy.. Wbilam pazury mocniej w ziemię, skolowana tą calą sytuacją.

Tsunami

rozejrzałam sie-ładnie tu -powiedziałam i sie uśmiechnełam

Moonlight · Gość

Nic mi nie jest... Za bardzo się przejęłam. Wybacz, że narobiłam Ci kłopotów. - szepnęła niepewnym tonem. Próbowała wstać, po czym chwiejnym krokiem, przeszła parę kroków.

Ianles

-Klopot? - zdziwilam się, rzucając na Moon uważne spojrzenie - Żadne klopot.. Po za tym nie sądzę bym mogla cię puścić w takim stanie. Myślę że najlepiej pójść do medyka - dodalam stanowczym tonem, podchodząc do niej.

Tokio

<przyszłam>Czesć!<Powiedziałam>Można?

Ianles

Skinęłam lekko głową, widząc karmelową wilczycę.
-Jasne że można.. - odparłam, choć byłam już nieco skołowana niezwykłościami tego dnia.

Kira · Wysłany: Pią 9:55, 21 Mar 2008 Temat postu:

Przyszłam wolnym krokiem. Nie znałam za dobrze tej wilczycy, ale zdawała się mieć ciekawą osobowość... Rozejrzałam się uważnie.
- Nie przeszkadzam? - spytałam z niepewnością.

Ianles · Wysłany: Pią 10:07, 21 Mar 2008 Temat postu:

Leżałam właśnie na podłodze, wbijając trochę beznadziejne wzrok w sufit. Po chwili usłyszałam ciche kroki, uniosłam głowę, wstałam.
-Nie, nie przeszkadzasz, ja z reguły nie mam nic do roboty, prócz gorzkich myśli - powiedziałam lekko zaskoczona, widząc Kirę - Witaj, wejdź proszę.