Jezioro Spełnionych Marzeń

Carly

- Ja Ciebie też - powiedziałam dość cicho.
Poczułam jak na moim futrze lądują malutkie, zimne drobinki śniegu. Chwila odpoczynku, chociaż jedna na tak długi czas..

Wasp

- No nie! Śnieg! - prychnął, gwałtownie zadzierając pysk w kierunku nieba. - Nie wystarczy, że już zalega na ziemi tonami?

Carly

- Nie dramatyzuj - mruknęłam, otwierając oczy i lekko podnosząc łeb.
Wpadło mi coś do głowy.
- To może pójdziemy do Twojego legowiska, skoro Ci to przeszkadza? - zaśmiałam się - Ewentualnie do mojego - dodałam.

Wasp

- E tam dramatyzuję, od razu... jeszcze nie zdążyłem porządnie wyschnąć po wizycie za granicami krainy, a tu znów mam moczyć futro? Chodźmy - powiedział i spojrzał na Carly, czekając, aż ta z niego zejdzie.

Carly

Zeszłam z niego.
- To do Ciebie czy do mnie? - zapytałam, patrząc z uśmiechem na spadające płatki śniegu, a potem na Waspa.
Machnęłam ogonem, czekając na jego decyzję. W każdej chwili mogłam zerwać się i pobiec w wyznaczonym kierunku.

Wasp

Myślał przez chwilkę, machając lekko końcówką ogona. Jeszcze nigdy nie widział legowiska Carly, jednak perspektywa spędzenia choć kilku minut w swoim domciu była zbyt kusząca. - Hm... do mnie - powiedział po chwili zastanowienia i wstał. - Tak długo mnie tam nie było, że muszę sprawdzić, czy mnie nie wyeksmitowano.

Carly

Zaśmiałam się cicho. Bez zastanowienia ruszyłam w kierunku terenu Samotników. Jeszcze pamiętam, że Wasp nim jest. Gdy biegłam raz po raz łapałam na język płatki śniegu.

Wasp

- Nie tak szybko, Carlyś... poobijany nie mam siły na takie bieganiny... - powiedział, choć Carly była już tak daleko, że na pewno go nie słyszała. Pobiegł za nią w kierunku swojego legowiska.

Mel · Gość

Przyszedl i polożył na brzegu.Zamoczył łapę w wodzie i czekał, sam nie wiedział na co, poprostu czekał.

Luna

Nad jezioro przyszła Luna ciągnąc za sobą swój ogon. Zobaczyła młodego wilka przy brzegu i podeszła do niego.

Mel · Gość

Spojrzał z ukosa na wilczyce.Skinął jej łbem i powiedzial
-Witaj... kim jesteś?-po tych słowach spojrzal na taflą wody jeziora.

Luna

-Cześć, jestem Luna- powiedziała i usiadła przy brzegu.
-A ty?- spytała z ciekawością

Mel · Gość

-Mel!-powiedzial szybko, nie odrywając wzroku od wody ,,Luna..." pomyślal-Długo jesteś w tej krainie?Jesteś starasza prawda?Jesteś tu od małego?-zadał pytania.

Deemon

-Idę do świerkowego lasu-mówiąc to spojrzał na Ozona i wybiegł z polany nie patrząc czy Ozon za nim idzie choć miał nadzieję że zrobi to.

Cichy

W końcu i on musiał tu przyleźć.Idąc wolnym,ciężkim krokiem doszedł do jeziora i zaspokoił pragnienie.Spojrzał na resztę wilków.Śmiał się w duchu, sam z siebie.

Assire

Assire przyszedł i położył się obok wody, czekając na rybę. Wilczek przypadkiem usnął. Gdy się obudził zauważył dwie ryby, więc próbował je złapać ja wyskakiwały. Długo mu to zajęło, ale wreszcie mu się udało i tak zdobył 10 kości.

Kina

Zauważyła wilka podeszła do niego:
-Jestem Kina,a ty?-spytała białego wilka
Usiadła i spoglądała na wilka.Zaczęła przyjmować pozę"chcesz się pobawić?" bo jej się nudziło.Czekała na reakcję wilka.Znów spoglądała w tej pozie tej samej.Usiadła.Znowu.
-Yyy..Chcesz być przyjacielem lub sympatią?-dodała Kina
Wybiegła nagle

Elena

Evana przechodziła tędy spokojnie. Niedawno rodziła, więc spacerowała wolnym krokiem pełnym gracji. Dojrzała białą wilczycę i usłyszała jej imię. Luna... tak, to córka Akity! Pora ją powiadomic. Przyspieszyła nieco i zniknęła za drzewami.

[zt]

Dermanotta

Dermanotta przybyła tutaj powoli. Czuła się już o wiele lepiej niż ostatnim razem. Najważniejsze, że Eskarinę odzyskała. Usiadła tuż obok tafli wody i westchnęła cieżko, wodząc po niej łapą.

Lauri Iloinen

Lauri przybył nad Jezioro zwyczajnym dla niego sprężystym krokiem. Z kufą rozciągniętą w nieznacznym uśmiechu patrzył na okolicę z zaciekawieniem, nigdy bowiem nie był w tym miejscu. Jego wzrok padł na znajomą mu biało-niebieską wilczycę. Na jej widok złociste oczy wilka błysnęły radośnie.