Jezioro Zmian

Smith

- Zaraz wracam - wstał i pobiegł w krzaki. Po jakiś 10minutach wrócił z lekko ubrudzonym pyskiem od krwi. Położył na ziemi młodego jelenia - Smacznego...- usiadł obok niej i wbił wzrok w wodę.

Shade

Zlizałam mu krew z pyszczka.
- Nie można chodzić ubrudzonym. - powiedziałam z uśmiechem i wbiłam kły w ciało martwego zwierzaka. Przeżułam. - A Ty nie chcesz?

Smith

- Nie jestem głodny - zamyślił się i patrzył na gładką tafle wody. Zszedł na dół i stał na brzegu jeziora lecz woda go nie dotykała.

Shade

Podążyłam wzrokiem za nim. Coś było nie tak, dziwnie się zachowywał. Zaczęłam się zastanawiać co się stało. Powoli i z gracją podeszłam do niego.
- Smith... Coś się stało?

Smith

- Nie skarbie... - westchnął i przygarnął ją łapą do siebie.
- Jest w porządku - pocałował ją w główkę. Wiatr delikatnie rozwiewał jego grzywkę i futro.

Shade

- Widzę, że coś jest nie tak... - powiedziałam poważnie robiąc smutną minę. - Coś się stało podczas Twojej nieobecności?

Smith

- Nie naprawdę nie...migrena mnie dopadła i tyle. - wyjaśnił jej co chwilę gładząc jej grzywkę, która opadała na pyszczek. - Jesteś śliczna - patrzył jej głęboko w oczy - ...

Shade

Trudno mi było uwierzyć w to co mówił, ale nie chciałam go męczyć. Jak na moje oko było coś nie tak. - Wiem, mówiłeś mi to już miliony razy... - pocałowałam go delikatnie.

Smith

- To masz jakieś plany na dziś? - zadał bezinteresowne pytanie wbijając wzrok w chmury na niebie. Był myślami gdzieś daleko.

Shade

- Nie mam żadnych planów. - powiedziałam spokojnie. Odeszłam od niego kawałek i położyłam się w wodzie. Czułam, ze jest jakby nieobecny. Spojrzałam smutno w kierunku nieba. Nie wiedziałam co się dzieje, na pewno nie chciał mnie martwić. Postanowiłam przemilczeć.

Smith

Podbiegł do niej i wyciągnął ją z wody - Nie kładź się tu chyba, że chcesz się zmienić! - krzyknął wycierając jej futro swoim.

Shade

[Moment, pracuje nad podpisem... Coś mi nie wychodzi xD ]

Wyszłam szybko na brzeg.
- Nie krzycz na mnie... Drobna zmiana charakteru nikomu nie zaszkodzi. Powinnam być mniej lekkomyślna. - powiedziałam poważnie i położyłam się na jednej ze skał.

Smith

- Dobra zobaczymy się później - wszedł na pagórek i ruszył do wyjścia.
- Do zobaczenia - rzucił i odszedł.

Shade

- Żartowałam. - dodałam po cichu. Nie zamierzałam się zmieniać. Nie miałam bladego pojęcia co dzieje się z nim, zaczynało mnie to powoli denerwować, nie chciał mi powiedzieć. Otrzepałam się z wody, tak z przyzwyczajenia, ponieważ byłam sucha. Pobiegłam do wyjścia.

Sheala

Przyszła wolniutkim kroczkiem. Niezbyt wesoła, niezbyt smutna. Machała "puszyściakiem" (czyt. ogonem) na wszystkie strony. Nuciła coś pod nosem. W końcu usiadła na podłożu i zaczęła rozmyślać.

Master

Przyszedł, a gdy zobaczył Renesmee, opuścił łeb. Nie krył łez, które płynęły nieustannie po jego pysku.
- Kłamałaś.

Sheala

Obróciła się, nie kryła zdziwienia - Master? - zapytała, a w oczach stanęły jej łzy - Czemu niby miałabym kłamać?! Odszedłeś bez słowa zostawiając mnie samą sobie. I co miałabym być szczęśliwa i zrywać kwiatki, tak?! - niemalże to wykrzyczała. Eh.

Master

- Zostawiłem samą. Jasne. - uniósł łeb, patrząc na nią.
- Nie opuściłem Cię ani na moment, podczas gdy Ty zniknęłaś. Szukałem Cię, ale zanim Cię zobaczyłem, już zdążyłem się dowiedzieć, że masz innego. Kłamałaś, Renesmee. - Łzy ciekły mu po pysku, jedna strącała drugą.

Sheala

- Master, pilne sprawy wzywały. Nie mogłam nikomu o nich powiedzieć, to nie moja wina. A potem jak wróciłam, Ciebie już nie było. - westchnęła zdając sobie sprawę, jak bardzo go zraniła. Przecież on tyle dla niej zrobił..

Master

- Poświęciłem się dla Ciebie. Stałem się wrogiem Twojej rodziny, nie mogę już leczyć innych wilków. A Ty zwyczajnie kłamałaś. - Powiedział, pysk zwracając w bok. Zamknął oczy, by choć trochę zahamować potok łez.