Jezioro Zmian

Heroine

Przyszła z Bradonem w pysku. Lekko trzymała go za skórę na karku i ostrożnie odłożyła go przy brzegu.
-Cześć. Już w porządku?- Spytała wszystkich. Obserwowała malca i powoli weszła do wody. Wypiła trochę i położyła się przy brzegu obserwując inne wilki. Chyba było dobrze.

Zira

-O tak nie najgorzej.-Powiedziała Zira i uśmiechnęła się do wszystkich.
-Trochę się rządziłam ale mi wybaczono a demony zagnane zostały do grobu.Dziękują że zajęłaś się moim synem.-Powiedziała do przyjaciółki.
I nagle coś jej się przypomniało.Po cichu parsknęła do siebie.
-A to dziwne...

Derin

- Tylko nie znikaj jak będziesz czarować. Potem będzie trzeba cię szukać. - powiedział miło do Ziry. Spojrzał na nią i dał je wielkiego buziaka.

Zira

-Wiecie co kilka dni temu zajmowałam się małym.Zasnął więc zajęłam się czymś nagle zaczął krzyczeć i wszedł do wody zaczął się topić więc go wyjęłam. Potem powiedział że gonił go wilk-Demon i rzucał w niego nożami a kiedy go złapał obudził się i zobaczył mnie.He dziwne.-Teraz zastanawiała się nad tym. Czyżby jej synek mógł przewidywać tak jakby przyszłość?
-Nie żadnego znikania przynajmniej dzisiaj. Ja mam dość czarów jak na jeden dzień.

Heroine

-Ależ proszę.Nie było z tym problemu. Krwi nie było.- Powiedziała z uśmiechem. Przyglądała się wodzie czekając na jakieś słowa. Bardzo chciała teraz z kimś porozmawiać.

Zira

-A u nas krew się polała.-Powiedziała z uśmiechem i podniosła zabandażowaną łapę.
-Trza się było poświęcić dla dobra sprawy. He he.-Przemówiła.

Derin

Derin spojrzał na Tsahaylu i powiedział do niej. - Dziękuję, że zaopiekowałaś się moim synem. Spojrzał na malca, a potem na Zirę. Zaczął rozmyślać nad ta historią co powiedziała mu partnerka.

Zira

Zira spojrzała na Derina. Widziała że przygląda się malcowi i nad czymś myśli. Jej też to nie dawało spokoju. Pomyślała trzeba się dowiadywać co mu się śni .

Derin

Derin spojrzał na Zirę, a potem znowu na syna. Podszedł do niego i go przytulił. Wziął go i położył się. Po chwili położył malca koło siebie i Ziry. Pogłaskał go.

Zira

Jej partner bardzo ich kochał wiedziała że jeżeli jej obawy się potwierdzą trzeba będzie chronić malca cały czas. Ten świat na dużo mrocznych i przerażających stworzeń które mogą tylko czekać na jego życie.

Alerth

Spojrzała na nich. - Eee...ja nie w temacie. Mam lekką zawieche..to o co chodzi? -zapytała wilczyca patrząc na rodzinkę. Uff..co za szczęście, że ona partnera nie ma.

Zira

-Eee Ali o to że mój syn chyba przewiduje przyszłość. Z naciskiem na chyba.-Powiedziała kiwając głową w jej stronę.Ona czasem faktycznie nie ogarnia.

Derin

Derin spojrzał zmartwiony na syna. Kochał go bardzo i nie pozwoli, żeby mu się coś stało. Spojrzał w niebo i zobaczył swojego jastrzębia. Od razu przypomniał sobie, ze maluch nie ma jeszcze zwierzątka.
Jastrząb wylądował koło niego. W dziobie trzymał mysz. I po chwili ją połknął.

Zira

Zaraz potem na grzbiecie Ziry wylądował Sokół. Wypuszczając tuż koło nich martwe go królika.
-O widzie że polowanie udane Murtagh.-powiedziała do zwierzaka.-No poczęstował byś znajomego.-Powiedziała i ruszyła plecami aby sokół zleciał.

Derin

- Za dużo dzisiaj zjadłem. Nie mam zamiaru umrzeć z przejedzenia. - pomyślał jastrząb.
Derin się roześmiał i zwrócił się do Ziry. - Mój Erin mówi, że zjadł już za dużo i nie ma zamiaru umrzeć z przejedzenia.

Sepira

Biała wilczyca powoli stąpała po niepewnym gruncie wiodącym do jeziora zmian. Długo nie była w owych terenach, więc je odwiedzić postanowiła. Jarzącymi się ślepiami, spojrzała po obecnych, nie zna ich. Ale skineła im krótko łbem na powitanie. Z jej pyska nie wydobyło się żadne słowo, ani najmniejszy pisk. Cisza zapadła. A wilczyca usiadła, przy brzegu jeziora, ale tak by woda nie dosięgła jej łap. Zasuneła jarzące się ślepia w półmroku szarą powieką. Miała już dosc tego wszystkiego, ból i rozpacz po jego stracie a teraz jeszcze tęsknota za nim. Za jego ciepłem, za jego szeptem. Po chwili gwałtownie potrząsneła łbem by wybudzic się ze snu. Nie moze o tym myśleć. To już przeszłosć. Ogonem owineła szczelnie chude łapy. Moze czas się na polowanie wybrać? Nie, jeszcze nie teraz. Narazie tutaj posiedzi w spokoju i ciszy. Posłucha szumu wody, mimo że w Watasze Ognia się znajduje.

Heroine

Wilczyca przebudziła się. Chyba znowu zasnęła. Tak, to był męczący dzień. Sen bardzo jej pomógł. Rozejrzała się dookoła. Wszystko było na swoim miejscu. Wreszcie. Skupiona na ruchu wody odpłynęła wraz ze swoimi miejscami. Lekki uśmiech pojawił się na jej kufie. Tsahaylu była teraz w miejscu, w którym było spokojniej. Długo tam była, aż wreszcie w myśli wyrwał ją szum wody. Weszła do niej i pływała długo.

Alerth

- Mała zawiecha emocjonalna. - zaśmiała się Al i usiadła. Machnęła spokojnie ogonek i położyła się. Żałowała, że nie ma już Zdzicha. bez niego jest kompletnie niczym. Małą wilczycą szlajającą się po tym świecie bez żadnego celu. Tylko tyle? Najwyraźniej. Celu? Ona nie miała celu.a czy będzie go miała? To się zobaczy. A kim chce być w przyszłości? Możliwe, że łowcą albo szpiegiem. Łowczyni Alerth..nikt by się nie domyślił. Przecież ona jest taka słodziutka i w ogóle milusia. A tu nagle taka zmiana? Ojej ale szok by przeżyli..a czy ona się nadaje na niańkę..kompletnie odpada..nie ma cierpliwości do szczeniaków. Lecz tak trochę odbiegliśmy od tematu O.o

Demon

Uśmiechnął się do Libby i leciał coraz wyżej i wyżej, księżyc zdawał się być niedaleko przed nimi, mimo iż dzieliła ich tak wielka odległość :)

oliwia

przyszła rozglondneła sie i weszła do wody.