Mroczne jezioro

Mizu · Wysłany: Czw 20:55, 24 Mar 2011 Temat postu:

Słysząc czyjeś ciche kroki zwróciła się w stronę... jak się okazało nieznajomego. Wyglądał na szczeniaka, ale szczeniak chodzący w takie tereny? Chociaż... wszystko jest możliwe, a szczególnie jeśli chodzi o te małe istotki. Kierowane ciekawością i niewiedzą... pierwszy stopień do piekła. Słysząc słowa dorosłego basiora spojrzała na niego nie do końca rozumiejąc słowa... 'Nie twoje sprawa, jakby co.' Dobra, niektórzy są dziwni... inaczej. Każdy jest dziwny!
- Jestem Mizu...- Przedstawiła się nieco zdziwiona... Jednak uśmiech nadal widniał na kufię... O co chodzi? - Ile lat ? Mmm... No około 24 księżyców, mówiąc inaczej dwa lata. Wbrew temu co wszyscy sądzą... - O tak, Mizu zewnętrznie była dzieckiem, szczenięciem. Za to w swoim życiu wiele przeżyła... Umysłowo i wewnętrznie można było nazwać ją dorosłą... Pomimo tego iż była WD, to nieco się od niektórych różniła. Choć podczas swojej wędrówki spotkała jednego Wiecznego Dzieciaka, który także nie był jak reszta...
- No bo ktoś... Powiedział, że nie jestem normalna. - Zdziwiona odpowiedziała wilczycy. Na prawdę tego nie słyszeli? Przecież... ktoś to powiedział! Na głos!

Ishaan · Wysłany: Pią 19:54, 25 Mar 2011 Temat postu:

Zbliżył się do małej grupki wilków, zatrzymał się w odległości umożliwiającej swobodną rozmowę niewymagającą już krzyku. Rzecz jasna największą uwagę zwrócił na szczenię... Dorośli? Jasne, proszę bardzo, ale z umiarem. Przeważnie i tak rozmawiają wyłącznie o nudnych sprawach. Machnął krótko ogonem.
- Cześć. - rzucił wesoło i przekrzywił lekko głowę. - Jestem Ishaan. - dodał po krótkiej chwili namysłu, jakby doszedł do wniosku, że wypadałoby się przedstawić. Wyszczerzył białe kiełki w uśmiechu.

Mizu · Wysłany: Sob 15:34, 26 Mar 2011 Temat postu:

Przez krótką chwilę czekała na jakąkolwiek odpowiedź dorosłych wilków, jednaklże się nie odzywali. No cóż, zdarza się. Nie będzie przecież rozpaczać, prawda? Całkowita. Gdy podszedl do nich szczeniak swój wzrok przerzuciła na niego, rzecz jasna. Uśmiechnęła się delikatnie.
- Heeeeeeeej... - Powiedziała w głowie analizując brzmienie i ton jego głosu. Nie! To nie był jego głos, ale jak tak to kogo? Hayato też to nie był... Miał taki bardziej, niski, wręcz mroczny, że tak się wyrażę. W pobliżu nie bylo widać nikogo innego. Przesłyszenia ?
- Mizu jestem. Miło... - Machnęła ogonem i przekrzywiła delikatnie łebek. Nie spuszczała wzroku z nowego znajomego. O tak, ona uwielbiała poznawać nowe osoby.
- Co tu robisz? - Spytała kończąc pytanie oblizaniem pyska przez tęczowy język... Potrząsnęła grzywką i czekała na odpowiedź.

Axella · Wysłany: Sob 20:34, 26 Mar 2011 Temat postu:

Zwróciła uwagę na małego wilka, spojrzała na niego chłodno, zmierzyła go od góry do dołu, po czym wyszczerzyła kły coś w kształcie uśmiechu- Witaj- przywitała się po czym przeniosła wzrok na małą Mizu, nie wiedziała co odpowiedzieć żeby nie poczuła się urażona.
-Nie będę Cie pytać kto to taki. Ale ja myślę że nie jesteś. Puki co.-Uśmiechnęła się do szczenięcia, ale po chwili na jej pyszczku nie pojawiły się żadne emocje.

Zyuu · Wysłany: Czw 20:00, 31 Mar 2011 Temat postu:

Zyuu wchodzi. Nie zwracając uwagi na wilczyce podeszła do jeziora. Była bardzo smutna gdyż jej najlepszy przyjaciel ją opuścił. Spojrzała zasmucona na wilczycę i cicho powiedziała -Witaj- po czym usiadła wpatrując się w Axelle.

Tevallo Sutris

Wdzięcznym krokiem przybył tu Sutris Tevallo. Porozglądał się przez chwilę i usiadł przed wodą. Chociaż, że był szczeniakiem zachowywał się jak dorosły.

Axella

Spojrzała na Zyuu.- Witaj- jej kąciki ust wygięły się w lekkim uśmieszku. Axella nie za bardzo lubiła przebywać w dużej grupie wilków. Spuściła nieco łeb i zaczęła pić wodę.

Tevallo Sutris

-Cześć.-Podszedł do wilczycy.-Jak masz na imię?-Zapytał na jego pyszczku pojawił się rastamański uśmiech. Jego kolorowe kiełki aż świeciły wszystkim w oczy.

Wilczur

Przyszedłem nad mroczne jezioro trochę przestraszony. Chodzi mi o nazwę jeziora. Otrzepałem się i ruszyłem nad wodę. Zamoczyłem łapę i napiłem się jej. Nagle zauważyłem jakiegoś młodego wilka.
- Witaj, jestem Wilczur.- Powiedziałem do małego basiora.

Tevallo Sutris

-Cześć, ja jestem Tevallo Sutris.-Odrzekł do czarnego basiora. Podszedł do brzegu jeziora. Schylił łeb i napił się wody. Po chwili podniósł głowę i usiadł przed jeziorem.

Wilczur

Podszedłem do niego bliżej. Przy mnie był taki mały. Ale co ja gadam, w końcu jest ode mnie młodszy. Zamknąłem oczy i dałem im odpocząć.
- Co u ciebie młody?- Zapytałem się, chichocząc w duchu.

Tevallo Sutris

-U mnie wiele się dzieje.-Odpowiedział ukazując swoją MP3. Włożył słuchawki do uszu i zaczął słuchać muzyki.
-Na przykład, że poznałem swoją pierwszą miłość.-Powiedział z zamkniętymi oczami wczuwając się w rytm muzyki.

Wilczur

- O mój boże ja też. Ale czy ty nie jesteś trochę za młody na miłość? A jak ona ma na imię?- Byłem trochę nachalny, ale młode i miłość? Trochę to dziwne, ale nie będę się sprzeczał. Ech... Sachiko.

Tevallo Sutris

-Jej imię to...Ahira.-Powiedział patrząc w niebo. Och...tylko ona go interesowała. Kochał ją nad życie, mógłby spędzić z nią resztę życia. Tylko ona się liczyła nic, ani nikt więcej.

Wilczur

- Człowieku, czy ty wiesz co kol wiek o miłości? Jesteś jeszcze młody i to pewnie tylko zauroczenie. Jak będziesz dorosły czy dojrzewający to wtedy będziesz miał prawdziwą miłość. Ja mam swoją.

Tevallo Sutris

-Ja to wszystko wiem. Gdy wędrowałem po świecie spotykałem różne inne stworzenia, które tłumaczyły mi co to miłość.-Powiedział. Widać było, że ten wilk nie zaznał jeszcze prawdziwej miłości, tylko ją spotkał.

Wilczur

Ten młody jest bardzo mało przekonywujący. Sachiko to imię które mnie napawa szczęściem i nadzieją. Mnie nie obchodzi zdanie jakiegoś młodego wilka, który w tej chwili słucha muzyki.
- Amore.(Z włos. Miłosć)- Uwielbiam mówić po Włosku.

Tevallo Sutris

-Love-Powiedział wzdychając. Po chwili znów pochłonęła go muzyka. Uwielbiał ją i Ahirę. To było jego życie. Przysiadł sobie przed jeziorem kiwając głową to w prawo, to w lewo.

Axella

Podeszła do wilków usiadła koło nich- Witajcie- uśmiechnęła się. Zauważyła że rozmawiają o rzeczach do których Axella nie powinna się wtrącać, więc wstała przeszła kilka metrów dalej i położyła się.

Wilczur

Zauważyłem Axellę, która odeszła kilka metrów.
- Witaj Axello, co u ciebie?- Długo już nie widziałem Axelli. Byłem bardzo uradowany z jej przyjścia. Nie chciałem rozmawiać Tevallo, tylko z Axellą.