Łąka Kumpli

Viy Curay

//Viy nie chce być wrogiem 2 postaci Raffusia! :<<//

Basior zaśmiał się. - Ktoś tu się ponosi gniewem.... nieładnie. - Powiedział tylko po czym, przestał zaprzątać sobie nim głowę. Ciemny uśmiechnął się szyderczo, po czym zwrócił ku Jennie. - Goi? Hmm, łatwo temu zapobiec. Syknął, po czym czym wysunął swe nadmiernie długie pazury. Tah'iemu skinął tylko, co u niego oznaczało. "Na razie nic do ciebie nie mam."

Jenna

Zobaczyła znajomą wilczycę, choć i też obcą. Była nią Vanoisy z którą jakoś nie miała okazji porozmawiać. Robiło się tu na prawdę tłoczno. Nie lubiła takich miejsc a jeśli jeszcze ktoś tu przyjdzie to na pewno sobie pójdzie. Bo ile tu może być wilków? To dla niej za dużo i to o wiele.
Spojrzała na swojego wroga. I co znów powtórka z rozrywki? O nie dopiero co się zaczęła goić.

Itami

Itami wbiła wrogie spojrzenie w Viy'a. Ten to miał chyba za dużo testosteronu czy czegoś takiego. Kiedy przybyła kolejna samica Itami westchnęła. ileż jeszcze tu wilków się zgromadzi. Ale niech będzie. Chwilowo Iśka zaczęła się lampić na waderę o biało-błękitnej sierść. Która ewidentnie chciała zwrócić na siebie uwagę zgromadzonych tu basiorów.

Michael

Basior wstał i odwrócił łęb w strone tamtego.
- Hmm... Więc będe musiał cię powstrzymać. A jeśli nie to oddam ci z nadwiązką. - mruknął i wysunął swoje, także pięknie ostre jak i długie pazury. Uśmiechnął się szyderczo i zasłonił Jen swoim ciałem.
- Spróbuj ją tylko tknąc szczeniaku. - mruknął uśmiechając się i pokazując białą nicość w swojej paszczy.

Vanoisy

Wadera powoli traciła cierpliwość gdy obserwowała Viy' a. Co ona miała niby zrobić? Powiedzieć mu, że jest niegrzeczny? - Co tam Ciebie? - Spytała szczeniaka, patrząc na czyny wrogiego wilka Jenny.

Taharaki

A ten podniósł swe cielsko, otrzepał się z resztek trawska, które to złośliwie uczepiły się jego cnego zadka, po czym skinąwszy jedynie łbem, ruszył z wolna na wschód. Cóż, odpoczął chwilę, zebrał siły, czas ruszać dalej - ot, taki styl wędrowniczka. Kufa jego wykrzywiła się nieznacznie w bladym uśmiechu, gdy ostatni raz zerknął na niemalże do gardła sobie skaczące wilki. Jednak obdarował ich równie krótkim spojrzeniem, nim na dobre zniknął z pola widzenia.

zt.

Trina

Oj, niepotrzebnie się witała. Najwidoczniej była zbyt dobrze wychowana. Ale trudno się mówi. Następnym razem się nie przywita. I wcale nie chciała zwrócić na siebie czyjejś uwagi. Ona po prostu taka była, i nic się na to nie poradzi. Położyła się na trawie, obserwując całe zajście. Gdy będzie gorzej to po prostu im przerwie tą głupią potyczkę. Nie lubiła ani bójek, ani kłótni. Dlatego też unikała jakichkolwiek sporów.

Itami

- W sumie to nic. Mamy z nim małe kłopoty jak widzisz. -Powiedziała z lekką rezygnacją Itami. Tak ona powiedziała coś z rezygnacją. CO u niej bardzo rzadko się zdarzało. No ale cóż czasem jednak się zdarzało. Mała wilczyca odgarnęła grzywkę i obserwowała uważnie co się będzie działo. Wolała nie stawać Viy'owi chyba na drodze.

Viy Curay

Zaśmiał się. Ten marny pomiot, niech zasłania sobie Jenn, na niego też przyjdzie pora. Tymczasem, położył on się, rozmyślając się. Mimo wszytko, ten wk...denerwujący wszystkich w okół nadal nie schodził, z jego paszczy. Ehh, lato. Słońce, plaża i gnębienie wszystkich dookoła. Te dni będą cudowne.

Vanoisy

Van nadal rzucała złowrogi wzrok na wilka. Miała dość, choć nie ruszała się z miejsca, lecz to nie znaczy, iż jest tchórzem. Rzecz w tym, że nie wtrąca się w obce konflikty. Sama była ciekawa ciągu zdarzeń - Aha - Rzekła od tak, twierdząc odpowiedź Itami.

Itami

Iśka się przeciągnęła. Po czym zwinęła się w kłębek. Nagle zakaszlała dosyć mocno. Ostatnio jakoś tak kaszlało ją. Miała tylko nadzieje że nikt nie zwrócił na to uwagi. Jej uczy natomiast cały czas się poruszały na boki wyłapując różnego rodzaju szmery.

Viy Curay

Odwrócił wzrok na białą wilczycę. Usta otworzyły się lekko, a jego spojrzenie mówiło "Kolejna osoba, którą z łatwością można doprowadzić do stanu podpsychicznego". Zaczął jak z Jenną. - Co się gapisz?! - Dało się usłyszeć niski, chrypliwy głos przeplatany nutką złośliwości. On tylko podniósł się, dalej wpatrzony w wilczycę.

Michael

Basior prychnął.
- Właśnie teraz widać twą godność... - mruknął i z uśmiechem stadionowego chuligana usiadł obok Jenny. Jeśli ten wilk zacznie dokuczać jej albo Itami to gorzko tego pożałuje. Małe, tchóżliwe ścierwo. Spojrzal na małą.
- Co tak kaszlesz? - spytał i nie oczekując odpowiedzi jeden z jego ogonów pochwycił ją i usadowił pomiedzy nim a Jenn. Różnica była taka że od niego cały czas biło lekkie ciepło.

Itami

Zamachała łapkami kiedy była w powietrzu. Ale fajnie tak jakby leciała.
- Nie to nic. -Stwierdziła tylko cicho Itami. Kiedy znalazła się między siostrą a Michaelem połorzyła się. Faktycznie było ciepło i przyjemnie.

Jenna

Uśmiechnęła się do siebie, bo w końcu stanął ktoś w jej obronie. Jednak wkurzało ją to, że Viy znalazł sobie nową ofiarę, Szkoda było jej. Bo co zrobi jej? Jen mocno od niego oberwała. Ale chyba jest plus, chyba dał Jen spokój. Jednak szczęście się skończyło, gdy jej uszy dostrzegły kaszel.
-Siostrzyczko co ci jest?-Spytała i oczekiwała na jej szybką odpowiedź.

Viy Curay

A on jak się nie odzywał, tak się nie odezwie. Upatrzył sobie nową ofiarę, jednakże starej tez nie da spokoju. Blask, światło, znak. Wspomnienia, koszmar, czas. Te sześć wyrazów określa to co dzieję się w jego głowie. Od dłuższego czasu widzi ten symbol, przywołuję on w nim złe wspomnienia, jednocześnie budząc ogromną furie. Zamknął oczy, po chwili otworzył je. Były bez źrenic, całe blade.

Vanoisy

Wadera usiadła, nie spuszczając z oka wrogiego wilka. Spojrzała na Itami i uśmiechnęła się. Jednak zaraz znikł gdy był na przeciko... Wiadomo kogo.

Michael

Basior looknął na tamtego. O jezu białe gałki oczne. Uuu... straszne.... o dziwo Michael też miał biale do tego duże białe, świecące ślepia i sie nimi nie zacieszał. Plus michaela był taki że miał "ludzkie" przednie łapy a raczej "ręce" (look na ava). Więc w każdej chwili może złapać Viy'a za łapy i posłać dośc daleko...

Itami

Itami spojrzała to na Jenne to na Michaela. No przecież nic jej chyba raczej nie było. tylko zakaszlała. Jednak nie miała zamiaru mówić że od kilku dni kaszle. Itami owinęła się puszystym ogonem.
- Jenna nic mi nie jest na prawdę. -Zapewniła waderę.

Jenna

Czy ja w coś takiego uwierzę? No bez przesady.
-I myślisz, ze ci uwierzę?-Spytała a na jej pysku pojawił się głupi uśmiech. No może nie zna długo siostrzyczki, ale w takie bzdury nie uwierzy. Ona niej jest dzieckiem co chce wiedzieć wszystko i jak da się jej lizaka to jest w siódmym niebie. Z nia tak łatwo nie było.