Polana Spotkań

Arakael

Kłapnął paszczą, i marszcząc pyszczek ziewnął soczyście.
Spojrzał jeszcze raz na wilczycę w kolorowym ogonem, na czarno-czerwoną wilczycę, i spojrzał na księżyc z rozmarzeniem.

Aderwana

Aderwana zauważyła wilka patrzącego na księżyc. Pobiegła do niego i powiedziała: - Hejka, jestem Aderwana, fajną masz znak na oku. - Po chwili wilczyca usiadła i zawołała: - Yumi chodź tutaj. -

Niki

Zatapiając pazury w skale patrzyła jak zahipnotyzowana w księżyc. Temperatura jej ciała gwałtownie wzrosła a jej oczy błyszczały odcieniami czerwieni. Po chwili uniosła wyżej pysk a z wnętrza jej gardła wydobyło się dzikie, hipnotyzujące i dźwięczne wycie, które niesione przez echo potęgowało swój czar. Niki dała upust rosnącemu w niej ogniu.

Yumi

Yumi czekając na reakcję jak na razie zamyślonej Aderwany odwróciła się na chwilę jej wzrok utkwił na drzewie, pod którym niedawno leżał biały wilk.
Potem jeszcze raz rozejrzała się po okolicy. Spojrzała na czarno-czerwoną wilczycę. A potem na białego wilka z czerwono-niebieskim znakiem na prawym oku. Lecz gdy usłyszała wycie jej wzrok znowu padł na wilczycę. Patrzała na nią z ciekawością...

Arakael

- Hej, dzięki Uśmiechnął się
Ja jestem Arakael ale możecie do mnie mówić Arki.

Aderwana

- Nie ma za co, poznałeś już Yumi - powiedziała do Arakeala i zawołała: - Chodź Yumi, poznasz kogoś. - Nie myślała nawet, że nawet może kogoś zawstydzić.

Niki

Po chwili jej głos ucichł aż zamilkła całkowicie. Zamknęła na chwilę burzliwe ślepia lecz zaraz znów je otworzyła przenosząc je teraz na grupę wilków. Kącik jej pyska drgnął błyskając białymi kłami. Przejechała pazurami po skale z niejakim hałasem i przysłuchiwała się rozmowie.

Aderwana

Aderwana spojrzała na podsłuchującą wilczycę i ujrzała w jej oczach zło. Ona sama była zła, ale próbowała się zmienić jednak pomyślała, że tak czasami może być dobra, a tak to będzie zła. - Papa - powiedziała do Arakaela i pobiegła do wilczycy leżącej na kamieniu. - Hejka, jestem Aderwana, a ty jak widzę po oczach jesteś zła. Naglę w oczach Aderwany pojawiły się płomienie. Tak czasami miała jak była naprawdę zła. - Może chcesz iść kogoś po wkurzać? - spytała wilczycy.

Niki

Wilczyca spokojnie przyglądała się im trochę znudzona. Czuła jak rośnie w niej temperatura, jak ciepło spala jej ciało. Emocje buzują. Postanowiła więc dać im upust i wbiła swoje pazury w skałę tak mocno aż kilka kropli krwi z jej łapy wyciekło na skałę. Usmiechnęła się szerzej i uniosła jedną z łap malując pazurem maczanym w owej krwi na skamielinie. Jednak za chwile ktoś musiał jej przerwać. Szczeniak w dodatku. Mlasnęła potężnymi jak na samice kłami i uniosła przeszywające ślepia na Aderwane.
Słysząc jej słowa zaśmiała się szyderczo. Zła? Oczy są zwierciadłem duszy. - Zła to może być pogoda skarbie. Ja zwyczajnie jestem ognistym wilkiem, spokój i tryskanie radością nie leży w mej naturze. Wkurzać mówisz? To chyba nie da mi pełne satysfakcji jednak chętnie bym się z kimś zmierzyła. - tak niech leje się krew, wilczyca dawno nie walczyła z godnym przeciwnikiem a ta mała już teraz jej się spodobała jednak nie z nią chciała się zmierzyć.

Arakael

Spojrzał na wilczyce z lekkim zdziwieniem przysłuchał się ich rozmowie po czym odszedł w stronę jeziora, przycupnął na brzegu, przejechał łapą po pyszczku i położył się na ciepłym jeszcze piasku.

Niki

Przeniosła spojrzenie na białego wilka. Uśmiechnęła się pod nosem po czym wstała ze skały i spojrzała znacząco na Adrewane. - Więc ty uważasz się za złą wilczycę, tak? - ruszyła ku brzegu jeziora chwilę czekając na szczeniaka. Przystanęła na mokrym podłożu spoglądając na samca po czym umoczyła pysk w wodzie.

Arakael

Spojrzał na czarno-czerwoną wilczycę i uśmiechnął się.
Poszedł z powrotem pod swoje drzewo i położył się w jego cieniu.

Yumi

Z spóźnionym tempie doszło do niej wołanie Aderwany. Podeszła do białego wilka i powiedziała.
-Miło mi Cię poznać Arakael. Ja jestem Yumi - Powiedziała i miło się uśmiechnęła. Spojrzała za Aderwaną. Niestety do niej nie podeszła. Nie była zbyt ufna a widziała jej towarzyszkę rozmowy xdd

Niki

Teraz dopiero jej ciało wróciło do normalne temperatury, oczy lekko przygasły a emocje opadły. Wyczekując odpowiedzi, ale także ze znużenia położyła się i brodziła pazurem w wodzie. Kiedy Arki się do niej uśmiechnął odwróciła od niego wzrok wbijając go w tafle wody.

Arakael

Miło mi cię poznać Yumi - Uśmiechnął się.
Spojrzał na Yumi, później spojrzał na czarno-czerwoną wilczyce, i znów skierował ciekawski wzrok na Yumi.

Yumi

Yumi spojrzała na znak Arkiego.
-Ymmm.. Mam takie pytanie... Czy to jest tatuaż? - Zapytała z ciekawością.
Mówiąc to usiadła a grzywka opadła jej lekko na prawe oko.

Niki

Charknęła coś pod nosem obracając się na moment by spojrzeć na parę "gołąbków".
- Tatuaż...co to się z tymi wilkami porobiło. - prychnęła. Ona nie uznawała żadnych tego typu wynalazków. Spojrzała w księżyc błyszczącymi oczyma i usiłowała przywołać w to miejsce najbliższą jej sercu osobę.

Yumi

Yumi zaczęła się zastanawiać dlaczego Arki milczy? Czy może go tym uraziła? Może jednak nie powinna zadać tego pytania? Nie wiedziała...
Spojrzała na niebo. Było piękne... Pełne gwiazd, którym towarzyszył jeden, okrągły, prawie srebrny księżyc. Tak, dziś była pełnia. A Yumi uwielbiała pełnie księżyca. I jak na razie na tym pozostała. Postanowiła wpatrywać się w jego (księżyca xd) pełnie.

Arakael

a gdzie tam tatutaż. Parsknął śmiechem
Nie, mam to od urodzenia. Oznajmił. Znów zaczął wpatrywać się w księżyc z rozmarzeniem...

Niki

Demoniczny uśmiech wpłynął na jej pysk. Łypnęła wzrokiem na białego wilka, którego imię pod słyszała aczkolwiek postanowiła się trochę podroczyć. Jakieś przyjemności w końcu trzeba z życia czerpać, nie? - Taa fajna łata, ale bardziej wyglądasz z tym "czymś" na psa niżeli wilka, Reksio czy jak Ci tam. - zaśmiała się patrząc mu bezceremonialnie w te błękitne ślepia swoimi zielonymi.