Śnieżna dolina...

Axella

Spuściła wzrok.- Przykro mi, ale tak się zdarza...- Chciała mu powiedzieć coś więcej a nawet wrzasnąć: Zycie to nie bajka! Ogarnij się! Ale ugryzła się w język uznała że niepotrzebnie jeszcze go dołować.- hmm, na mnie już czas. Do zobaczenia!- krzyknęła, pobiegła w siną dal...

zt.

Natja

Wadera usiadła w mniej ośnieżonym miejscu( O ile jest to tu możliwe ), czekając na słowa basiora. Czekała i czekała, lecz nic. Cisza. Pff... Co ona będzie do siebie gadać? Nie, oj nie. Postanowiła wyjść stąd. Podniosła zadek i bez słowa polazła na znane jej tereny. Dlaczego to zrobiła? Przecież nawet nie pogadali. No i co. Nudziło jej się i poszła.

z.t

Cheeky

Powolnym, nader spokojnym krokiem, wadera zawitała w to miejsce. Uśmiechnęła się sama do siebie, bez okazji, przyczyny. Przecież śmiech to zdrowie...
Usiadła, rozglądając się dookoła. Nigdy tu nie była, przynajmniej nie pamięta. Odgarnęła grzywę, która oraz setny spadła jej na czoło, ehh, zastanawiała się nawet nad jej ucięciem. Mimo wszystko tego nie zrobi, jest zbyt leniwa, by gdziekolwiek się teraz ruszyć.

Retes

Retes wędrował sobie przez lasy, łąki i pustynie, nie bacząc na zmęczone nogi. W końcu dotarł w miejsce... zimne i białe. Może to być tylko lodówka, bądź Śnieżna Dolina. Akurat było to to drugie, na szczęście, bowiem jeżeli ktoś był kiedyś w lodówce wie, że jest tam dość ciasno. A jak się ktoś lubi przeciągnąć, to nie może być mu ciasno. W każdym razie wilczek przechadzał się beztrosko rozglądając dookoła, aż dojrzał Cheeky. Podszedł do niej powoli i rzekł:
- Cześć.

Cheeky

Odwróciła się gwałtownie, przerywając swe zadumanie. - Witaj... - Rzekła dość niepewnie, uśmiechając, się do niego głupawo. Podeszła parę kroków bliżej niego, wlepiając w niego, swe szkarłatne ślepia. Gdy, już znienawidzona przez nią grzywka, ponownie opadła jej na lewe oko, po na jej czole pojawiła się zmarszczka zdenerwowania. Kolejny raz odgarnęła niesforne włosy, uciekając wzrokiem od Retesa. Teraz błądził on gdzieś, w niebie. Niedosłownie, oczywiście.

Retes

- Co taka zamyślona? - spytał przyjaźnie Retes i usiadł naprzeciwko Cheeky. - Stało się coś? - Retes nie wiedział co powiedzieć, bowiem jego użytkowniczkę dopadła obrzydliwa blokada twórcza, zwana pospolicie 'brak weny'. Jednak ona była zbyt dumna, aby nazwać tak swój stan. Blokada twórcza brzmi o wiele lepiej. I oryginalniej. Retes więc zamilkł po zadanym wcześniej pytaniu, a userka poszła zajrzeć do lodówki, bowiem prócz blokady dopadł ją głód. Głód twórczy. Musi zjeść kanapkę.

Cheeky

- Nie, po prostu... - Tu Cheeky urwała swe zdanie. Sama nawet nie wiedziała czy to powiedzieć, i w ogóle co chce powiedzieć. Ostatnio chodziła wszędzie z głową w chmurach. Wiecznie zamyślona, nieobecna. Klapnęła na swe szanowne cztery litery, psując idealną ciszę. Tak, siadanie tez wydaje dźwięki. - Bo wiesz... - Starała się coś wydusić z siebie, jednak userce Cheeky nie przyszło jeszcze do głowy, co.

Retes

- No, co? - zaś userka była zła, bo nie dostała pozwolenia na zjedzenie kanapki przed obiadem. W dodatku mucha wpadła jej do pokoju. Ble. Wilczek uśmiechnął się sympatycznie do Cheeky i dodał: - Wiesz... Wyjątkowo ładnie dziś wyglądasz. A ja niedawno rozmawiałem ze Stellą... - jego głos był przyjazny, ale jakiś dziwny.

Cheeky

A ta, od razu popatrzyła z wielką ciekawością na Retesa. Już z jej ust miało wylecieć: "I o czym gadaliście?", oraz fala podobnych pytań, jednakże, powstrzymała się. Kultura musi być. - Dziękuję. - Rzekła tylko, uśmiechając się do niego przyjaźnie. Spokój, opanowanie... nie, ona chyba tego nie wytrzyma...
- No i... jak było? - starała się to ująć, jak najmniej wścibsko. Czy jej się udało? Zaraz się przekona.

Retes

- Spokojnie... Bardzo łatwo przyjęła... prawdę. - powiedział Retes i wzruszył ramionami. A userka właśnie zeżarła obiad, więc była łagodniejsza. I blokada się zmniejszyła. Chyba. Wilczek zmrużył oczy i przekrzywił łeb. Uśmiechnął się do Cheeky.

Cheeky

- Aaaa, to dobrze...- Wilczyca uśmiechnęła się przyjaźnie do Retesa, nadal wbijając w niego ślepia. Był jakiś... miły, a wcale nie flirtował. Chyba...
W głowie Cheeky przewijały się 2 słowa: "Bądź miła". Ehh, userka zgłodniała, a obiadu jeszcze nie będzie... Teraz ja dopadła 'blokada twórcza', jak to mówi właścicielka Retesa.

Retes

Nie wiem, czy Retes miał jakiś powód, żeby nie flirtować, czy może jego też dopadła blokada twórcza i nie mógł wymyślić żadnych fajnych tekstów. Tak, zdecydowanie o to chodziło. Innym razem, po prostu. A miły był dlatego, że zwyczajnie miał taką ochotę.

Cheeky

Szkarłatne oczy, zabłysnęły chwilowo. Bez przyczyny, tak po prostu. - Miły dziś jesteś... - Powiedziała, uśmiechając się głupio. Jej ogon machał nerwowo, tylko Chee wie czemu. Ma swoje powody. Wadera wzięła w łapy śnieg, uformowała go w kulkę, i bez większego entuzjazmu rzuciła w Retesa. Nie ma to jak odświeżający okład, na poranek.. znaczy, na środek dnia. .-.

//Z.w - obiad. "3//

Retes

Bum! Twarz wilka była zaraz cała w białym puchu. Retes wzdrygnął się i zaczął ścierać go łapą. Ulepił szybko drugą śnieżkę i wycelował ją w stronę Cheeky. Uśmiechnął się do tego chytrze i zarechotał złowrogo. Oj, skoro bycie miłym się komuś nie podoba. POWITAJCIE SZATAŃSKIEGO POMIOTA. Nie, jednak nie. Zaraz wilczek uśmiechnął się znów przyjaźnie. Nie lubił być wrednym chamem. Nikt nie lubi wrednych chamów.

Cheeky

Otrzepała się ze śniegu, uśmiechając się chytrze. Pomimo to, nie rzuciła kolejny raz, popatrzyła się tylko na samca. Strzepała śnieg z jego ucha, śmiejąc się przy tym radośnie. - Ulepimy bałwana? - - Zagadnęła, nadal śmiejąc się cicho. Tak, ona wie, że to dziecinne, ale daje dużo zabawy. Co bardziej rozśmiesza, jak piękny fikołek, po czym spektakularna 'gleba'? Toż to bezcenne chwile są~! xD

Retes

- Bałwana? Czemu nie. - Retes uśmiechnął się i z entuzjazmem godnym prawdziwego bałwanolepiarza rozpoczął toczenie kulki, która mogłaby posłużyć im za tę dolną kulkę, na której stoi bałwan. Brzuch, czy tam nogi. Nieważne. Kiedy kula była już odpowiednio dużych rozmiarów Retes odsapnął i dumnie spojrzał na swe dzieło.

Cheeky

Uśmiechnęła eis przyjaźnie, zaczynając lepić kulkę, która posłuży za brzuch. Trochę jej to zajęło, jednak po paru minutach, kula była gotowa. Niestety, miała problem z uniesieniem niej. No cóż, najsilniejsza nie była, to chyba jasne. Ponownie uśmiechnęła się głupawo, zaciekle próbując podnieść śnieżny brzuch. Jak to śmiesznie brzmi. xD

Retes

Retes podszedł więc do Cheeky i podniósł kulę, aby umieścić ją na drugim od dołu miejscu. Właściwie to gdzie indziej się nie dało. W końcu grawitacja by na to nie pozwoliła. Parrrszywa grawitacja. Wilk zaczął rozglądać się za czymś, co mogłoby po ulepieniu jeszcze głowy posłużyć za kapelusz, nos, oczy itede. Niestety, nic takiego nie dojrzał.

Cheeky

Ona dała mu znak, by ten lepił głowę, a ona poszuka jakiś kamyków, i tym podobnych pierdów. Idąc po składniki, jej uwagę przykuł klif, zwłaszcza dlatego, iż był stosunkowo blisko niej. Wzdrygnęła się, na myśl o spadnięciu - Brrr.
Wracając przewróciła się parę razy, jednak odnalazła, upragnione kamienie. - Będzie liczny! - Uśmiechnęła się do niego przyjaźnie, spoglądając na nie gotowego bałwana.

Retes

Wilk tymczasem ulepił dość sporych rozmiarów głowę i ustawił ją na górze. Przynajmniej wiadomo, że to inteligentny bałwan. Chociaż... W jego głowie zapewne mieści się tylko śnieg. Trudno, będzie stał tutaj tylko jako ozdoba. Zawsze zimno i biało, dobrze mu tu się będzie żyło!