Zrodelko zyczen

Roan

Wyrwany z myśli Roan potrząsnł głową i zorientował się, że jest pod skrzydłami feniksa Toraka.
- Wiesz, kiedy straciłem przytomność, widziałem coś. To było takie realne. Jak życie. - Powiedział i zastanowił się przez chwilę.
- To była mgła - Kontynuował. - Magiczna mgła. Po chwili stała się drzewem, które chwyciło mnie gałęziami i wrzuciło do dziupli. Potem spadałem. Słyszałem wrzaski i czułem na sobie krew. Wszystko mnie bolało. Potem poczułem łzę na swoim ciele. Potem się ocknąłem. - Powiedział i przeciągnął się. Potem rozmyślał nad życzeniem. Zastanawiał się czy się spełni.

Ginger

- Mam nadzieję. - Uśmiechnęła się po raz kolejny do Deiny. Następnie wysłuchała opowieści Roana. Nawet nie była w stanie sobie tego wszystkiego wyobrazić. - To musiał być straszne... - Wyszeptała, jeszcze raz przeczesując łapką pióra Willa. Były takie przyjemne w dotyku.

//ja zaraz będę spadać, więc nie dziwcie się, jak zniknę : >

Torak

Spojżałem na Ginger z uśmiechem i znów wyjołem ciastka-To może teraz masz apetyt?-spytałem podając je Ginger ale najpierw biorąc sobie dwa.

Roan

- Nie było. Bałem się, ale gdy się ocknąłem, zapomniałem o bólu. - Powiedział i przyjrzał się jej. W sumie nawet nie wiedział czy wilczyca nadal będzie chciała z nim przebywać po tym wszystkim.
- Lubisz mnie jeszcze? - Spytał szybko i przyglądnął się piórom feniksa. Były bardzo ciepłe.

Dobra. Spadiński. Cześć Wam.

Deina

A Deina przyglądała się Roanowi nieufnym, zaniepokojonym, nawet odrobinę wrogim wzrokiem.
Demon? Takiego bachora?
Ostatnio nawet jakiegokolwiek wyczucia smaku nie mają te poczwary. Było blisko, na szczęście obudził się szybko... bo mogło byc źle.
Odetchnęła.
Podejrzana sprawa. Tym bardziej, że opętanego wilka widziała niedawno, jak błąkał się po okolicy. Pamiętała dokładnie, jak przeszył ją ten chłód, kiedy... to.. to coś na nią spojrzało.
- Ja muszę już wracac. - powiedziała swoim zwykłym tonem. - Uważaj na siebie. - dodała, zwracając się do Roana, co zabrzmiało nieco jakby... ostrzeżenie? Nieważne. Chwilę potem jej tu już nie było.

Ja też już lecę. Ro, nie bierz sobie tego 'bachora' do serca. 8D

Siomha Lorcan

Przyszła rozprostować kości. Troszkę się ostatnio zasiedziała. Ziewnęła szeroko i doszła do źródełka. Życzenie? Nie miała żadnego, choć po jej głowie przebiegła chora myśl ,, jesteś sama, mogłabyś to zmienić". ,, Nie"- pomyślała w odwecie.- ,, Tak mi jest dobrze, nie chcę niczego zmieniać". I napiła się za źródełka, gasząc pragnienie.

Torak

Widząc przybyłą wilczycę wyszedłem spod skrzydła Feniksa,podeszłem do źródełka i usiadłem obok niej-Witam Torak jestem-powiedziałem ,ukłoniłem się i usiadłem spowrotem.

Siomha Lorcan

Spojrzała na niego mrużąc oczy... od oślepiających ją promieni słonecznych. Uśmiechnęła się.- Ja jestem Siomha, ale mów mi Siom.- powiedziała i usiadła obok wilka.- To twój feniks?- spytała.

Torak

Spojżałem w stronę Feniksa-Tak Will się nazywa-powiedziałem z uśmiechem do wilczycy po czym wstałem weszłem do źródełka i zanurzyłem się.Po chwili wypłynołem patrząc na Wilczycę.

Siomha Lorcan

-Łał.- powiedziała.- Nie widziałam nigdy feniksa.- zaczęła przyglądać się Willowi, oczywiście z szacunkiem w oczach, a nie jak na zwierzę na wystawie.- Jest piękny.- spojrzała na Toraka. -Lubisz pływać?- spytała. Na jej pysku pojawił się dziwny uśmiech.

Torak

Uśmiechnołem się do wilczycy-Tak lubię a co?-spytałem z łobuzierskim uśmieszkiem na pysku.Znów zanurkowałem wynurzyłem sie przy brzegu łapiąc wilczycę za łapę i wciagając ją do wody aż po szyję-Heh ciepłą woda nieprawdaż?-
spytałem i zaczołem powoli się oddalać.

Siomha Lorcan

Zakrzyknęła wesoło. Nie miała tego Torakowi za złe, wręcz przeciwnie.- Ciepła, ciepła.- przyznała wilkowi rację i zanurkowała. Po chwili wynurzyła się przy Toraku i chlapnęła go wodą. Uwielbiała takie zabawy.

Torak

Gdy ta chlapnęła mnie wodą ja zanurkowałem pod wodę wynurzyłem się szybko
i łąpą zrobiłem falę nawet dużą któa przykryła wilczycę a ja szybko zmieniłem ubarwienie futra na czerwień i znów zanurkowałem.

Siomha Lorcan

Przykryta falą, rozejrzała się pod wodą. Zobaczyła czerwień futra Toraka i popłynęła w jego kierunku. Dogoniła go szybko i pociągnęła lekko za ogon. Od razu zawróciła i zaczęła uciekać od Toraka.

Torak

Szybkim ruchem odwróciłem się w wodzie i płynołem w stronę Siom gdy byłe tuz przy niej pociągnołem ją za tylne łapy i ciągnołem cały czas do tyłu.Puściłem ją a sam zrobiłem w wodzie trzy fikołki i uśmiechnołem sie do niej pod wodą.

Siomha Lorcan

Siomha, gdyby mogła, zaśmiałaby się, ale nie chciała pić wody. Zaczęło jej brakować już powietrza, więc wypłynęła ku górze. Na powierzchni złapała oddech i zaśmiała się w gos.

Torak

Wypłynołem za Siom i takze zaczołem się śmiać,gdy już nieumiałe złapać tchu
zmieniłem kolor futra spowrotem na biel i uśmiechnołem się,zaczołem machać ogonem na wszystkie strony więc ogon chlapał wszystko i wszystkich.

Siomha Lorcan

Siom przymknęła oczy i odwróciła łeb, wciąż się śmiejąc.- Dziwny z Ciebie wilk.- zawołała poprzez pluski.- Nie przeszkadza mi to oczywiście.- jeszcze raz się zaśmiała.

Torak

Przestałem chlapać ogonem-Taki już jestem z natury-powiedziałe.Zanurkowałem,
złapałem dwie ryby w pysk,wynurzyłem się i rzuciłem jedną Siom w łapy a sam zaczołem pochłaniać drugą.

Ginger

Prychnęła ze śmiechem. - Jasne, że Cię lubię. Skąd w ogóle przyszło Ci do głowy, że mogłabym przestać? - Zrobiła nieco zdziwioną minę. Wzięła ciastka od Toraka z uśmiechem. - Dziękuję. - Położyła opakowanie przed sobą, tak żeby każdy mógł sobie brać. - Do zobaczenia, Deina! - Krzyknęła na pożegnanie do odchodzącej wilczycy. Fajna była... Z resztą jak wszyscy.