Gala Nagród Wilków.

KokuRai

Koku spokojnie wkroczyła na galę. Weszła na trybuny i wkroczyła na rząd pierwszy. Szukała teraz jakiegoś dobrego miejsce. Jej oczom ukazał się Xyth. Uśmiechnęła się szeroko i usiadła niedaleko niego, tyle że w pierwszym rządzie. O! I była też Kaji'nka. Demonica zastrzygła uszyma i rozsiadła się wygodnie na krześle.

Carly

Carls skinela lbem i szybko uciekla na widownie. Odszukala wzrokiem wolne miejsce i zasiadla na nim. Tak, ciekawe, jak to bedzie wygladac. Rozejrzala sie w poszukiwaniu znajomych pyszczkow. Eh, nikogo szczegolnego tam nie bylo. Mimo to ogon skrzydlatej majtal wesolo na boki, ucho sie poruszylo, a roziskrzone, rozbiegane, bursztynowe slepka sledzily ruchy organizatorki. Z kazda chwila jej zainteresowanie roslo i roslo! Ah!

Zoe

Zoe znów powiedziała do mikrofonu:
-Dobrze, poczekajmy na resztę gości i zacynamy wielkie rozdanie nagród.-uśmiechnęła się i rozglądnęła wokół.

Carly

Rubinowe ślepka błądziły po łbach wilków. Nadal nikogo. Mimo że Carly była porywcza, nie spieszyło się jej jednak. Wolała poczekać, niżby naglić. Gala to jest wielkie wydarzenie, im więcej osób im zobaczy, tym lepiej. Dlatego lepiej zaczekać jeszcze, by potem nie było co sekundę przylatywania i krzyczenia "przepraszam za spóźnienie!", co by bezsprzecznie zepsuło atmosferę.

Berenika

Shazza zaczęła się wiercić niespokojnie. Nie zauważała nikogo tak bardzo znajomego jej... Zaraz, tam był Mystic. Usiadła koło niego natychmiast. - Witaj, przyacielu. - Powiedziała szybko. Ach, jak cudownie go teraz widzieć. Wspatrywała się w Zoe i czekała, aż wszystko się zacznie.

Zoe

Zoe spoglądnęła na widownię i wyciągnęła swój notes. Przewróciła parę stron. Jeszcze tyle osób ma się zjawić!
-No cóż, proszę o jeszcze troszeczkę cierpliwości. Niedługo, gdy zjawią się wszyscy nominowani, będziemy mogli zacząć!

Mystic

Mystic uśmiechnął się do Shazzy. - Witaj. - Odpowiedział jej. Czuł również zapach swojej mamy. Britty. Uśmiechnął się z lekka. Znów spojrzał na Zoe. Ach, jakoś dziwnie odziaływała na niego atmosfera. Nie mógł się doczekać... Końca. Tak, nie mógł. Był aż zbyt niecierpliwy.

Viktoria

Viki wbiegła na teren Gali. Oczywiście nie mogło się obejść bez "wielkiego wejścia". Magiczka potknęła się o wystający korzeń i podleciała aż do sceny. Podniosła się szybko i wyjmując sobie ziemie z pyska powiedziała:
- Przcheprchaszam zcha spchuźnenie! - i usiadła na swym miejscu w siódmym rzędzie. Zoe, kochanie! Nastąpiła pomyłka! Po pierwsze Ohme siedzi w siódmym rzędzie, a Ceres w ogóle wyleciał! Możesz go wykreślić!

Beherit

W końcu dotarł tu jedyny wilk nominowany do nagrody Najlepszy Pomocnik Lekarzy. Uśmiechnięty skłonił się lekko prowadzącej i usiadł na swym miejscu obok fioletowe wadery. Nie poznał jej jeszcze, więc była to idealna okazja na poznanie nowego wilka.

Crimson

I Crimson pojawił się na Gali. Zajął swe miejce z drugiej strony jedynej znanej mu wilczycy. Uśmiechnął się do niej, lecz wciąż siedział cicho. Nie spóźnił się chyba aż tak bardzo?

Ohme

Dumnym krokiem weszła tu Ohme. Cała rozpro... Hmm, całkowicie pogrążona w złości. Jednak wykupiła bilet na Galę i nie zamierza stracić tych pięciu kości. Usiadła obok Skrzydlatego. siedziała dość daleko i niewiele widziała, tak więc wstała. No, od razu lepiej widać!

Dermanotta

Dermanotta weszłą na galę i usiadła obok Beherita.
-Witaj.-szepnęła do niego, uśmiechając się delikatnie i przyglądając mu. Była taka szczęśliwa, że go spotkała.

Samuerian

- Dalej, dalej, twarzo prowadzącej! - zawołał Samuel, co w jego języku miało prawdopodobnie oznaczać zniecierpliwienie. Chyba było dość osób, by zacząć zabawę. Wilk nie mógł się poruszać, ze względu na warstwę czekolady pokrywającej jego ciało. Zaschniętej czekolady. Jedynie oblizany wcześniej pysk nie był ciemnobrązowy i słodki.

Zoe

Zoe westchnęła i uśmiechnęła się do Samuela. Poszła za scenę i wróciła z wiadrem wody, które wylała na wilka. Ciepłej wody.
-No dobra, może teraz ta czekolada się rozpusci.-mruknęła i weszła na scenę.-Tak więc witam na rozdaniu wilczych nagród. Jako pierwszego, proszę na scenę wilka, który wygrał kategorię najlepszy mag. A jest nim... Xytherian!-powiedziała do mikrofonu.

Xythuel

Xyth z miną pełną ,,Of satisfaction" wbiegł na scenę dumnie stając przed Zoe.
- Przybyłem.
Oświadczył ukazując uśmiech i ostre kły. Poprawił szale i spojrzał na trybuny. Dużo było na nich osób... Gdy sam na nich siedział, nie zauważył tego. No cóż.

//Ypp... Brak weny.

Zoe

Zoe uśmiechnęła się i podała srebrną statuetkę (wilka trzymającego glob) Xythowi. Na nagrodzie pisało ,,Dla najlepszego Maga, Xytheriana (...) Pierwsza wilcza Gala Nagród".
-Gratuluję wygranej.-powiedziała do mikrofonu i szepnęła do Xytha.-A mógłbyś puścić jakieś fajerwerki, co? No wiesz...

Xythuel

- Dziekuję za głosy! Ale i tak sądzę, że Kaji jest lepsza ode mnie!
Krzyknął chichocząc gardłowo gdy ta mu pogratulowała.
- Hmm... Fajerwerki? A nie lepiej ogniste węże, smoki?
Odpowiedział jej tak samo cicho przyjmując nagrodę i gdzieś ją chowając. Któż wie gdzie... Wilk siadł i owinął się ogonem. Uważni widzowie mogli zauważyć iż Xyth szykuje się do rzucenuia czaru. Czekał jednak na decyzję prowadzącej.

Zoe

-To by było wspaniałe!-powiedziała uradowana.-Aha, a tak przy okazji, jeden z tych głosów był odemnie-powiedziała i usiadła, by pooglądać ten spektakl.

Xythuel

Xyth nie odpowiedział. Mimo to był szczęśliwy i dało się to wyczuć. Słysząc zgodę krzyknął ponownie.
- Organizatorka poprosiła mnie o coś... Z chęcią spełnię tę zachciankę!
To mówiąc wykonał coś w rodzaju pół-obrotu i...
- Serpentina požara!*
I na niebie ukazało się kilka płonących kształtów. Wglądały niczym serpentyny. Momentalnie zmieniały kształt z węży w faniksy, wilki, ptaki... Wszystko! Po prostu istny spektakl. Xyth ukłonił się i zszedł ze sceny powracając na swoje miejsce. Wtedy to serpentyny zmieniły się w chudego acz ogromnego smoka, który "wybuchł" niczym ogromna fajerwerka.

serpentina požara* - płonące serpentyny.

Zoe

-Kocham magię.-wyszeptała, przypatrując się pięknemu pokazowi ognia. Popatrzyła na Xythusia.-Dziękuje Ci. Tak więc teraz chciałabym zaprosić na scenę naszą Alfę Nocy, Atritę!