Stare Dworzyszcze

Bertha

ojoj -powiedziała i przyjaźnie go przytuliła - nigdy?- szepnęła ze zdziwieniem mu do ucha - czyli się nigdy nie całowałeś?

Szasta

Całowałem wiele razy-wrzasnął,ups-dodał.Ona mi nigdy nie okazała miłości w ten sposób-dodał i się uspokoił.Przypomniało mu sie jak go Sherii sprowokowała i ją pocałował.

Bertha

spojrzała na niego z góry-nie lubię kłamczuchów

Szasta

Nie jestem kłamcą,uważasz,że nigdy się nie całowałem-rzekł i spojrzał na nią lekko zdziwiony.To jakaś nowość połowa wilczyc,które zna uważa go za drania a ona mówi o nim jak o świętoszku.

Bertha

spojrzała na niego z pogardą, nagle wstała podeszło do nie go bliżej dała mu małego cmoka w policzek, zrobiła się czerwona, usiadła na miejsce, parzyła w ziemię

Szasta

Wiem,że się na mnie lubicie rzucać-zażartował,Pewnie Sherii mówiła ci o mnie same złe rzeczy,ale wbrew pozorą to ona mnie pocałowała pierwsza a później sprowokowała-dodał z uśmieszkiem na pysku.

Bertha

spojrzała na niego - może i się całowałeś, teraz mogę ci wierzyć jakbyś stał nieruchomo zaszokowany to by było jasne że się nie całowałeś - powiedziała z lekko przykrością że jej teoria była błędna, walnęła się na plecy - może będzie ci przykro ale nie rozmawiamy o tobie, jest wiele ciekawszych rzeczy tutaj niż ty. - uśmiechneła się -zimna tutaj jest a gleba - mruknęła a potem wstała

Szasta

Tak racja sam sie sobą znudziłem,gleba nie jest zimna jak chcesz mogę ci dać skórę miska to sie ogrzejesz-powiedział i położył się obok.

Bertha

nie odmówię - uśmiechneła się - jakbyś jeszcze mógł przynieść mi łoże, może coś do jedzenie nie obrazilabym się jakby to było coś słodkie -zrobiła słodkie oczka zaśmiała się

Szasta

Pobiegł w las.Po 10min wrócił ze skórą niedźwiadka,gorącą czekoladą w kubku i mięciutką poduszką z zająca.Proszę-rzekł i położył rzeczy obok Berthy.

Bertha

spojrzała na poduszkę - łoże może to nie jest, ale nie będę wybrzydzać. Wiesz co, nie musisz spełniać wszystkich moich zachcianek - mówiła popijając ciepłą czekoladę

Szasta

Nie ma sprawy-powiedział,przeciągnął się.Ziewnął i wybiegł.Chciał zażyć trochę ruchu.Pobiegł nad wodospad,ochłodzić się.

Wasp

Wasp wyłonił się spomiędzy drzew. Popatrzył na stare, zniszczone dworzyszcze i lekko uśmiechnął się w duchu. Bardzo lubił to miejsce, choć nie wiązał z nim przyjemnych wspomnień. Ruszył w kierunku budowli.

Wardress

Powrót Wardress. Jedyne słowa jakie kołatały się w głowie wilczycy. Czy ktoś ją pamięta? Czy nowi zalali całąkrainę i nie odnajdzie dawnych przyjaciół? Wilczyca przelatywała właśnie nad opuszczonym dworkiem mijając spokojnie drzewa. Z daleka ujrzała wilka. Nie mając pewności kto to, zniżyła trochę lot. W pysk wadery uderzył znajomy zapach. Czyżby ktoś ze starych przyjaciół? Wylądowała cicho i powoli ruszyła za wilkiem.

Wasp

Wskoczył na podniszczone schody i zatrzymał się nań, by lepiej przyjrzeć się tym starym murom. To tu kłócił się z Renną, dowiedział się o śmierci Okami... Jednak coś go tu ciągnęło. Nagle lekki wietrzyk przyniósł do jego nosa znajomy zapach. Wasp odwrócił się gwałtownie.

Wardress

Była pewna, że to Wasp. Skoczyła ku niemu, wywaliła go i zaczęła przytulać. - Wasp, Wasp! Ja ja Cię dawno nie widziałam! I nie mów, że mnie nie pamiętasz! Bo się obrażę! - zaczęła się śmiać tuląc się do wilka.

Wasp

- Wardziaa! - zawołał uradowany. Kiedy oni ostatnio się widzieli?! Wieki temu! Uścisnął wilczycę. - Jak ja się za tobą stęskniłem!

Wardress

Liznęła wilka przyjaźnie po pysku. - No widzisz? Zjawiłam się niespodziewanie. - uśmiechnęła się i zeszła z wilka. Usiadła na schodku wciąż z uśmiechem na pysku. -Przybyło tyle nowych wilków... bałam się, że zrzucą mnie ze stanowiska Alfy. - mruknęła nagle zmieniając ton głosu.

Wasp

Dźwignął się na łapy, również podnosząc swoje cielsko do siadu. - Ale cię nie zrzucili - odpowiedział i uśmiechnął się delikatnie. - Może i przybyło wiele nowych wilków, ale przecież są tu ciągle ci starsi, którzy doskonale cię pamiętają i nie pozwoliliby na zmianę Alfy.

Wardress

- Mam taką nadzieję. A co u Ciebie i... Carly? - mruknęła cicho lekko stopując wypowiedź przez imieniem wilczycy. Położyła się na schodach i westchnęła cicho.