Świerkowy las

Ederoth Delacroix

Zerknęła na moment na kota, śledząc jego ruchy i kierunek przemieszczania. Westchnęła ciężko.
- Zatem do zobaczenia - zmrużyła oczy i machnęła nerwowo ogonem, wzbijając do góry leżące nieopodal liście i inne takie. Czas kontynuować smętną wędrówkę między drzewami. Albo znaleźć jeszcze ciemniejsze miejsce do odbywania własnowolnej banicji. Co ty robisz, E.D.? Czy to ma sens?
- Nie, nie ma - odpowiedziała sama sobie smutnym głosem, odprowadzając wilka spojrzeniem przepełnionym dziwną melancholią. Gdy straciła go z oczu, wstała i powlekła się powoli w przeciwną stroną.

n.m.m.t.