Leczenie

Sheala

- To dlaczego zostawił mnie jak byłam mała i krzątałam się jak ślepiec po krainie w poszukiwaniu ojcowskiej lub matczynej miłości? Dlaczego na to pozwolił, powiedz mi! - odsunęła się gwałtownie z krzesła, przechodziły ją ciarki na myśl o tym, że Lee za nią tęsknił. Nie dopuszczała do siebie tej myśli. Wyglądała przez okno, starając się uspokoić.

Kaed'rin van Regis

Wadera położyła się, aby celowo zasłonić waderze okno i encyklopedie.
-Sam Ci na to odpowie.-Zetknęła się nos w nos z Shii patrząc w jej głębokie zielone oczy.
Widać w nich było ból, samotność i cierpienie. Jednak Sheala uciekała celowo przed szczęściem bojąc się go, tak oceniła ją Krejzolka.

Sheala

Westchnęła tylko, wzruszając ramionami. - Nie będę go doszukiwać. Niech sam przyjdzie, a wtedy pomyślę co dalej. Na razie nie mam co wnioskować po suchych kalkulacjach. - rzekła wracając do lektury. Starała się już zakończyć temat, bo coraz bardziej zaczynała tęsknić za swoim Tatkiem.

Lee

Lee wkroczył wkurzony do Lecznicy wyklinając na cały los wilczy, iż zranił się żołędziem. Tak! Głupi żołędź! Jego wina, tak tak! Szedł tak naburmuszony i wbił zamaszyście do pomieszczenia z lecznicą. Nagle zastygł w bezruchu i ujrzął swą córkę. O_O Pośpiesznie się odwrócił i udawając, że nic mu nie jest począł dość szybko wychodzić. Kiedy nagle upadł na bruk łbem.
-Chh.... Akurat teraz?! Tak, wina żołędzia!- Czuł, że robi z siebie skończonego durnia i idiotę, jednak nie ruszał się. I tak pewnie oberwie encyklopedią nad którą sterczy Shii... Ech.

Kaed'rin van Regis

Jakoś dziwnie zignorowała Sheal, kiedy nagle jak na zawołanie do lecznicy wbił głośno Lee. Widząc jego reakcję, Krejzolka zaczęła dosłownie tarzać się ze śmiechu. W końcu spadła z biurka. A łomot jej upadku spowodował, że na jej łeb spadła jakaś encyklopedia.
-Ał.-Jęknęła z bólu i ponownie się podniosła. Tym razem widziała rozwalonego Lee'go na bruku i znowu zaczęła tarzać się ze śmiechu. xD

Sheala

- Zrzuciłaś moją lekturę! - przewróciła oczami, spoglądając na to co leżało przed nią. Wilk o czarno szarej sierści. To on. Chciała podbiec, pomóc mu, ale coś w głębi jej rozumku mówiło jej, żeby zaczekała. Więc siedziała w bezruchu przy biurku, obserwując bacznie basiora. Wyciszyła się, uszy ułożone tuż przy czaszce leżały jakby na rozkaz.

Kaed'rin van Regis

Wadera czując jakby niebezpieczeństwo, podniosła encyklopedię o Ziołach i ruszyła do innego biurka. Zaczytała się w lekturę. Nie chciała się wtrącać w rodzicielskie sprawy. To nie jej interes.
Przewróciła pierwszą stronę.

Lee

Basior syknął czując, że jest w sytuacji bez wyjścia. Wiedział, że teraz słowo wybacz albo przepraszam jest niczym wobec tego co uczynił. Miał ochotę rzucić się na miecz i przestać zawadzać wilkom, które kocha.
Tak więc wstał i usiadł. Patrzył teraz na waderę, która była praktycznie wszystkim co posiadał. Nie ruszał się, był w bezruchu.
Bał się jej reakcji, nie chciał widzieć jej łez, chociaż czuł, że zaraz sam je puści, łzy rozpaczy i bólu.
Co to będzie... co to będzie.

Sheala

Zwinnie zeskoczyła zza biurka i w mgnieniu oka pojawiła się tuż przy nim. - Wstawaj, opatrzę cię. - słowa zimne jak lód skierowane do niego. Podeszła do szafki, z której wyjęła plasterek. - Duże dziecko. - pomyślała sobie, mknąc przez Lecznicę. Usiadła w końcu, czekając na Ojca.

Lee

Tak, to koniec. On już nie ma prawa być w sercu swojej córki.
Posłusznie ruszył za nią kulejąc i wystawił łapę w jej kierunku. Krew trochę zastygła, jednak żołądź tkwił w środku. Wyjątkowo ostry, bardzo zadziwiło Lee'go, że takie coś wbiło mu się w łapę.
Patrzył przez okno. Właśnie teraz sam siebie znienawidził.

Boozer

I nagle rozległy się dźwięki kobzy... Podłoga zaczęła falować... Powoli wyłaniał się z niej zielony, lekko świecący kształt... który był ubrany w szkocki kilt i który grał na kobzie. Było to oczywiście... Boozer! :D
- Witojcie, moi mili! Boozio raz jeszcze przyszedł uratować świat!

Sheala

- Ech, ech. To trzeba mieć talent, by tak się skaleczyć, prawda? - spróbowała załagodzić sytuację, żeby nie czuł się niepotrzebny. Prostym ruchem wyjęła z jego łapy owego sprawcę skaleczenia - żołędzia. Obmyła jego ranę, a następnie dała plasterek. - To nic poważnego, to wystarczy. Jednakże musisz na siebie uważać. - podsumowała, spoglądając mu ukradkiem w oczy. Miała ogromną ochotę się do niego przytulić..

Lee

Samiec skrzywił się słysząc i widząc Boozer'a. Irytujący mały duch. Pff.
-Ja do tego mam wyjątkowy talent.-Uśmiechnął się mimochodem i spojrzał teraz w oczy swojej córki.
Przełamał się.
Miał dość tego krycia i zamykanie się w sobie. To nic nie da!

Sheala

- Tatusiu.. - zaczęła niepewnie, ale wielka gula w gardle nie pozwalała jej skończyć. No cóż, nie miała innego wyjścia - wtuliła pysk w jego sierść, ale nie płakała. Starała się być silna. Trzymać się pomimo tego całego zgiełku i bólu.

Boozer

Akcesoria, w które był przebrany i tym razem na ich miejscu pojawił się strój księdza.
- Drodzy moi, zebraliśmy się tu dzisiaj, by powiązać świętym węzłem rodzicielskim te dwie zbłąkane owieczki.... - zaczął czytać z przerobionej wersji Biblii. :3

Lee

Samiec oparł delikatnie swój pysk o głowę Sheali, a kiedy Boozer zaczął swoją idiotyczną i nie na miejscu przemowę, Lee odwrócił łeb w jego stronę i gdyby mógł zamroziłby go wzrokiem.
Cieszył się, że znowu ją widzi. Ach... Czy ją opuści? Nie! Userka postara się pamiętać o forum. :'3

Boozer

- Czy ty, Shealo bierzesz tego oto wilka za ojca i przyrzekasz mu miłość, posłuszeństwo i wracanie do domu przed 22?
Boozer - usługi kapłańskie, swatka oraz adwokat prawny, przywracanie do życia i zabijanie czasu. Do usług. :3

Sheala

- Daję ci ostatnią szansę, ojcze. Nie zmarnuj tego. W przeciwnym wypadku wykreślę twoje imię z mej pamięci. - słowa ostre jak brzytwa skierowała w jego stronę dobitnie. Po chwili dodała łagodnie: - Dobrze cię znowu widzieć. - zignorowała słowa Boozer'a, bo z początku go nie poznawała. Ale w głębi wiedziała, że to ten sam idiota*, który przeprowadził z nią dziwną rozmowę na urwisku.

*
Nie obrażając. To w pozytywnym tego słowa znaczeniu. ; )

Chris

I tak do lecznicy weszła Chris. O, było tu nieco więcej wilków niż wcześniej. Jednak ona przyszła do Kleja. Podeszła od niej.
- Hey, Klej. -. przywitała się i uśmiechnęła do niej.

Kaed'rin van Regis

Wadera uniosła się znad encyklopedii i poprawiła swoje niewidzialne okulary.
-Pani po zmianę bandażu?-Zapytała się nonszalancko i zamknęła encyklopedię, wcześniej zaznaczając sobie gdzie skończyła. Skupiła teraz całą uwagę na Chris.