Zaci(e)sze Renesmee i Mastera

Master

Choć by odkryć to miejsce trzeba zbliżyć się na obrzeża pobliskiego starego miasteczka, to jednak warto ryzykować. Urokliwe i spokojne miejsce czasem jest odwiedzane przez dzieci biedoty, ale poza tym stanowi idealne miejsce dla pary.

Sheala

She została zwabiona urokliwym wyglądem tego miejsca. Przechadzała się powoli wąskimi uliczkami w poszukiwaniu swojego partnera. Chciała mu rzucić mu się na kark, że znalazł taki wyjątkowy zakątek.
Wtykała nos w każdą szparę, ale nigdzie nie umiała go znaleźć. Przystanęła na chwilę, zamyślając się.

Master

Zza kamiennego muru wyłonił się pysk Mastera. Basior uśmiechał się lekko, widocznie ucieszony, że wilczycy podoba się miejsce, które wybrał.
- Szukasz kogoś?- zapytał cicho, powstrzymując śmiech słysząc, jak obwąchuje każdy zakamarek.

Sheala

- Takiego jednego, szarego basiora.. - odparła odwracając się na pięcie, chcąc przeszukać kolejną szparę. Ku jej zdziwieniu przed nią stał Mastuś. - A, to ty! - zaśmiała się. - Zrobiłeś mi nie lada niespodziankę. To niezwykłe miejsce. - pochwaliła go i natychmiast, dzięki kilku susom, już znalazła się przy nim. Wtuliła się mocno w jego sierść, napawając się jego zapachem. Nareszcie mogła się do niego przytulić, bez żadnych wyrzutów sumienia.

Master

Pokręcił z udawanym zdumieniem łbem.
- A gdzie tupanie nogą, że nie ma marchewek gdzie posadzić?- zapytał, nieco z wyrzutem. Wciąż nie wybaczył, ale powoli uczył się, że znów jest z nim. Zreflektował się szybko i odsunąwszy się od niej, szepnął.
- Mam małą, maleńką prośbę...- w jego głosie pobrzmiewała nutka rozbawienia, idealnie skomponowana z powagą.

Sheala

- Co chcesz? Mów zaraz! - posłała mu pełne pytań spojrzenie, ale zaraz znów się roześmiała. Oni i marchewki? No proszę. Chyba zamieniają się w wegetarianów. Ciekawe, o co tym razem mu chodziło.
Starała się.
Starała się znów odzyskać jego zaufanie.

Master

- Ściągnij antypoślizgi...- błysnął zębami w baaardzo szerokim uśmiechu. Schylił łeb niżej, kryjąc śmiech. Powoli chyba zaczynał wierzyć, że może to nie jest gra, może znów chciałaby z nim być...

Sheala

Wybuchnęła gromkim śmiechem. - Mam ściągnąć antypoślizgi? W życiu! Sam spróbuj! - mówiąc to nie umiała się powstrzymać od łobuzerskiego uśmiechu. - No to pa! - zerwała się do dzikiego biegu między alejkami. Miała nadzieję, że nie zrozumie jej źle. Chciała się tylko zabawić.. xD

Master

Pobiegł za nią, a dogonienie jej nie sprawiło mu większego trudu. W końcu nie biegł, jak każdy normalny wilk, ale co kilka "kroków" sadził olbrzymiego susa, odbijając się od stabilnego podłoża.
- Zaraz Cię złapię!- krzyknął chwilę przed zrównaniem się z nią.
- Co by tu zrobić, by jej nie uszkodzić a zatrzymać...- zastanawiał się. Wywiesił ozór poza pysk i przewrócił oczami, żeby pokazać, że to nie było takie trudne.

Zbliżali się jednak do centrum...

Sheala

Po dziedzińcu latało mnóstwo gołębi, a wokół rozstawione były stragany z różnymi artykułami spożywczymi. W oddali dojrzała puste beczki po winie, więc jednym dużym susem znalazła się w jednej z nich. "Wcale" nie było widać jej czubków uszu.. Zaśmiała się cicho pod nosem, zadowolona ze swojego, jakże wspaniałomyślnego, planu.

Master

Wpadając na dziedziniec zatrzymał się gwałtownie. Rozejrzał się, ale nie dostrzegł żadnych ludzi. Świetnie. Mogą sobie 'pobaraszkować' bezkarnie.
- Gdzie się podziała ta nieznośna wilczyca...- mruknął głośno, by go słyszała. Sam natomiast poszedł kawałek dalej, sprawdzając, czy nie zerka na niego ze swojego ukrycia. Podszedł do największego straganu i szybko coś stamtąd zabrał. Trzymając swoją zdobycz w pysku, ruszył do ukochanej.
Wspiął się na tylne łapy i spojrzał do środka.
- Mam colś da Cebie.- wybełkotał przez zaciśnięte wargi kufy.
- Pacz. - dodał i opadł na tyle łapy, ginąc jej z pola widzenia. Musiała wyjść.

Sheala

- Co masz, co masz? - wychyliwszy łeb, zorientowała się, że od samego początku wiedział, gdzie ona przesiadywała. Przewróciła teatralnie oczyma, zawiedziona, że plan wziął w łeb.
Wyszła z gracją z beczki, a na jej sierści pozostało kilka kropel po winie. Zaczęła zlizywać sobie z łap owe resztki, uważając na swoje poparzenia..

Master

Poczekał, aż się wyliże i podszedł bliżej niej. Spojrzał w jej zielone oczy... Tak, będzie pasował idealnie. Nie był jedynie pewien, czy jej się spodoba. Wziął głęboki wdech i otworzył pysk.
Na ziemię upadł delikatny, srebrny [link widoczny dla zalogowanych].
Master patrzył wciąż w oczy ukochanej , chcąc uchwycić wszystko z jej reakcji. Skrzywi się i pacnie go w łeb?

Sheala

- Mastuś! - pisnęła jak szczeniaczek otrzymujący od rodziców dobry, soczysty kawałek mięsa. Nie mogła oderwać wzroku od tego małego, zielonego cudeńka. - Nie musiałeś! Ale i tak bardzo Ci dziękuję. Jest wspaniały. - wsunęła sobie na kark podarunek, uśmiechnęła się od ucha do ucha. Zbliżyła pysk do swojego partnera. Chociaż nieśmiało, polizała go po pysku. Odsunęła się, pokazując się w całej okazałości. - Jak wyglądam? - zapytała.

Master

- Pięknie. Ale to żadna nowość- powiedział, pozwalając sobie na uśmiech. Jako człowiek z pewnością dotknąłby policzka, gdzie polizała go partnerka.
- Naprawdę Ci się podoba?- zapytał, trochę nieśmiało. Wciąż na nią patrzył... Wyglądała jeszcze śliczniej, niż to sobie wyobrażał.

Sheala

- Musiałabym zjeść rafaello, bo nie mam tak dużego zasobu słów, by to opisać. Normalnie jest wspaniały, genialny, cudowny.. - zaczęła powoli wymieniać różne określenia do tego podarunku. Kiedy skończyła, wzięła głęboki oddech.
Uśmiechnęła się szeroko, podeszła do niego po raz kolejny. Przytuliła się bez słowa.

Master

- No to... cieszę się. - Powiedział. Zaciął się, bo wciąż nie mógł się nadziwić, że jest tak blisko. Przytula się, jak gdyby nigdy nic...
- A co tam, raz się żyje- pomyślał i też wtulił się w jej puszystą sierść.
- Uznajmy, że nic się nie zmieniło, co o tym sądzisz?- zapytał. Musiał zacząć porządkować swój świat.

Sheala

- Starajmy się budować na nowo nasz związek. Tak, jakbyśmy dopiero się poznali. Wydaje mi się, że to najlepsze rozwiązanie. - odpowiedziała przymykając swoje zielone ślepia. Dmuchnęła mu w sierść, chcąc odpędzić drobinki kurzu..

Master

- W porządku. - powiedział po długiej chwili.
- Zmieniłaś się... Jakie teraz imię nosisz?- zlustrował dokładniej jej nowy wygląd. Te zaokrąglone kształty się nie zmieniły... Wciąż była dla niego pociągająca. Uśmiechnął się.
Miała rację, tak powinno być lepiej. Do niczego nie będzie się zmuszał.

Sheala

- Starałam się zmienić, żeby zapomnieć. Zmieniłam imię, żeby zapomnieć. Teraz ono brzmi Sheala. Nie wiem, po prostu przypadło mi do gustu. Teraz większość zapomina o Renesmee. Tak właśnie chciałam. Zapomnieć o bolącej przeszłości. - wyjaśniła tak pokrótce. - Ale jak chcesz, pamiętaj, że pozwoliłam Ci używać mojego starego imienia. - położyła się obok, przypatrując się swojemu nowemu nabytkowi.