Green Coast

Charlie

- Niezmiernie mi miło, że mam jakiś tam mały procencik wpływu na pana wygląd - odrzekła trochę zawile udając minę starożytnego filozofa. Po chwili klapnęła na ziemi, wciąż wpatrując się w swoje dzieło.

Riven

Spojrzał na nią,wziął głęboki wdech i krzyknął-no teraz to jestem piękny!-śmieje się radośnie i wesoło.
-To ja już pójdę,bay-powiedział i szybko pobiegł z tego miejsca.

Charlie

Odprowadziła brata wzrokiem i spojrzała na Sterię. Podeszła do niej i przysiadła tuż obok siostry. Uśmiechnęła się delikatnie, patrząc gdzieś przed siebie w niewidzialny punkt.

Kirei

cześć dołączył sie do Charlie'go. Po chwili odszedł.

Steria

Charlie

Zaśmiała się patrząc na siostrę - To był twój brat, Riven - powiedziała jeszcze, patrząc na postać oddalającego się wilka - Teraz na pewno mnie nie złapiesz! - powróciła do zabawy. Szybko wstała i zaczęła biec przed siebie.

Steria

Brat? Czyżby jej rodzina stale się powiększała? Pokręciła łebkiem z niedowierzaniem. Ruszyła w pogoni za siostrą. Dla podkreślenia, wywaliła jęzor na zewnątrz.

Charlie

Odwróciła się za siebie, wciąż biegnąc. Zaśmiała się cicho, patrząc na siostrę. Po chwili wpadła na genialny pomysł. Rozejrzała się dokoła, by znaleźć jakieś dobre drzewo. Nie minęła kilka minut, a Charlie siedziała na samym szczycie, wypatrując Sterii.

Steria

- Jak tam weszłaś? - wyszeptała. Jej źrenice rozszerzyły się do maksimum.

Charlie

- Rozpędziłam się i mocno wbijając pazury w korę drzewa, wbiegłam na tę gałąź, na której właśnie siedzę - odrzekła patrząc na siostrę - Ty na pewno też tak potrafisz - dodała puszczając jej oczko.

Steria

Cofnęła się parę kroczków. Przymrużyła oczka. Pełne skupienie. Rozpędziła się, wyskoczyła. Leci, leci i ... walnęła pyszczkiem w drzewo. "Spłynęła" z niego, masując łebek. - Zdecydowanie NIE

Charlie

Patrzyła na wyczyny siostry z pełnym skupieniem. Widząc jak nagle Steria uderzyła o drzewo, Char zbiegła z gałęzi i podeszła do niej - Wszystko w porządku? - zapytała patrząc na nią - Nie poddawaj się tak szybko. To normalne, że za pierwszym razem mogło Ci nie pójść. - dodała i uśmiechnęła się do niej ciepło.

Steria

Delikatnie "od"śmiechnęła się do Charlie. Pokręciła główką, po czym dotknęła ją łapką. Krwawiła. Steria, naturalnie, mdlała na widok krwi. Tak więc, zemdlała ;/

Charlie

Patrzyła na siostrę z delikatnym przerażeniem w oczach. Nigdy nie była w takiej sytuacji, toteż nie wiedziała co zrobić. Wzięła ją więc na grzbiet i ze spokojem i uwagą postanowiła udać się do lecznicy.

Nadia

Przybiegła lekkim truchtem. Usiadła spoglądając na otoczenie. Padła zmęczona. Położyła łeb na łapach i zmrużyła oczy. Lecz nie miała zamiaru spać..

Helios

Mały Helios wkroczył dumnym krokiem na tą "zieloną" plażę. Uśmiechał się jak zawsze, mając nogę w gipsie.-Trza by było go już zdjąć-Pomyślał, jednak na razie był tui więc odrzucił swe jakże "głębokie przemyślenia" .

Britney

Wkroczyła powoli i dumnie w te tereny. Zaczęła się ciekawie rozglądać. Zobaczyła mnóstwo zieleni... Jakąś wilczycę i... Nie to niemożliwe! - Helios! - Krzyknęła uradowana na widok swego przyjaciela. Ruszyła w jego stronę. Biegła coraz szybciej, zapominając o swoim gipsie. Tu-du, tu-du! Dudnił gips, obijając się o ziemię. Wszystko skończyłoby się dobrze, gdyby nie kamień o niecodziennym kształcie. Potknęła się. Ziuu~...! Leciała i leciała, krzycząc głośno. - Ja latam! - Oczywiście Brit musiała sobie stroić żarty przy jakiejkolwiek okazji. I Bum! Wylądowała z pyskiem w podłożu, tuż przed Heliosem. - Auć. - Dało się słyszeć krótkie jęknięcie i to wszystko. Leżała jak placek na ziemi i wydawało się, że nie ma zamiaru się podnieść. W końcu podniosła łebek cały ubłocony. - Czeeść! - Powiedziała z szerokim uśmieszkiem na pysku. Wszystko ładnie, pięknie oprócz tego błota na pysku.

Helios

Helios podbiegł do niej i wykrzyknął-Nic Ci nie jest?-uśmiechnął się do niej, po chwili patrzenia na nią liznął ją w pysk.-Co tam u Ciebie?-Przekrzywił łeb tal, by patrzeć na nią "od dołu".

Britney

Nadal się szczerzyła. Gdy Helios polizał ją w pysk mógł poczuć smak okropnego błota, którym była ubrudzona. - Nie no, coś Ty! Przecież wiesz, że jestem wytrzymała. - Odpowiedziała mu. O tak, Brit się chwaliła, i to jak! Wstała i zaczęła otrzepywać się z błota, które jakimś cudem ochlapało Heliosa. Zaczęła się śmiać, jak to ona. - U mnie w porządku, jak widzisz, tylko nie mogę biegać przez gips. - Powiedziała przez śmiech. Gdy w końcu się uspokoiła, powycierała ogonem łezkę, która spłynęła jej po policzku ze śmiechu. - A co tam u Ciebie, brachu? Gdzie Ty się podziewałeś? - Pytała, przyglądając mu się z ciekawością.

Helios

Walnął ją ogonem, bo teraz i on był cały w błocie.-A, kręciłem się tam i z powrotem. A Ty? Nigdzie Cię nie było!-Również się uśmiechał.

Ps. sorki, nie stać mnie na dłuższe posty.