Polana pełna kwiatów!

Charlie

- W domu - odpowiedziała swoim troszkę piskliwym głosikiem. Popatrzyła w oczy wilczycy, swoimi wielkimi, błękitnymi ślepiami - Mój tato, Donn, jest bardzo do pani podobny - rzekła nagle, ni stąd ni zowąd.

Shade

- Jesteś córką Donna? - spojrzała na małą zszokowana. Liznęła jej pyszczek. - To miło wiedzieć, że mój syn jest podobny do mnie. - zaśmiała się cicho. - Jestem Shade.

Charlie

- Tak - odrzekła niepewnie - Shade? Jesteś moją babcią? - zapytała, a jej ślepia powiększyły się jeszcze bardziej, szczęka delikatnie opadła. Po chwili, gdy doszła do siebie, uśmiechnęła się przyjaźnie.

Shade

- Tak. Doon to mój syn. - uśmiechnęła się delikatnie i spojrzała na zdziwioną małą. - Też się niedawno dowiedziałam, że mam wnuki... - zaśmiałą się.

Charlie

- Nasza rodzina jest po prostu jedyna w swoim rodzaju - stwierdziła i zaśmiała się cicho, tonąc w objęciach babci. ^^ Jednak mimo wszystko, cieszyła się, że ma szczęście wychowywać się między istotami, które ją kochają.

Shade

- Zaprzeczyć się nie da. - zaśmiała się. Była dumna z Donna za to, że dorobił się potomków. Miała nadzieję, że dobrze jest jego dzieciom i wychowują się razem z ojcem i matką.

Charlie

- Chciałabym być groźnym wojownikiem - wyznała nagle. To było normalne, gdyż miała ona tysiąc myśli na sekundę. Nigdy nie było wiadomo co powie w danej chwili - Mój tata jest taki duży i silny. Też chcę być taka - dodała patrząc na Shade.

Shade

- Twój dziadek był z rodu wojowników. Pradziadek Szasta jest wojownikiem. - powiedziała patrzac na małą z uśmiechem. - Ty na pewno też będziesz świetna.

Charlie

- Czy oni jeszcze żyją? - zapytała wciąż na nią patrząc. Rzeczywiście, czuła w sobie nutkę wojownika. Czuła, że walka będzie jej przeznaczeniem. Już snuła plany na przyszłość.

Shade

- Pradziadek Szasta... Nie mam pojęcia. Dawno go nie widziałam, ostatni raz kiedy powiedział mi o... śmierci mojego partnera Smitha. Taty Donna, DJ'a, Tonyego, Hery, Volire i Dasty, czyli Twoim dziadku. - powiedziała tak w skrócie.

Charlie

- Dużą mam rodzinę - stwierdziła słuchając Shade. Wtuliła się w nią jeszcze bardziej, gdyż zimny wiatr rozwiewający śnieg, przysparzał jej wielu drgawek na ciele, a ona kochała ciepło.

Miyo

Uśmiechnęła się delikatnie na widok szczeniaka. Podeszła bliżej wilczycy - To nie będę przesszkadzać - mruknęła cicho i poczochrała małą po łebku - Odwiedze cie niebawem Shade- dodała i pomachała łapą na pożegnanie. Udała się w nieznanym kierunku, powoli znikając w oddali.

Shade

- Pa Miyo. - mruknęła do oddalającej się wilczyce. Wzięła małą otuliłą szczelnie, żeby nie było jej zimno. - Tak, nasza rodzina jest duża. - powiedziała cicho.

Charlie

- Kim była ta wilczyca? - zapytała Shade, patrząc jak odchodzi - Znacie się? - zadała kolejne pytanie. Charlie zawsze chciała wszystko wiedzieć. Co najmniej jakby książkę pisała.

Shade

- Miyo. - powiedziała cicho. - To córka Twojego pradziadka Szasty. - powiedziała cicho. Spojrzał na małą i uśmiechnęła się ciepło.

Charlie

Przez chwilę analizowała to w myślach. Jej rodzina wydawała się być na prawdę ogromną. Podrapała się po łebku
- Czyli ona jest moją praciocią? - zapytała z poważną minką.

Shade

- Tak jakby. - powiedziała i zaśmiała się. Złapał małą delikatnie za kark i połoyła sobie na grzbiecie. - Zaarzniemy tutaj. Pójdziemy do mnie.. Zrobię ogień i ogrzejemy się. - mruknęła cicho i po chwili zniknęła razem z Charlie.

Whitewind

Weszła tu wolnym krokiem. Na mordce nadal miał triumfalny uśmiech po swym czynie. Położyła się w śniegu i czekała na swą przyjaciółkę. Nastawiła uszu i nasłuchiwała jakichkolwiek dźwięków.

Akita

-jestem - krzyknęła do Whitewind - po kilku sekundach wyłoniła sie z oddali - położyła się na kwiatach jej świetny węch wyczuł jednego z czarnych tulipanów, zerwała go i powiedziała- jak ja kocham te kwiaty ...

Whitewind

- No nareszcie! - Krzyknęła ze śmiechem. - Czarne? - Zapytała zaciekawiona. Nie wiedziała, że Akita lubi ten kolor. Uśmiechnęła się.