Polana pełna kwiatów!

Katara

-Dziękuję ty też jesteś piękny-powiedziałam uśmiechając się po chwili nachyliłam się nad nim i patrzałam mu w oczy.

Riven

Spojrzal głęboko w oczy Katarze .
- Heh , dziękuję - powiedział wesoło i jeszcze bardziej się uśmiechnął .
Nie potrafił oderwać od niej wzroku , wydwało się , że jest zaczarowany jej urokiem .

Akita

Wbiegła na te tereny, by zapewnić sobie trochę niecodziennej, rozrywki. W końcu jest wojownikiem. Nieprawdaż ? Tak, więc nie czekając długo, usiadła wypatrując swego celu. Mmmm, niebieska wilczyca, była bardzo kusząca, ale uwagę jej przykuł smukły biały basior. Czyżby się znali ?

Riven

Nagle Wyczuł znajomy zapach , delikatnie się nastroszył .
Wyrwał się gwałtownie i zmienił nastawienie .
Szedł w stronę tego kogoś , bacznie uważając . Znał ten zapach .. Szedł dalej .
W pewnym momencie , zastygł w miejscu , patrząc na wilczycę .

Katara

Wpatrując się mu w oczy polizałam go w pyszczek i położyłam się koło niego wtulając się do niego.

Akita

Spoglądała na ów basiora, przyjaźnie, choć głupio wyglądało to przy czerwono - krwistych ślepiach. W jej łbie, roiło się aż od dziwnych, myśli. Wciąż zadawała sobie jedno pytanie, kimże jest, ten tajemniczy nieznajomy ?

Riven

Dalej stał nieruchomo .. - A .. - coś próbował wypowiedzieć ..
- A .. Akita ! - wydusił to z siebie , po czym z jego oczu poleciały łzy . Upadł .
- Tak .. Tak długo Cię nie widziałem ! - mówił leżąc na ziemi .
- Pamiętasz mnie ? - zapytał z nutką nadziei w głosie .

Katara

Spojrzałam na wilka byłam bardzo zdziwiona, usiadłam i patrzałam na wilka. Pomyślałam sobie, ze o mnie zapomniał.

Akita

- Tak ! Ależ oczywiście że pamiętam ! Ty, ty, musisz być Riven ! - Odpowiedziała. Podeszła do niego bliżej, i trąciła go nosem. - Ile to już upłynęło czasu, od naszego ostatniego spotkania .... - Dodała.

Sasuce

Wszedł powoli i spokojnie.Usiadł koło wielkiego kamienia i popatrzył w niebo.Było piękne.Zamknął oczy i rozmyślał.

Riven

Wstał . - Tak , dużo czasu minęło . - spojrzał w stronę Katary a potem spojrzał na Akitę . - Cieszę się ,że Cię widzę ! - klepnął Ją . - Tęskniłem - pomyślał .
Riven naprawdę się cieszył , cieszył się jak nigdy dotąd .

Katara

Może jednak woli rozmawiać z nią pomyślałam sobie i powoli szłam w stronę wielkiego drzewa z opuszczonym łbem.

Akita

Radośnie podniosła puszysty ogon i zaczęła nim machać, raz tą a raz we wte stronę.
Kąciki jej pyska uniosły się do góry tworząc przy tym, szeroki uśmiech, posłany ku swemu, przyjacielowi.

Riven

Spojrzał na Akitę . - Bądźmy Szczery .. Zmieniłaś się ! - wykrzyknął a zaraz po tym zaczął ją naśladować . Dosłownie , zrobił taką samą minę oraz wykonywał takie same ruchy . Mruknął tak jakby delikatnie się śmiał .

Katara

Patrząc na nich pomyślałam sobie znowu-on naprawdę o mnie zapomniał.Będąc pod drzewem położyłam się i spojrzałam na naszyjnik, który od niego dostałam starałam się nie płakać ale łzy same zaczęły płynąć.

Akita

- Taaak. Ale ty również się zmieniłeś. - Powiedziała. - Wyrosłeś. - Dodała.
Pacnęła go lekko łapą. Po czym, dalej na niego spoglądała.

Dracon

Dracon przyszedł w to miejsce. Zauważył piękna waderę , która płacze .
Podszedł jak najszybciej i powiedział : - Piękna nieznajomo , czy coś się stało ? spytał ocierając łzy z policzka wadery . Podziwiał jej piękno .

Katara

Spojrzałam na wilka i w jego ciemne oczy.
-Chyba nie-odpowiedziałam ze smutkiem w oczach i czekałam na wilka odpowiedź.

Dracon

- Och proszę przestań ronić te łzy . Nie marnuj tych kryształów serca . - powiedział niemal poetycznie . Spojrzał w jej piękne niebieskoszmaragdowe oczy i podniósł pysk . Jeszcze nigdy nie widział wadery o takiej pięknej urodzie .

Katara

-Dziękuję ci-powiedziałam i po chwili dodałam.
-Jak masz na imię?-zapytałam z zainteresowaniem.I czekałam na odpowiedź.