Tęczowa Pustynia

Naomi

Adę zaciekawił ten stworek. Podeszła bliżej, dzieliło ich zaledwie kilkadziesiąt centymetrów.
- Czy ty jesteś tym Leprekauntem? - spytała. Nie wiedziała czy owy stworek ją rozumie. Ale mimo wszystko oczekiwała odpowiedzi.

Ines

Krasnoludek przekręcił nieco głowę w bok i przytaknął na słowa Ady. An się uśmiechnęła. A jednak, miała racje.. zapach ziół, hym.. chyba drugi raz w swym krótkim życiu coś odnalazła.

Naomi

- Czyli jeśli Cię o coś poproszę to zrobisz coś bym to dostała?- spytała Ada. nie bardzo wiedziała a czym polega magia tego stworka. Uśmiechnęła się tylko delikatnie, by zachować pozory, że jednak coś wie.

Lea

Lea z zaciekawieniem przyjrzała się stworkowi. Podobał jej się. Ładnie pachniał. Ziołami. Wilczyca lubiła zapach ziół. Podeszła bliżej Ady i Lep...cośtam. Uśmiechnęła się.
- Gdzie masz swoją tęczę, Leprekauncie? - spytała.

Ines

/Pobawię się w Leprekauna! Jeśli mogę ^.^/

-Moja tęcza? Kiedyś tu była tęcza, i ten piasek na którym stoicie to jest tęcza, tylko, że ona jest tak jakby.. skroplona! A i tak... jak o coś poprosisz to postaram Ci się to załatwić, ale uwaga, nie jestem dżinem.- powiedział Leprekaun wesoło skacząc wokół wilczyc i się uśmiechał.

__

Legenda:

Anabell.
Leprekaun

Dante de Cossa

- A, to fajnie. A gdzie masz złoto? - Spytał Schatt zaciekawiony. Po raz pierwszy widział takiego stworka. Ale An mówiła coś o złocie. Lepcoś był naprawdę malutki. Po raz pierwszy widział coś tak śmiesznego.

Ines

Leprekaun się tylko zaśmiał swoim skrzeczącym głosem. -Złota szukacie? Więc, jeśli chcecie zdobyć złoto...- tu na chwilę przerwał mówienie aby dodać trochę ciekawszego zakończenia, ale tylko chwilę to trfało, bo podskoczył wysoko robiąc fikołka w górze i lądując na dwie nogi. -Musicie je znaleźć! Ale.. to nie będzie łatwe, on pachnie tak jak ja, czyli ziołami, ale uwaga.. ten zapach jest naprawdę bardzo trudno odnaleźć, to jest tylko delikatna woń jak perfumy z ociupinką mięty, lub melisy! No uwaga, zacznijcie szukać.- dokończył.

_____________________

Cóż one były zagadkowe. An siedziała i słuchała wypracowania stworka. On był śmieszny!-No dobrze, to go poszukamy! Prawda?- zapytała i wesołymi podskokami doszła do swoich przyjaciół.

Naomi

Ada ze zdziwieniem zerknęła na stworka. -Kurcze.. co on sobie myśli.. w życiu tego nie znajdę- pomyślała po czym zaczęła szukać wzrokiem Kartela. Powiedział mi, że tu przyjdzie. - Może po prostu się spóźnia.. - rzekła po cichu Ada.

Samuerian

- Lea! - zawołał Jael. Trafił tu kierując się słabym zapachem wilczycy. Nie zwracał uwagi na zielonego ludka. Podszedł od razu do przyjaciółki i wyciągnął w jej stronę łapę. Rana była głęboka i piekła. Krew ciągle leciała. - Możesz na to zerknąć?

KokuRai

Koku przybiegła za Jaelem i podeszłą do Lei gdzie stał samiec. Jednak nie odzywała się, a na mordce nie miała maski. Koku usiadła i patrzała na Lee. Miała nadzieję że ona coś z łapą od Jaela zrobi.

Lea

Lea szybko odwróciła zaciekawione spojrzenie od stworka. Szybko złapała kończynę Jaela i przyjrzała jej się dokładnie. Rana była głęboka.
- Nie mam nic, czym mogę ją opatrzyć. - rzekła wilczyca. - Nie chcę, żeby się wdało zakażenie. Musisz jak najszybciej iść do lecznicy. Tam się tobą zajmą. - było jej miło, że Jael zwrócił się do niej, ale powinien iść do lekarza.

Ines

I czar prysnął. Stworek zniknął, rozpłynął się w powietrzu.. i go nie ma. Podeszła do Lei i usiadła obok. -Jak myślisz, co mu się stało?- zapytała i spojrzała na odchodzącego Jaela.

Samuerian

- Wybaczcie, chyba wystraszyłem wam kolegę... - rzekł Jael, ale rana za bardzo go bolała, żeby się uśmiechnął. - Lecznica... dobrze. - powiedział i ruszył przed siebie. Musiał coś zrobić. Łapa mu się jeszcze przyda.

Kartel

Kartel przybył z uśmiechem na twarzy. - No, hej! Czy coś mnie ominęło? - Zapytał zaciekawiony. Kiwnął głową do odchodzącego Jaela. Nagle zobaczył Lee. - Jej, Lea jak ty wypiękniałaś! - Powiedział. Nie, nie zakochał się w niej. Po prostu Lea na prawdę zmieniła się... na lepsze. Podszedł do swojej Adusi z uśmiechem i przysiadł obok niej.

KokuRai

Koku uśmiechnęła się do Lei i poszła za Jaelem. - Pa Lea miło było cię znów widzieć - pożegnała się szczerze i szła po woli do lecznicy. Znikła za dużym krzakiem róż, a jej ogon falował jak woda.

zt.

Naomi

Ada spojrzała na Kartela z parodią złości - Skoro Lea tak Ci się podoba to się nie krępuj zagadaj do niej.. zostaw mnie - rzekła żartobliwie Ada. Udawała bardzo obrażoną i czekała na reakcje Kartela.

Lea

Lea spojrzała na Kartela jak na wariata. Nie znała go długo, a tu... proszę. Postanowiła "pobawić" się razem z Adą. Mężczyźni... czy kiedyś zrozumieją płeć piękną?
- Słucham? - poczęła próbując się nie uśmiechać. - Czyli uważasz, że wyładniałam? To ma być żart? Czy kiedyś byłam taka okropna, że teraz aż cię zaskoczyłam? - Lea patrzyła jak Jael się oddala w stronę lecznicy. Raczej sobie poradzi.

Dante de Cossa

Schatt wiedział, że Seth wie, że to tylko żarty. Przynajmniej tak mu się wydawało. Von Wiegemesserowy był spokojny i odważny, lecz przede wszystkim myślący. Schatt tak naprawdę nie wiedział, jak sam zareagowałby, gdyby ktoś tak powiedział do Shinry.

Seth von Wiegemesser

- Leo, czyż możesz wątpić w to? Czyż nie jesteś piękna? - Spytał Seth z uśmiechem. W końcu musiał przecież się odezwać. Jakoś nie był w nastroju do szukania złota. Poza tym nie było mu ono potrzebne.

Dante de Cossa

"Dobrze, że Seth nie wziął sobie tego do serca" pomyślał Schatt i delikatnie się uśmiechnął.
- Może pójdziemy nad diamentowy wodospad? Nie znajdziemy tam złota, ale są diamenty... - Powiedział Schatt bardziej do siebie, niż do reszty.