Przepaść

Donn

Przyszedł tutaj, potężny czarny basior stanął na krawędzi urwiska. Jego dzikie ślepia lustrowały wilki po drugiej stronie przepaści. Błysnął kłami w szyderczym uśmiechu.

Sasori

Pojawił się znikąd. Usiadł na skałach z dumnym wyraze pyska, pewny siebie wyprostował swą dorodną sylwetkę. Machnął ogone i zawinął nim łapy. Szatańskim wzrokiem lustrował wszystko co się ruszało. Jego wyraz pyska był jak zwykle nikczeny i szyderczy.

Donn

Spostrzegł Sasoriego i demoniczny uśmiech zagościł na jego pysku. Dwukolorowe ślepia mignęły w ciemności, przeskoczył on i jednym susem był za Sasorim - Witam ponownie. - mruknął swym ochrypłym ciężkim tonem.

Sasori

Nie odwrócił się i też nie był zaskoczony..
-Ta... co za zbieg okoliczności.. - zaśmiał się parszywie.. Pewność siebie zawwsze towarzyszyła teu wilkowi. Jego ina była szatańska, a zarazem dość poważna.

Donn

Obchodząc go dookoła stanął przed nim i zmierzył go wzrokiem. Fuknął coś pod nosem i oblizał swe kły. Był jak zawsze spokojny...zamiótł ogonem kilka razy. - Co słychać? - zadał niby interesujące go pytanie.

Sasori

Spojrzał na niego tylko kontem oka znudzony..
-Nic ciekawego/... - odparł bez emocji.. Jego gesty był do irytacji puste..
-A ty co.. szukasz wrażeń.. - zakpił nieco patrząc mu prosto w oczy bez żadnych skrupułów.

Donn

- Być może...- uśmiechnął się kątem pyska. - ...nie wyobrażaj sobie za dużo. - pozostawiając go wskoczył na jakąś gałąź nie daleko i zmrużył ślepia.

Sasori

-Haha.. pozwól, że Ci coś wyjaśnie.. - mruknął tajemniczo , a zarazem bestialskim tonem, którego ów wilk jeszcze nie słyszał.
-Jeśli próbujesz komuś dorównać lub kogoś przewyższyć to uważaj.. bo nie nie zdołasz.. - warknął z szyderczy uśieszkiem.
-Co innego znów jeśli szukasz doświadczenia.. - dodał spokojniej i znów wrócił do opanowanego siadu.
-Nie udawaj króla świata bo wiem z doświadczenia, że to aż tak nie działa.. - uśiechnął się cwanie jakby za tym kryło się coś więcej, jakiś przykład..

Donn

- Jesteś płytki Sasori...nie udaję ani króla świata ani tym bardziej nie będę się poniżał by przewyższyć ciebie. To ty nieustannie szukasz zaczepki...jak ci coś nie odpowiada we mnie to możemy to inaczej załatwić - zeskoczył z gałęzi a jego ślepia mignęły.

Sasori

-Jaki miły komplement.. - zaśmiał się..
-Masz rację.. jestem płytki i szukam zaczepki bo życie byłoby bez tego nudne.. - wrócił do poważniejszego stanu lecz wciąż patrzył bez skrupułów w oczy Donn'a.
-Jestem w tej krainie dużo dłużej niż ty.. Wciąż robię sobie wrogów, bo to moi przyjaciele.. - mówił, szatańskim niskim tonem. Jednak nie po to by się jakoś pokazać z tej niby strasznej strony tylko po prostu, już taki miał głos.
-Nie znasz wilków i nie wiesz co kryją w sobie młody.. - cichym głosem szeptał do niego krążąc wokół jego osoby , nie spuszczając z niego oka.
-Próbuje Ci podpowiedzieć, bo przykułeś moją uwagę.. - dodał.
-Ja też nie wiem co kryje się w Tobię i nie próbuje odgadnąć, sztuka w tym żeby potrafić docenić siłę przeciwnika.. - nie zatrzymywał się, za każdym krokiem wbijał pazury do ziemi. Wcale nie chciał walczyć z Donn'em choć zwykle to uwielbiał. Chciał mu trochę jakby hmm, wytłumaczyć jak naprawdę to jest z nim..

Donn

- W tej o to chwili zdobyłeś mój szacunek...jako jedyny wilk w tej krainie. - zaśmiał się swym ochrypłym głosem - Brawo Sasori...- naprawdę w tej chwili zaczął szanować tego wilk.

Dea

Wpatrywała się pustym wzrokiem przed siebie nie zwracając uwagi już na nic,machała wolno ogonem po chwili coś sobie przypomniała i wybiegła szybko

Dante · Gość

Mały szczeniaczek kroczył przed siebie ostrożnym, niepewnym krokiem. Przystanął nieopodal przepaści i rozejrzał się po okolicy z zachwytem w oczach. To miejsce wydało mu się takie niebezpieczne i... zakazane. Usiadł.

Lajra · Gość

-A ty mały co tu robisz?-zapytał nagle cichy i ponury głos który zdawał się biec z bardzo daleka.Do Dantego podeszła wilczeya o zielonej sierści w czarno-białej apaszce.
-Jestam Lajra i albo ja albo ty z kadś się znamy.-uśmiechnęła się i usiadła obok.

Dante · Gość

Gdy usłyszał nieznajomy głos, tak się przestraszył, że aż podskoczył. Spojrzał na nieznajomą wilczycę. - J-ja? Bo... chyba się zgubiłem - odpowiedział, po czym przyjrzał się wilczycy. - Nie, ja pani nie znam.

Lajra · Gość

-A ja cię owszem... podaj imiona rodziców mały to cię zaprowadzę...-powiedziała i uśmiechnęła się ,,Krisi ładny synuś..." myślała.

Dante · Gość

- Centino i Kristal - powiedział krótko, po czym spojrzał gdzieś w dal i dodał. - Ale ja chciałem jeszcze trochę pospacerować...

Lajra · Gość

-Nie martw się, własnego wnuka szybko nie wydam na pastwę matki-uśmiechnęła się lekko i podeszła do krawędzi urwiska.

Dante · Gość

Przekrzywił lekko łepek, przyglądając się wilczycy. Nie podążył za nią, bał się zbliżać do krawędzi. - Pani jest moją babcią? - zapytał.

Lajra · Gość

-Tak... wstyd mi Kris już ma dzieci a ja!!Jeszcze nie...-kopnęła mały kamyk który spadł w przepaść, odeszła od przepaści i usiadła... pazurem napisała na ziemi ,,Drak" jednak szybko zmazała napis i poprawiła go na ,,Aron" westchnęła i ,,Arona" także zmazała.