Wodospad słodkości

Enary

Biała zmierzyła wzrokiem obu basiorów. Hmmm... młody basiorek i hienka. Nieźle. Po chwili odezwała się swoim aksamitnym, uwodzącym głosem.
- Witam was. Jak się zwą tak zacni mężowie? - zatrzepotała długimi rzęsami patrząc na Retesa i polizała lizaka wystającego z trawy.

Retes

Retes zerknął na waderę. Niezła. Blondynka. Ponoć blondynki są głupie. Dziwne, bo użytkowniczka Retesia też jest blondynką i rzadko zauważa u siebie braki intelektualne.
- Jestem Retes, szanowna pani. - powiedział z uśmiechem. - A jakież imię nosi taka piękna niewiasta? - spytał podobnym stylem, co Enary. Podszedł nieco bliżej nowej rozmówczyni, aby nie musieli wysilać głosu przy konwersacji.

Unai

Aksamitny głos wilczycy sprawił, że Unai zaprzestał dotychczasowego mozolnego żucia żelków. Uniósł jedną brew i powoli odwrócił łeb spoglądając na blondynkę z typowym dla siebie cwanym uśmieszkiem na pysku. Przez moment spojrzał także na niejakiego Retesa, lecz zaraz na powrót zainteresował się wilczycą. Z pozorów niewinna, drobna wadera. Jednak zdążył zauważyć, że taka niewinna to ona nie jest. Sprawdza się powiedzenie 'pozory mylą'. - Unai, blondyneczko. - rzucił niby to w przestrzeń. Nie musiał się do niej zbliżać, gdyż piankowe drzewo pod którym leżał było wystarczająco blisko.

Enary

- Ładne imiona. - skwitowała z miłym uśmiechem - A ja jestem Enary. - dodała po chwili i patrzyła prosto w oczy Retesa. Po chwili jednak przeniosła wzrok na Unaia. Wydęła zalotnie wargi i odezwała się tym samym głosem.
- Czyżby kolor moich włosów aż tak wpadł ci w oko? - uniosła swą puszysta kitę i musnęła nią pysk Retesa przenosząc na niego wzrok.
- Miły jesteś. I taki słodziutki. - nagle jej ogon znalazł się przy jej śnieżnobiałym pysku zasłaniając go tak, by jedynie widoczne były jej błękitne, uwodzące ślepia.

Unai

Cyniczny uśmieszek ciągle gościł na pysku basiora. Mała zabawa nigdy nikomu nie zaszkodziła, a tym bardziej jemu przyda się trochę rozrywki. Nikt nie mógł mu niczego zabronić i to właśnie kochał w byciu samotnikiem. Żadnych zobowiązań. - Uwierz, maleńka, nie tylko twoje włosy. - uniósł figlarnie jedną brew, po czym zaśmiał się cicho pod nosem. Powoli dźwignął się na łapach i lekkim, aczkolwiek typowo leniwym krokiem ruszył w stronę wilczycy. No, i Retesa, który siedział obok niej.

Retes

Retes uśmiechnął się i delikatnie zmrużył oczy, jak zwykle, gdy jest czymś zaintrygowany.
- Powiadają, że blondynki nie grzeszą intelektem... - powiedział chytrze, przykręcając delikatnie łeb. - Jednak uważam, że twoje oczy są nad wyraz inteligentne... - dodał podchodząc bliżej i z odległości nie więcej niż dziesięciu centymetrów spojrzał w niebieskie oczy wadery. - Enary... - rzekł. Chyba był pewien zespół, w którym jedna z członkiń się tak zwała. Lordi, bodajże.

Enary

- Podoba ci się moje imię? - zapytała kładąc swoja łapę na jego łapie. Zaś jej ogon zsunął się zgrabnie z pyska i pogładził bok Unaia co zazwyczaj wprowadzało basiorów do podniecenia. Uwielbiała takie zainteresowanie jej osobą.
- A co jeszcze? - zapytała Unaia na chwilę przenosząc na niego wzrok.

Unai

- Oczywiście... Eny. - oblizał kły nie spuszczając przenikliwego spojrzenia z wilczycy. Doprawdy, urocza z niej osóbka. Czując jej puszysty ogon przyjemnie łaskoczący jego bok mruknął cicho. Może i urocza, ale za to jaka zadziorna! Jednak nie mówmy, że to się Unaiowi nie podobało, broń Boże! Pochylił się delikatnie tak, że jego pysk zawisł tuż nad głową wilczycy. - Uwierz, mógłbym wymieniać bez końca, lecz powiem krótko - wszystko. - rzekł lekko zachrypniętym głosem wprost do jej ucha.

Retes

Retes uśmiechnął się cwanie, obserwując jak Unai wpada w sidła, tej niewątpliwie atrakcyjnej podrywaczki. Jakie nieszczęśliwe może stać się jego serce, kiedy tylko odkryje prawdziwy charakter Enary. Tymczasem on wolał usiąść obok i zwyczajnie obserwować, jak też sprawy się dalej potoczą... Może zwyczajnie poczeka na swoją kolej?

Enary

Odchyliła nieco łeb by spojrzeć mu w oczy.
- A co najbardziej? - zapytała z figlarnym uśmieszkiem na pyszczku. Nie zdjęła łapy z łapy Retesa, wręcz przeciwnie, zaczęła nią delikatnie przesuwać, to w górę, to w dół by w końcu dotrzeć nią do podgardla i poczęła go gładzić to po szyi, to po torsie. Wciąż jednak patrzyła zalotnie w oczy Unaia.
- A tobie Retesku? Co ci się we mnie najbardziej podoba? - zapytała wciąż go gładząc po szyi i klatce piersiowej.

Retes

Retes delikatnie złapał namolną łapę Enary i 'odłożył' ją na bok.
- Co takiego mi się w tobie podoba? - zapytał i zmierzył wilczycę krytycznym spojrzeniem. - A co twoim zdaniem powinno mi się podobać? - on nie jest taki łatwy... Jeżeli waderze naprawdę zależy na zdobywaniu kolejnych przydupasów, to z nim będzie się musiała nieco bardziej postarać...

Unai

- Wiesz... nigdy nie miałem problemów z 'wybieraniem', że tak to ujmę, ale w tym przypadku to nie lada wyzwanie. - mruknął spoglądając przez moment na Retesa. Unai doskonale zdawał sobie sprawę jaki charakter ma Enary i nikt nie musiał mu o tym mówić, przypominać. Nie raz, nie dwa spotykał podobne wadery, nie koniecznie w tej krainie i wiedział jak sobie z tym radzić. A że sam lubił czasami 'zapoznać się' z jakąś wilczycą... to już nie jego sprawa. Taki był i nic ani nikt tego nie zmieni.

Enary

- Nie mam pojęcia mój drogi, każdy ma inny gust. Mi np. podoba się twój pyszczek. - powiedziała do Retesa muskając swoim nosem jego nos. Zaśmiała się przy tym cicho i niby to przypadkiem, obracając głowę zetknęła się bokiem pyszczka z pyskiem Unaia. Odsunęła go z wolna uśmiechając się słodko.
- Może spróbujesz? - dodała niewinnym głosikiem, z nutą namiętności w tle do hienowatego samca.

Akeli

No cóż, wszystko co dobre nie trwa wiecznie. I w tym przypadku musiało się skończyć. Nad wodospadem pojawiła się wilczyca o brązowej sierści. Lustrowała swoimi bystrymi, głębokimi, miodowymi i na dodatek ładnymi oczkami otoczenie. No cóż... Ładna i drobna wilczyca. Nie można powiedzieć, że była umięśniona i strasznie duża i tak dalej. Szamanka rozejrzała się uważnie.O proszę, ktoś tu sobie flirt urządza? Doprawdy, wkurzające były takie wilczyce...Niektórzy mogliby je wziąć za panienki o lekkich obyczajach.

Retes

- Chyba nadal nie umiem określić, co takiego w twym wyglądzie jest godne mojej uwagi... - powiedział młody wilczek ciągle mierząc Enary krytycznym spojrzeniem. - Może coś w twoim charakterze wyda mi się odpowiednio... atrakcyjne. - dodał i uśmiechnął się ukazując rząd ostrych zębów... To był miły uśmiech, jednak coś w nim zadawało się być wrogiego... wyzywającego.

Enary

Akeli zignorowała kompletnie. Od takie coś tu przyszło a raczej dowlekło swój zaśliniany zad. Co do uwagi Retesa...Buntownik tak? Hmmmm... Lubiła wyzwania.
- Z charakteru? Trudno by było ci wybrać. Może smak moich ust? - zapytała zielonego basiorka i pocałowała go. Jednak po chwili znów powróciła do Unaia. Czekała na jego odpowiedź co do jego zdaniem najbardziej interesującej w niej części wyglądu.

Retes

- Nie wydaje mi się, jakoby smak twych warg należał do cech charakteru... Bardziej przydzielił bym go jako walor fizyczny... Rzecz jasna, jeżeli może zwać się walorem... Niemniej mógłbym sprawdzić... - powiedział ponownie mrużąc oczy. - W imię nauki... - dodał z chytrym uśmiechem.

Akeli

Blondynki... Nie lubiła blondynek. Może ładne to miały tylko oczka, ale tak to prawie, że kompletne pustaki (bez obrazy oczywiście). W głowie im było tylko to, aby znaleźć sobie jak najwięcej wilków, którzy za nimi polecą. A niektóre basiory też są naprawdę głupi. Co za wilk poleciałby za wilczycą która tylko ładnie wygląda? Chyba nienormalny, ale koniec tego. Akeli położyła się na trawie, i poczęła przyglądać się tej całej sytuacji. Ciekawe czy któregoś z nich uda się blondynce uwieść do końca.

Enary

Enary obróciła łeb i pocałowała Retesa, namiętnie, długo przymykając powieki. Na chwilę odsunęła pyszczek i patrzyła w jego oczy.
- I jak? - zapytała i ponownie go pocałowała, tym razem nie puszczała. Tak, to jej się podobało.

Trina

Ładna i zgrabna wilczyca o niebieściutkiej sierści wędrowała brzegiem wodospadu, ależ tu słodko było! Zielonooka rozejrzała się po zgromadzonych tu osobach. Widząc dwóch basiorów, lekko się uśmiechnęła. Podeszła troszkę bliżej po czym usiadła na swoim zacnym tyłeczku i owinęła swoje ciało ogonem.
- Dzień Dobry....Panowie.
Powiedziała delikatnym, kobiecym i uwodzącym głosem. Uśmiechnęła się przy tym uwodząco. Każdy normalny basior zwrócił by na nią uwagę, chociażby po tym tajemniczym i uwodzącym głosie, który był naprawdę miły dla uszu. A co było w niej najbardziej uwodzące? Jej zielone, śliczne oczy i długie rzęsy.