Wodospad Szeptów

Debra

-Posłuchaj, ja nigdy nie chciałam być z tobą. Ktoś, kto mnie kłamuje nie jest godny nawet mojego spojrzenia.-powiedziała.-Wybacze wszystkie wady, ale nie to, gdy ktoś mnie okłamuje.

Samuerian

No, takie gadanie mogło Samuela wkurzyć. Z pozoru spokojny, nie lubił kiedy oskarżano go o coś, czego nigdy nie zrobił.
- Nigdy. W życiu. Cię nie okłamałem. - powiedział spokojnym, opanowanym tonem, jednak rzeczywiście stawał się coraz bardziej zimny.

Ines

Słuchała uważnie tej ciekawej wymiany zdań. An mówiła, że nie chce go widzieć, ale to było dawno temu. Wtedy była mała i zazdrosna, być może dlatego się tak zachowywała. Ale nie.. teraz się zmieniła i nie będzie taka jak kiedyś. Była pewna, że Sammy jej nie zdradzi, ufała mu. Czy tak nie powinno być? Spojrzała na Ferine, a później na Samuela. Całkiem ciekawa ta ich rozmowa.

Samuerian

Samuel spojrzał na Anabell. Tak cicho znowu była... Choć teraz się nie dziwił, w końcu on i Ferine się chyba kłócili. Ech, Sammy nie lubił się kłócić, ale skoro został o coś oskarżony, to proste chyba, że żądał jakichś wyjaśnień, prawda?
- Wybacz, An. Troszkę nas poniosło. - powiedział przepraszającym tonem i rzucił jedno spojrzenie Fer. On i kłamstwo?

Ines

-Ależ spokojnie, możecie kontynuować. Ach..i nie An, tylko In.
Powiedziała i się położyła, czekając na dalszy rozwój wydarzeń. Oni się sprzeczali, czy też kłócili, a jej tylko popcornu do szczęścia brakowało. Chociaż się nie nudziła, tylko była na sztuce. Sztuce teatralnej zwanej "Oskarżenia Ferine, wobec Samuela". Nie ma co narzekać.

Samuerian

- In? - zdziwił się Samuel nagle tracąc zainteresowanie Ferine. In, In, In... O co może chodzić? - Ach, zmieniłaś imię! - załapał wreszcie. - Ach, więc In? Czy może ma jakieś rozwinięcie? - spytał z uśmiechem. Ciekawiło go, jak ma na imię jego partnerka, to chyba jasne.

Ines

Zaśmiała się, słysząc pytanie Samuela.
-Ines mój drogi, Ines! Jakże miło mi Cię poznać, Samuelu.
Powiedziała z szerokim uśmiechem na pysku, wszystko powinno być dobrze. Postanowiła zacząć wszystko od nowa, i tak też będzie. A imię Anabell wcale jej się nie podobało, było zbyt..wyniosłe? Chyba o to chodzi, ale głowy nie dam sobie uciąć!

Samuerian

- Ines... Agnieszka... Aga... - Samuel odetchnął. An zmieniła imię. Podobnie jak on niegdyś. Również na ludzkie. Ludzkie imiona... Takie ostatnio często spotykane wśród wilków. - Ach, więc moja droga Ines, niezmiernie miło mi cię poznać. - powiedział z uśmiechem na pysku spoglądając na An/In.

Ines

-No tak, Agnieszka, Aga.. ale ja i tak wolę Ines. Moim zdaniem jest bardzo ładne.
Nie tylko In się podoba to imię, ale również jej nowej użytkowniczce. Więc chyba wiadome, że obie nie będą miały innego zdania. A co do In..leżała tak patrząc na Samuela z wesołymi iskierkami w oczach. Czyżby doskwierał jej dobry humorek? No oczywiście. Nie miała żadnych problemów na głowie, ani niczego takiego. Tak więc..czemu miałaby płakać?

Samuerian

- Inezzz... - powiedział Samuel specjalnie przeciągając ostatnią literę imienia, jakby chciał się nim nasycić i wchłonąć całe jego znaczenie. - Inezzz... - powtórzył kładąc się obok In i spoglądając na nią spod zmrużonych powiek. Wzrok był oczywiście wesoły, jak mogłoby być inaczej?

Ines

-Inesssssss.....tak sycząco i soczyście. Inessssssss...
Ona również zaczęła powtarzać swoje imię, tylko tyle,że bardziej sycząco. Jak wąż! In machała ogonem na prawo i lewo, co jakiś czas mocząc jego końcówkę w krystalicznej cieczy, zwanej inaczej wodą. Tylko zostaje pytanie..od kiedy woda jest czerwona? A może ktoś po prostu wlał za dużo farby, albo barwnika. W końcu są różne rzeczy, przez które woda może zmienić kolor.

Samuerian

Ale to właśnie ma takie 'z' na końcu. Wiem, bo moja koleżanka to Ines! ;3

Czerwona woda już dawno przestała zastanawiać Samuela. Z uśmiechem leżał sobie pośród zielonej trawy i podziwiał gwieździste niebo. Wiosna, wciąż cieszył się nią w równym stopniu jak wtedy, kiedy wiosna dopiero się zaczynała. Kiedy wszystko się do życia budziło... Teraz już jest w pełnym rozkwicie. Natura nigdy nie przestanie go zaskakiwać.

Ines

No wiem, ale pisze się prawidłowo Ines, wymawia Inez. A In specjalnie powiedziała "Inessssssss".

No i zapadła cisza. Taka cisza, cisza i nikt jej nie przerywał. No oczywiście prócz świerszczy, które grały na swoich "skrzypkach" ładne melodię. Gdzieniegdzie nawet można było usłyszeć żabę, ale In i tak wolała świerszcze. Były ładniejsze i milsze. A wieczór był bardzo ciepły. Położyła głowę na łapkach, słuchając koncertu świerszczy.

Samuerian

Samuel westchnął i przewrócił się na brzuch. Teraz po nosie łaskotały go trawy. Sammy zrobił zeza na biedronkę, która siedziała mu przed oczami. Jaki ten świat piękny... I taki w kropki. Ferine na razie się nie odzywała. Czyżby rozwalił ją swoją ciętą ripostą? Rozpłacze się? Czy może rzeczywiście się zmieniła? Ale czy taka 'przemiana' w wredne stworzonko na pewno była dobra? Z milszą i sympatyczną Ferine Sammy mógłby się zaprzyjaźnić, ale skoro ta Ferine tego nie chce... Trudno.

Ines

Od razu dostrzegła biedronkę, siedzącą przed jego oczami. Przyjrzała się jej uważnie i pomyślała. Ta..ciekawe czy uda jej się policzyć ile ma kropek. Tak więc In zaczęła odliczać, ile naliczyła? Aż cztery! Ta biedronka ma cztery latka. Albo In zapomniała o którejś kropce.
-A właśnie.. czemu ta biedronka zwie się siedmiokropką, chociaż nie ma siedmiu, tylko cztery?
Zapytała. Chyba zadała jedno z trudniejszych pytań, bo sama nie znała na nie odpowiedzi.

Samuerian

- Może jeszcze jej wyskoczą? Ma jeszcze czas... - powiedział Samuel nie spuszczając wzroku z biedronki. Taki mały niewinny owad... Kolejna zapowiedź wiosny, jej kolejne dziecię. Wilk zmienił pozycję i położył się na plecach obserwując gwiazdy. Rozpoznawał niektóre gwiazdozbiory... Niebo powoli zmieniało się na niebo letnie już było widać Łabędzia, Orła... Możliwe, że userka coś pomieszała, ale nie chce jej się googli włączyć.

Ines

-Hmm...Może i masz rację. Ale... może ktoś ją zdeptać, za nim jej te kropki wyskoczą..
Mruknęła i ziewnęła. Czyżby jej się spać chciało? Chciało jej się, ale jeszcze nie chciała zasypiać. Poczeka, aż Sammy zaśnie. Zerknęła na Ferine. Ona to już dawno spała, albo się zamyśliła. Bo chyba raczej nie można spać z otwartymi oczami. Zresztą..nic by jej nie zdziwiło, wszystko jest możliwe..

Samuerian

A Sammy już dawno spał. Gwiazdy powoli zaczęły mu się rozmazywać przed oczami, aż w końcu zniknęły i wilk zatonął w objęciach Morfeusza. Teraz jednak zaczął się budzić łaskotany trawą i kroplami porannej rosy. Lekko otworzył oko. Było już jasno, wstał kolejny dzień... Sammy nie umiał się powstrzymać i wysunął język. Zlizał z jednej trawy kroplę rosy. Smaczna.

Ines

A In nie spała, przeleżała całą noc, patrząc przed siebie i rozmyślając. Dziwne jest to, że już jej się nie chciało spać. Spojrzała na Sammy'ego, który właśnie się budził. Uśmiechnęła się tylko, poruszając końcówką ogona. Trawa wręcz błyszczała od rosy, która znajdywała się na jej poszczególnych źdźbłach.
-Jak się spało?
Zapytała, z szerokim uśmiechem.

Samuerian

- Mokro. - odpowiedział Samuel wstając i lekko otrzepując się z rosy, która i jego 'oblazła'. - Ale przyjemnie. - dodał zaraz. Nie, chyba nic ciekawego mu się śniło. A może... Coś o małych potworach pożerających jego eliksiry. Dziwny sen. Jakiś jednorożec też tam był. I Samuel jako szczeniak... To znaczy wtedy jeszcze Jael. Może później postara się odgadnąć jego znaczenie.