Wodospad Szeptów

Samuerian

- Całkiem przyjemne. - powiedział Samuel z uśmiechem. Przytulił do siebie Anabell, aby mieć ją bliżej. - A tobie jak się podoba bycie Szpiegiem? - spytał cicho, delikatnie gładząc waderę po rudym futrze. Brakowało mu jej przez ostatni czas, brakowało... A nawet powstrzymał się w tym czasie przed wyrwaniem jakiejś innej wilczycy. No, ale... Czy nie zauważał tych tłumów lasek lecących na niego, czy może ich po prostu nie było? Czy się starzał? Czy każda już wiedziała jaki jest, czy może widać było, że jest już zajęty? Czy może rzeczywiście już był na wszystko za stary?

Debra

Ferine uśmiechnęła się szyderczo pod nosem. Przyszła tutaj po cichu. Podeszła od tyłu An i poklepała ja po ramieniu.
-Mnie nie oczukacie.-powiedziała, śmiejąc się.

Ines

-Jak mi się podoba...? Powiem to samo co ty mi, całkiem przyjemnie.
Odpowiedziała, cytując go. Szczerze mówiąc to i jej brakowało Samuela. Nie było po niej tego bardzo widać, ale jednak się stęskniła. Ale.. czy skoro teraz zdał na betę to.. czy będzie taki sam? W końcu.. jest sporo obowiązków na tym stanowisku..Gdy czuła czyjąś łapę na ramieniu, to się uśmiechnęła.
-No wiem, miałam Ci powiedzieć.
Powiedziała, odwracając pysk jej kierunku.

Weny bak ._.

Debra

Ferine westchnęła ciężko.
-Widzisz, mnie nie oszukacie. Od początku do siebie pasowaliście.-powiedziała ,,nowa" Ferine. Teraz bardzo sie zmieniła. Była bardziej czujna i opanowana. Już nie płakała. Raven ją zmienił.

Samuerian

Samuel spojrzał na Ferine. Wyglądała inaczej, jakby fakt, że on jest z Anabell nie robił na niej żadnego wrażenia. Przeszło jej, czy... Mag wziął haust powietrza i zajrzał waderze do umysłu. Akurat w tym był dobry. Jakiś wilk, czarny, groźny i coś... Miłość. Jedno imię: Raven. Samuel szybko opuścił umysł wilczycy. Nie mogła go nawet zauważyć.
- A co u ciebie? Jakieś... zmiany w życiu? - spytał z chytrym uśmiechem.

Debra

Ferine zmrużyła oczy i spojrzała na Samuela.
-Oprócz tego, że straciłam wszelkie uczucia: chyba nie.-powiedziała, wzruszając tylko ramionami.-Słyszałam, że jesteś Magiem, hm?

Samuerian

- Więc dobrze słyszałaś. - powiedział Samuel z uśmiechem. Straciła wszystkie uczucia? Ooj... Z tego, co widział we wnętrzu jej zacnego umysłu jest całkiem na odwrót, ale dociekać nie będzie. Ferine była ostatnio... Zamknięta, nie chciała się z nimi dzielić informacjami, może przez ich związek? W każdym razie, bardziej lubił tamtą Ferine. No, chyba.

Debra

Ferine uniosła brwi i spojrzała na Samuela.
-A ty co tak na mnie patrzysz?-spytała, mrużąc ślepia. Tamta dawna Ferine odeszła w zapomnienie. Głównie dlatego, że tamtej starej Ferine Samuel podeptał uczucia....

Samuerian

- Zazwyczaj, kiedy dwie osoby prowadzą konwersację na poziomie patrzą na siebie. Gesty, tak jak słowa w rozmowie są bardzo ważne, ale jeśli chcesz, to będę się patrzył na... Ten piękny wodospad. - powiedział z uśmiechem Samuel i odwrócił się w stronę wodospadu, tym samym stając plecami do swej rozmówczyni. - No, to powiesz nam coś jeszcze ciekawego, moja droga Ferine? Może jak tam układa się twoje życie uczuciowe? - A co mu tam, walnie prosto z mostu.

Ines

Słuchała ich uważnie, nic nie przeoczyła. An machnęła ogonem i ziewnęła. Przymknęła oczy, ale zaraz znów je otworzyła i zaczęła lustrować otoczenie od nowa. Nic się nie zmieniło...żadnego ruchu, żadnego szmeru...nawet wiatru nie było. Wszędzie cisza... tylko rozmowa Samuela i Feirne ją przerywała.

Samuerian

Ilustrować? Czy lustrować? >.<

Samuel zerknął na Anabell. Nie... Coś tu było nie tak.
- Cicha jakaś jesteś. - powiedział spokojnie. Czemu ucichła? Straciła głos? Źle się czuła? Czy Sammy'emu kiedykolwiek przyjdzie się tego dowiedzieć? Musimy poczekać do kolejnego odcinka naszego pasjonującego serialu.

Ines

Lustrować, ktoś mi zasłania literki. Wybacz pomyłkę :3

Słysząc Samuela odwróciła łeb w jego stronę.
-Co? A nie, wszystko jest. Jakoś tak mi się ucichło...
Odpowiedziała i się uśmiechnęła. Sama nie wiedziała, czemu tak nagle zamilkła.

Samuerian

Samuel uśmiechnął się na słowa Anabell.
- Tak jakoś? - spytał. - No, skoro tylko tak jakoś, to ja już się nie niepokoję. - powiedział wesoło, po czym zerknął na Ferine. Teraz ta ucichła. A on co, ma gadać za całą trójkę? Ech, życie...

Ines

-I słusznie.
Stwierdziła i spojrzała na Ferine. An już się wystarczająco nagadała. Gdyby ją poprosili, o wypowiedzenie się na dany etat, to by się wypowiedziała. A tak to nie ma o czym mówić, dlatego zamilkła. Zresztą... cisza jeszcze nikogo nie zabiła..

Debra

-Drogi Samuelu, są rzeczy o których ty się nigdy nie dowiesz i o których nikt nigdy się już nie dowie. Pamiętasz poprzednią mnie? Teraz sie zmieniłam. A ty chyba już wiesz dlaczego. I właśnie o moim życiu uczuciowym nigdy się nie dowiesz.-powiedziała Ferine.

Samuerian

Ach, Samuel znał to doskonale. Wadera, której złamał serce, teraz znalazła sobie chłopaka i przyszła do swojej starej miłości, żeby pokazać, że jest ktoś inny i wzbudzić zazdrość. W czymś takim nie pozostaje nic innego, jak udawać, że się udało.
- Och... - powiedział tylko Samuel idealnie naśladując smutek. Ferine musiałaby mieć jakiś szósty zmysł, aby odgadnąć, że to tylko gra. Bawimy się w zimnych drani? No, zobaczymy jak bardzo się Fer zmieniła...

Debra

-No tak, teraz jęczysz? Teraz jest ci smutno? To mi bardzo przykro.-powiedziała, wzruszając obojętnie ramionami i pionurując Samuela wzrokiem.-Napewno jest ci lepiej beze mnie.

Samuerian

Ach, dlaczego wszystkie dziewczyny są takie same? Samuel powstrzymał poirytowane westchnięcie. Jedna ze złotych zasad jego brata: 'Dziewczyna powinna myśleć, że jest tak jak ona chce'.
- Eee... Nie, tak po prostu. Zmieniłaś się. I nie, lubię cię, nie jest mi bez ciebie lepiej. - ...'Możemy zostać przyjaciółmi'. To się zazwyczaj mówi? Chyba tak. W każdym razie Samuel wciąż zgrywał skruszonego.

Debra

Ferine zmrużyła ślepia i zmarszczyła nos.
-Nie weźmiesz mnie na te swoje gierki, Sammy.-powiedziała, spoglądając na An. Ach, sama jej mówiła, że nie chce go widzieć. A teraz?

Samuerian

- Gierki? - spytał Samuel. - Nie, nie. Ferine, przykro mi to mówić, ale teraz jestem z Anabell. Nie próbuj znowu, bo raczej nie mam zamiaru od niej odchodzić. - powiedział spokojnym, niemal zimnym tonem. Zajęty Sammy był inny. Jakoś nie interesowały go inne dziewczyny. Przynajmniej nie tak, jak niegdyś.