Jaskinia Romantyka [Assire'go]

Assire

Jest do duże, przytulne pomieszczenia z dużym miejscem na leżenie. Są tu świece i w jednej ścianie jest wgłębienie, gdzie znajduje się jedzenie. Assire często leży z zapalonymi świeczkami, ponieważ w tedy jest romantycznie. Na ścianach są powieszone bardzo rzadkie obrazy (samiec ma na nich punkcie obsesję). Zawsze jest tutaj miła atmosfera oraz ciepło. Nad drzwiami wisi duża ilość lian, na które Assire często wchodzi. Albo wspinaczka, albo huśtawka. Z sufitu wiszą różnego koloru róże. Zapach ich roznosi się po całej jaskini. Przy lewej ścianie stoją kadzidełka.

-------------------------------------------------

Assire przyszedł tutaj powoli i odsunął liany, a następnie przywiązał je obok żeby Idalia wiedziała gdzie jest wejście. Samiec podszedł do łoża i położył się brzuchem do góry czekając na waderę.

Idalia

Idalia przybyła tutaj krótko po gospodarzu legowiska. Przystanęła nieopodal wejścia i uważnie się rozejrzała. Na jej pysku pojawił się wyraz zachwytu.
- Przepiękne miejsce - powiedziała, chłonąc wzrokiem każdy szczegół tego miejsca.

Assire

- Dziękuje - powiedział uśmiechnięty i wstał, a następnie podszedł do wejścia/wyjścia.
- Zapraszam do środka - rzekł wesoło i zamachał ogonem radośnie. Pokazał na duże łoże, które znajdowało się naprzeciw wejścia/wyjścia. Uśmiechał się samiec przez cały czas, a jego ogon ruszał się.

Idalia

Cóż, Idalia nie czuła się nigdy zbyt pewnie w cudzym legowisku, lecz od razu pomyślała, że to przecież nie jest zwykły ktoś, lecz Assire. Z uśmiechem wkroczyła wgłąb legowiska, na rozległe, miękkie łoże.

Assire

Assire uśmiechnął się i rozwiązał liany, a ona zasłoniły wejście. - Nie chcę żeby ktoś podglądał - powiedział wesoło podchodząc do wadery. Położył się na wielkim legowisku brzuchem do góry. Chciał żeby, albo Idalia położyła się obok, albo na nim. Uśmiechnął się wesoło.

Idalia

Zajęła miejsce tuż obok Assirego, kładąc się bokiem. Spojrzała mu w oczy - nie sądziła, że kiedykolwiek jeszcze spotka kogoś, kto zechce połączyć się z nią na resztę życia. Myślała, że Krik był jedyny. O ile jej związek z Krikiem w ogóle oparty był kiedykolwiek na miłości.

Assire

Assire obrócił się na bok tak żeby być przodem do wadery. Pocałował ją namiętnie, a następnie uśmiechnął się. Zamachał ogonem. Przerwał, ponieważ nie wiedział czy ona ma na niego ochotę. Potem jeszcze raz ją pocałował namiętnie. Assire w całowaniu był mistrzem.

Idalia

Idalia mruknęła cicho niby kotka, zdradzając zadowolenie z pocałunków Assirego. Zmrużyła swe duże, złociste oczy i odwzajemniła pocałunek. Nie chciała, by basior przestawał.

Assire

Assire uśmiechnął się, a następnie zamachał ogonem. Samiec zamknął swoje oczy i zaczął całować ją namiętnie po mistrzowsku. Nie przestawał ani na chwilę. Idalia była piękna, świetna, a Assire ją kochał. Nie chciała jej stracić. Wciąż nie przestawał jej całować. Miał wciąż zamknięte oczy.

Idalia

A Idalia? Również całowała Assirego, odwzajemniała każdy jego pocałunek. Jej przednia łapa objęła wilka i poczęła gładzić lekko jego bok, mierzwiąc gęstą sierść Asa. Jej dotyk był delikatny, wadera niemalże jedynie muskała ukochanego czubkiem swej smukłej łapy.

Assire

Assire poczuł łapę wadery jednak nie przejmował się. Niech robi z nim co tylko chce. Assire objął ją w biodrze całując namiętnie dalej. Zamachał ogonem wciąż całując po mistrzowsku. Assire kochał Idalię całym sobą. Każda kosteczka, każda żyła ją kochała. Assire całował ją dalej namiętnie.

Idalia

Kiedy poczuła, że Assire obejmuje ją, przysunęła się doń jeszcze bardziej, wtuliła w niego tak, że teraz ich ciała stykały się mocno. Teraz wilk mógł dobrze poczuć przyspieszony rytm jej serca. Serce, które wręcz chciało wyskoczyć z piersi Idalii, rwąc się do Assirego, by być bliżej, jeszcze bliżej niego.

Assire

Assire poczuł bicie serca wadery. Jego dusza była ucieszona, a raczej uradowana. Zamachał ogonem, wciąż całując waderę. Po chwili przestał całować żeby nabrać powietrza. Potem znów ją całował. Samiec czuł się przy niej wspaniale.

/Brak weny T.T/

Idalia

Idalia wciąż tuliła się do Assirego, mrużąc leniwie puste, złociste oczy i z zadowolenia mrucząc jak kotka. Poddawała się pieszczotom partnera z niebywałą przyjemnością. W tej chwili była cała jego, mógł z nią zrobić, co tylko zechce.

Assire

Assire zamachał ogonem wciąż całując namiętnie i po mistrzowsku waderę. Po chwili przestał i przysunął swoją mordkę do ucha samicy. - Kocham się - powiedział i zaczął ją dalej całować. Po chwili zaczął całowanie zniżać tak że doszedł do jej szyi. Całował tak jak należy w tym miejscu.

/Znów brak went T.T/

Idalia

Cicho westchnęła i mocniej oplotła Assirego przednimi łapami. Wciąż mrużąc oczy, wtuliła pysk w gęstą sierść na jego karku, wciąż pomrukując rozkosznie przy każdym kolejnym pocałunku. Jej łapa nadal gładziła delikatnie grzbiet wilka. Idalia jeszcze nigdy nie zaznała takiej bliskości i czułości, choć miała za sobą jeden związek.

Assire

Assire wciąż całował waderę w szyje tak jak należy. Zamachał ogonem czując waderę. Po chwili całując przeniósł się znów wyżej, a następnie całował Idalię namiętnie tak jak wcześniej w mordkę. Zamachał jeszcze raz ogon. Kochał ją. Zamknął oczy całując namiętnie dalej.

Idalia

I co? On ma zamiar tak ciągle tą Idalię całować? To się robi nudne xD

Idalia odwzajemniała pocałunki Assirego. Jeszcze nigdy nie została obsypana takimi czułościami jak teraz, była to dla niej zupełnie nowa sytuacja. Koniec puszystego ogona wilczycy delikatnie przejechał po grzbiecie wilka, by wywołać przyjemne dreszcze, przebiegające wzdłuż kręgosłupa.

Assire

Assire przestał całować i uśmiechnął się szeroko. - Kocham cię - powiedział i położył głowę na ziemi. Był cały czas uśmiechnięty, a następnie jego ogon poruszał się delikatnie. As poprawił swoją czuprynę. - Chciałabyś gdzieś iść? - zapytał wesoło.

Idalia

- Ja ciebie też - odrzekła, a na jej smukłym pysku zagościł uśmiech. Wciąż obejmowała Assirego, zaś końcem łapy gładziła delikatnie jego bok. Dodała. - Zostańmy tutaj. Chcę jeszcze trochę tak z tobą pobyć.