Płomienne Impasto [III zebranie]

Lea

Lea obudziła się i rozejrzała. Uups... chyba nie można zasypiać na obradach... ale w sumie nie zauważyła tu szczeniaków, więc jej obecność chyba nie była potrzebna. Powoli wycofała się i miała nadzieję zniknąc niezauważona. Chwilę później już jej nie było...

Sepira

/kurrr...to za moich czasów to nie była wypowiedż. Czytajcie dokładnie a nie.

Ach.
-To wolicie rządzić i nie mieć przyjaciół? Władza prowadzi do zguby. Jeśli tak bardzo jej chciecie to prosze bardzo, lecz bezemnie. Wolę już odejść z Watahy niż słuchać waszego dążenia do cholernej władzy, która nie przyniesie nic dobrego. Tylko rozgoryczenie- rzekła ostrym głosem, patrząc na Agresje. Czy oni nic nie rozumieją? Dlaczego w tej Watasze są takie osobniki? Wystarczy normalnie pomyśleć a nie pchać sie na chama tam gdzie nie trzeba.

Krillan

W takim razie przeczytaj to jeszcze raz i naucz się pisać.. Srr.

Począł z lekkim zdumieniem mierzyć waderę, która władać miała watahą Ognia jako jej Alfa. Znów intensywnie zaczął zastanawiać się, czy czasem nie doszło do jakiegoś nie porozumienia co do wybierania przywódcy. Szanował obydwie Alfy, jednakże podejście Sepiry nie pasowało do owego klimatu. Przynajmniej według basiora, który nie był głupi. Ba! Jego bronią i tarczą był umysł. Sądził, że para 'królów' była wyjątkowo nie dobrana, jednakże po cóż miałby to komentować.. Trwał w miejscu bez słowa, czekając na reakcję innych. W końcu Sepira zdawała się być nie ugięta.

Kaji Meyit

/Bez obrazy, ale pogrążasz sama siebie.../

Kaji na krótko spojrzała za oddalającym się szczeniakiem, po czym jej rubinowe spojrzenie przeszło na waderę Alfa. Zdawała się ona robić wszystko przeciw nim, czynić dokładnie na przekór i wszczynać coraz to nowe kłótnie.
- Skoro tak gardzisz władzą, tak bardzo ją krytykujesz, to dlaczegoż stoi na szczycie naszego Stada? - zapytała, przekrzywiając odrobinę łeb niby ciekawski kundel. - Dlaczegoż rzucasz się jak rozwścieczona kobra w klatce, wprowadzasz zamęt, sprzeciwy i bezsensowne dyskusje miast normalne porozmawiać, wytoczyć solidne i konkretne argumenty? - brnęła dalej, mierząc ją łagodnym, acz stanowczym spojrzeniem. Nawiązywała między innymi do sytuacji z Agresją, podczas której nie dostała od Sepiry odpowiedzi na swe pytania.

Wasp

Wasp jak na razie siedział tylko pośród zgromadzonych i przysłuchiwał się dotychczasowym dyskusjom. Zdawać by się mogło, iż jest obecny na zebraniu watahy bardziej ciałem niźli duchem, lecz tak nie było - ten skrzydlaty samiec nie miał w zwyczaju zabierać głosu, jeśli nie wymagała tego sytuacja. Roztrząsanie się nad przyjęciem do Ognia Agresji skwitował jedynie słabym, rozbawionym uśmieszkiem, którego nie udało mu się powstrzymać. W jego mniemaniu ta sytuacja nie wymagała stoczenia tak długiej dyskusji, ba, tak głębokie w nią wnikanie zdawało się wręcz absurdalne.
Po ostatnich słowach Sepiry począł mierzyć ja uważnym spojrzeniem spod przymrużonych nieco powiek. Wzrok jego był zaskoczony, jakby samica Alfa wypowiedziała coś niezrozumiałego. Wilkowi przemknęło przez myśl, że szanowna Alfa chyba pomyliła zebrania i przyszła tutaj zamiast dotrzeć na obradę Wody lub Wiatru - bo do tych klanów bezsprzecznie pasowała lepiej. Wasp był w tej krainie długo, na tyle długo, by doskonale pamiętać panowanie Kiry, a nawet 'betowanie' Okami. Dobrze poznał specyfikę każdej watahy i wiedział, że Ogień nigdy nie był taki, jakim przedstawiała go Sepira. Ogień cechowała porywczość, gwałtowność, waleczność... nie poszukiwał na gwałt przyjaźni ani poparcia wśród innych watah. Zresztą, doskonałe świadectwo tego dawała poprzednia Alfa - Kira. Demon.

Sepira

//Mam was dośc. Dążyjcie sobie to tej cholernej władzy bezemnie. To są rozważania mojej postaci, ona jest inna a Wy to tępicie. Więc rrzygnuje z Alfy i wogóle odchodze z forum. Z takim podejściem wszystkich się pozbędziecie. Żegnam.

Agresja

Uśmiechnęła się krzywo, patrząc na pozostałych. Po dłuższej ciszy, jaka zapadła po słowach Kaji ona zabrała głos:
-Skoro nikt nie zgadza się z naszą jakże szanowną alfą-w jej głosie słychać było kpinę-myślę, że powinniśmy przestać to roztrząsać. Dla wszystkich tu obecnych zdaje się być oczywiste, że słowa Shapiry pasują do Wiatru, nie Ognia. Pomińmy to.-Zamilkła, patrząc na reakcje pozostałych członków. Być może za dużo sobie pozwalała, będąc nową w watadze, jednak była zbyt szczera, by milczeć. Po dłuższej przerwie zaczęła mówić.
-Myślę, że powinniśmy dążyć do rozszerzenia wpływów naszej watahy. Powinniśmy zademonstrować naszą siłę, zadziwić arogantów z Nocy i wilki z innych watah.-Zamilkła, oczekując reakcji.

Phobs

Phobs złapał się za głowę. Miał dość - druga Alfa abdykuje, on nie ma zamiaru prowadzić tego sporu dłużej.
-Agresjo, jesteś oficjalnie członkinią watahy.-rzekł na tyle donośnie, by każdy mógł to usłyszeć.
-Moim zdaniem, naszym długoterminowym celem powinno być kształcenie się jak i zdobywanie odznaczeń - czy ktoś ma zamiar zdawać na range specjalną, tj. zdobyć profesję?-spytał już nieco uspokojony.

Krillan

-Wiadomo.. To jest fakt. A rosnąć w potęgę, to również jakiś cel. Nie chcemy zagrożeń od strony innych watah.. - mruknął zadowolony z faktu, iż samica Alfa zrezygnowała z tego całego jarmarku. Nie dała sobie dziecina rady, no to trudno.. Dla wszystkich było lepiej, że taka wadera nie rządziła ostrzejszą watahą ~ od niej samej.

Agresja

Wilczyca uśmiechnęła się i skinęła głową w podziękowaniu.
-Cóż, jeśli nie masz nic przeciw temu, Ja chciałabym zostać wojowniczką.-powiedziała, patrząc na basiora.-Co do celu...-zamyśliła się chwile-to co powiedziałeś, jest chyba oczywiste?

Kaji Meyit

Spojrzała jedynie na byłą już Alfę, która zrezygnowała ze swego stanowiska. Kaji spuściła odrobinę łeb, lecz jej postawa nie wyrażała skruchy czy żalu z tegoż powodu. Kierowała swe rubinowe oczy na każdego przemawiającego, a na kufie jej ciągle trwał uprzejmy uśmiech.
- Podtrzymuję swe zdanie, iż celem naszej Watahy jest potęga, jaką dzierży pożoga, moc płynąca z samego ognia - odezwała się łagodnie, wręcz pogodnie, przymykając delikatnie jedno ze ślepi.

Phobs

Phobs rozpłynął się w krótkiej wypowiedzi Kaji. Tak - to własnie był złoty środek, sedno sprawy. Słowa te, choć niewiele ich zdołały wyrazić Rafaello - wyraża więcej niż 1000 słów... xD tak wiele... Jednak nie odpowiedział jej - zastanowił się nad przyszłością Agresji.
-Gdy sprawa z Sepira przycichnie, a ty się wykażesz osobiście przeprowadzę ci test.-rzekł nieco smętnym tonem - wojowników im nie brakowało - nie mieli za to łowców ani tropicieli.

Seth von Wiegemesser

Seth przyszedł powoli i zaczął się rozglądać. Chciał wiedzieć, kto jest w watasze ognia. Był tu od niedawna, ale domyślił się, że jest jakieś zebranie. To teraz będzie czekał na dalszy rozwój wydarzeń. Nie wiedział jeszcze, kto jest Alfą, ale z zachowania będzie mógł wywnioskować.

Kaji Meyit

Rubinowe oko spoczęło wtem na dopiero co przybyłym szczenięciu, w którego sierści szumiał zapach gwałtownego ognia - lecz wrażenie było słabe, więc wilczek musiał dołączyć do Stada niedawno. Podeszła do niego raźnie, obdarzając wesołym, radosnym uśmiechem oraz iskrami buszującymi w jednym tylko widocznym ślepiu. Drugie nadal było przysłonięte powieką, jednak chwilę później i ono wyjrzało na świat, wlepiło się w młodziaka wypełnione czymś do końca niesprecyzowanym.
- Hej, młody - powiedziała swoim lekkim niby delikatny podmuch żaru głosem. - Jestem Kaji, Kaji Meyit - przedstawiła się, po dziś dzień stosując do tego takowy szyk zdania. - Natomiast jasny basior z równie jasną grzywą to Phobs, Alfa Ognia - wyjaśniła mu jeszcze, wskazując na jej byłego egzaminatora. - Jeżeli masz jakieś pytania, chętnie udzielę odpowiedzi - dodała z werwą.

Seth von Wiegemesser

- Dzień dobry, ja jestem Seth, Seth von Wiegemesser - powiedział do Kaji Meyit, a następnie ukłonił się delikatnie w stronę Phobsa. Ale gdzie jest samica Alfa? Głośno zadał swoje pytanie Kaji. Nie chciał być ignorantem. Musiał się trochę dowiedzieć o watasze.

Kaji Meyit

Na jej kufie pojawił się nieco szerszy, na dodatek odrobinę złośliwy uśmieszek, zaś rubinowe oczka błysnęły szkarłatem.
- To stanowisko nieco się zmieniło, gdyż jedna odeszła z pewnych względów, zaś na jej miejsce weszła Rapish, której tutaj obecnie nie ma - odpowiedziała nader wesoło, wyraźnie zadowolona z zaistniałej zmiany drugiej Władzy.

Reneesme

-Ah, no i na wasze życzenie.. jestem.. - rozległ się poważny, jednak nieco cwaniacki głos wadery, która wkroczyła ukradkiem na daną obradę. Wilczyca nie byłą zbyt wielka, aczkolwiek wystarczająco wyniosła. Czarna niczym smoła, z długimi uszami i wyliniałym ogonem. Machnęła ową kończyną zgrabnie i usiadłszy tuż przy młodym, uśmiechnęła się łagodnie.
-Witam. - dodała krótko, chrypiącym tonem.

Seth von Wiegemesser

Seth domyślił się, że to Alfa i delikatnie się ukłonił.
- Witaj piękna Alfo, jam jest Seth von Wiegemesser i w tej najwspanialszej watasze jestem od dni kilku. - Rzekł z delikatnym uśmiechem na pyszczku. Jeszcze raz zrobił ukłon i czekał na dalsze wydarzenia, ogłoszenia. Co się wydarzy wkrótce - tego nie wiedział.

Reneesme

Skinęła do niego lekko łbem z mało widocznym uśmiechem.
-Miło gościć Cię w watasze, mimo tych nie stosownych epitetów w moją stronę. - odparła. Sądziła, iż podlizywanie się jest wyjątkowo nie na miejscu, jeśli chodzi o dobry start w stadzie.
-Przejdę do setna.. - zaczęła, zmieniając wyraz pyska w całkiem pusty.
-Uważam, iż trzeba by pomyśleć nad rozwinięciem stada w kierunku stanowisk. Między innymi 'zaopatrzeniowych' ~ że tak to ujmę. - dodała spokojnie, na myśli mając, rzecz jasna, tropicieli i łowców.

Seth von Wiegemesser

- Można by było wyłonić wśród obecnych chętnych, którzy natychmiast rozpoczęliby testy lub szkolenia. Musieliby być zgodni i chętni, żeby dążyć do jedności watahy. Łowcy i tropiciele muszą działać zawsze razem. - Podsunął pomysł Seth. Nikt tak sobie nie przyjdzie i nie powie "chcę być tropicielem". A o tym wypadałoby zadecydować wcześniej. Nigdy nie wiadomo, co się wydarzy.