Domek pośród fal - miejsce Viktorii

Seth von Wiegemesser

Seth przyszedł w to miejsce i zaczął się rozglądać. Lea już tu była. Lecz były tam też jakieś obce wilki.
- Witajcie - powiedział do obcych i usiadł obok Lei.

Katsume

Missy wyszła z ukrycia i poszła za wilkiem który wszedł do środka. "A zapowiadał się taki ubaw..." pomyślała lecz nie straciła swojego naturalnego wigoru.
- Cześć wszystkim osobom mi nieznanym! Jestem Missy!
Krzyknęła radośnie wchodząc do środka. Potem usiadła i rozejrzała się. Nikogo z tąd nie kojarzyła.

Seth von Wiegemesser

- Witaj pani, ja jestem Seth von Wiegemesser. - Powiedział Seth spokojnie. Czyżby Schatta tu jeszcze nie było? Jeśli nie, to zaraz powinien być. Missy musiała być w ich wieku.

Naomi

- Cześć jestem Ada miło mi Ciebie poznać.- odpowiedziała szybko Wilczyca. Spojrzała na Missy i znów jej wzrok powędrował w kierunku Kartela. Była nim naprawdę wyjątkowo zafascynowana.

Dante de Cossa

Schatt przybiegł w to miejsce za zapachem swych znajomych.
- No to jestem. - Powiedział z uśmiechem, po chwili jednak dodał - dzień dobry - było tu kilka nieznanych mu wilków.

Katsume

Missy uspokoiła się widząc poważność zebranych tu wilków.
- Mi także miło was poznać.
Rzekła dość cicho i spokojnie.
- Co robicie jeśli można spytać?
Spytała Missy i położyła się tam gdzie wcześniej siedziała. Odrazu zauważyła, że zebrani tu podrywają siebie nawzajem. "Może i ja znajdę drugą połówkę?" pomyślała czekając na odpowiedź.

Naomi

- Jak Viki znajdzie jakąś płytę to może potańczymy trochę, Ale wiesz.. w tak dużym pomieszczeniu.. może to chwilę potrwać. - rzekła Ada nadal nie spuszczając wzroku z Kartela

Dante de Cossa

- Chwilowo nic. - Powiedział z uśmiechem. - Ja jestem Schatt. - Dodał po chwili. Był trochę nieufny, ale przedstawić się wypadałoby. - Od jak dawna tu jesteś? - Spytał, żeby nie było zbyt długiej ciszy.

Katsume

Missy zauważyła, że pytanie było zwrócone do niej wstała więc i odpowiedziała.
- Tu w tym miejscu zaledwie chwilę. A ogółem dwa dni.
Powiedziała do Schatta. Przeciągnęła się i dodała.
- A ty? Ile żyjesz w tej metropolii?
Spytała z uśmiechem.

Dante de Cossa

- Sam już nie wiem, nie pamiętam. Ale dość długo. - Powiedział trochę niepewnie. Próbował sobie przypomnieć, kiedy przyszedł po raz pierwszy do swej przybranej matki, ile to miesięcy wcześniej było.

Katsume

- Aha... a wiesz może po co wszyscy się tu zebrali? Jakieś biuro matrymonialne czy co?
Spytała cicho śmiejąc się pod nosem z zakochanych. Śmiała się bo sama nie miała pary i było jej głupio. "Olać to!" pomyślała.

Dante de Cossa

- Nie, szykuje się jakaś impreza. Jeszcze niedawno wszyscy byli na polanie, a teraz przenieśli się tu, a samemu nie chciało mi się siedzieć. Graliśmy w butelkę. - Powiedział z uśmiechem. Biura matrymonialnego na razie nie mieli zamiaru robić. No bez przesady...

Naomi

- Właściwie.. to celem tego spotkania była integracja naszej "paczki". Co prawda to prawda.. większość jest już sparowana. Ale to chyba nie jest problem. Przecież jesteśmy otwarci na inne wilki. Wiesz.. nie jesteśmy jakąś elitą która nie zwraca na innych uwagi. - rzekła Ada.

Dante de Cossa

- A no właśnie... Ciekawe, co tam u naszej uwielbianej przez wszystkich Seler... Może powinniśmy się cieszyć, że nie przyszła tu ze swym pesymizmem. - Powiedział ironicznie Schatt. Na Seele się chyba trochę za bardzo otwarli, bo ona raczej nie była zachwycona grobem. Ale to był duch. Musiała mieć powody.

Naomi

- Wiesz.. Impreza jeszcze nie jest skończona... w każdej chwili może się pojawić. MOże... zachwycona nie była. Ale to duch.. może nie chciała mieć grobu. Nie mogę mieć jej tego za złe. - rzekła Ada. Właśnie dawno jej nie widziała.. nawet prawie o niej zapomniała...

Dante de Cossa

- Nooo, boję się wiedzieć, co ona przeżyła, że jest taka, taka... nieufna i no wiesz - powiedział nie mogąc znaleźć odpowiednich słów odzwierciedlających Seelera. Co oni mieliby tu gdyby przyszła? A raczej przyleciała...

Samuerian

Jael przyjrzał się nowym osobom.
- Ja jestem Jael. - rzekł jakby w przestrzeń. Zauważył, że przyszedł Seth i ucieszył się z tego. Może poprawi nieco humor Lei... Chociaż z drugiej strony Schatt też tu był, co mogło źle wpłynąć na zranioną wilczycę.

Viktoria

A płyta! Już szukam! - Krzyknęła obudzona Viki. Zaczęła poszukiwania pod łóżkiem. Tam zawsze coś było. - Jest!!! - Krzyknęła po chwili. Viki za szybko podniosłą głowę i uderzyła nią o łóżko. - Ała! Jak to boli! No nic mam płytę. Już ją włączam. - I po chwili leciała już nastrojowa muzyka. - Witaj, Missy. Ja jestem Viki i jestem tutaj gospodarzem...

Kartel

Kartel spoglądał na wilki. Ciągle przychodził ktoś nowy. Potrząsnął głową i odwrócił się w stronę Ady. - Jak już mówiłem jestem tu nowy, a więc nikt mnie nie zaprosił na imprezę. Sam sobie spacerowałem, aż doszedłem tutaj. - Powiedział. - O, i witaj Missy, oraz ty Schacie i Secie.

Seele

Było, nie było. Seele przyleciała sobie w to miejsce ot tak, z nudów.
- No i znowu się widzimy, czy to nie śmieszne? - Spytała ironicznym tonem. - Ciebie znam, ciebie też i ciebie, ale was nie!!! - Powiedziała, wymachując swą przezroczystą łapą w kierunku nieznajomych.