Skaliste wzniesienie [zebranie 3]

Kaed'rin van Regis

Wadera tak coś czuła, ze Atrita niedługo obejmie tron. Tak więc poprawiła swe miejsce i na cześć nowej Alfy zaczęła wyć ku górze, ku nocy, ku księżycu... ku nowej Alfie.
Wyła donośnie, mając nadzieję, że reszta wilków także zacznie wyć jednym tchnieniem Nocy.
Ach. Samica tak dawno nie wyła... była zadowolona, jakby jej zdanie miało coś zmienić, chociaż praktycznie nic nie zmieniło.

Euforia

Przedreptała łapami, jak to było u niej rodzinne i również uniosła łeb, wyjąc długo i przejmująco, łącząc się równocześnie telepatycznie z innymi wilkami. Przez chwilę stanowili całkowitą jedność. Potem jednak nić połączenia umysłów pękła, a w sercu Euforii pojawił się żal. Za czym? Sama dokładnie nie wiedziała. Popatrzyła więc bystro na Alfę, jak zwykle doskonale maskując myśli i uczucia.
Ledwie widoczny, prawie ironiczny uśmieszek wykwitł na kufie Bety, gdy uniosła znów łeb i zapytała:
- Co planujesz jak chodzi o najmłodszych naszej watahy? To z nimi jest najwięcej problemów. A wychowane od początku w duchu Nocy stałyby się lepszymi członkami watahy. - ledwie wymruczała. Obserwowała od jakiegoś czasu kilku dorastających, od ich pierwszych, szczenięcych dni. Wiedziała, że to będzie w przyszłości ich największy problem.

Kaed'rin van Regis

Wadera podczas swego wycia poczuła inne umysły, a w środku emitujący dziwną energię umysł Eforii. Kiedy przestała wyć spojrzała czarnymi oczami, co świadczyło, że włączyła rentgen, i przyjrzała się samicy...
Właściwie to nic nadzwyczajnego. Wyłączyła swą moc i odwróciła wzrok w kierunku Alphy. O tak! Klej jeszcze zrobi imprezkę.

Atrita

Spojrzała na Euforię, milcząc przez chwilę i zbierając słowa.
- Jeżeli chodzi o młodsze pokolenia, szczeniaki, to myślę, iż można powołać Nauczycieli oraz Niańki, które pomogłyby w ujarzmieniu ich temperamentu oraz wskazaniu odpowiedniej ścieżki - odpowiedziała wreszcie, zerkając na rozciągające się ponad nimi niebo. Czas zebrania chylił się ku końcowi, zgromadzenie musiało już niedługo rozejść się - każdy w swą stronę.
- Czy ktoś jeszcze ma jakieś propozycje bądź pytania? - zwróciła się do wszystkich spokojnym, stonowanym głosem.

Euforia

Również rozejrzała się po bardziej i mniej znanych pyskach. Rozejdą się, a ona znów będzie cieniem każdego z osobna. Po raz kolejny przeniosła spojrzenie na Atritę.
- Z mojej strony to wszystko. Jeśli pozwolisz, zajrzę później do Twojego legowiska.
Euforia pochyliła nieznacznie łeb i zerknęła w niebo. Gdzież podziewa się jej ojciec? Co by powiedział na nową Alfę Nocy, tak różną od Innej? Eu w duchu cieszyła się, że właśnie wadera o takim usposobieniu objęła władzę. Nie wątpiła, że wataha powstanie z grobu.

Amija

Na jej pysku wymalował się lekki uśmiech, kiedy Euforia pchała Atritę na skałę i ogłosiła ją nową Alfą Nocy. Cieszyła się, że to właśnie ona objęła rządy, a nie ktoś inny. Teraz chociaż Alfa będzie obecna, nie to co Wardress. No właśnie, Wardress. Spojrzała w jej kieunku. Od swojego przybycia nie odezwała się ani nawet nie ruszyła. Nie zareagowała też, kiedy Beta ją odepchnęła. Widać nie zależało już jej. Ponownie swoją uwagę skierowała na Atritę. - Nie mam nic do powiedzenia w związku z watahą, lecz mam pytanie dotyczące mojej osoby. A właściwie prośbę. - powiedziała uprzednio wstając i podchodząc kilka kroków w stronę Alfy.

Atrita

Skinęła Euforii, po czym rzekła:
- Chętnie ugoszczę Cię w swych progach - powiedziała, aby następnie przenieść biały wzrok na skrzydlatą wilczycę - Amiję. Na jej kufie pojawił się mały uśmiech, gdyż pamiętała ją dokładnie, pamiętała, jak prowadziła jej test i to, jak wadera pięknie i z gracją go zdała. Tak, była warta i godna swej rangi.
- Słucham Cię uważnie - zwróciła się do niej, dając znak, iż może pytać. Chętnie jej wysłucha i pomoże, jeżeli ta będzie tego potrzebowała.

Amija

Słysząc pozwolenie na zabranie głosu podeszła jeszcze kilka małych kroczków, po czym zatrzymała się i swój wzrok utkwiła w Atricie. Odchrząknęła nieznacznie, by jej głos chwilę potem rozniósł się po okolicy. - Wiem, że jestem już Tropicielem, lecz mam taką małą prośbę. A mianowicie: czy mogłabym zostać także Latającym Wilkiem? - spytała, a w jej głosie można było usłyszeć lekką nutkę nadziei. Od zawsze marzyła, by w końcu rozłożyć skrzydła i szybować pośród chmur. Zazdrościła tym, którzy posiadali ową rangę i cieszyli się z umiejętności latania.

Atrita

Zmarszczyła delikatnie nos, zastanawiając się nad prośbą skrzydlatej wadery.
- W naszej Watasze jest jeden latający wilk, który to jednak nie pojawił się od bardzo dawna pośród nas - zaczęła powoli, wypowiadając niespiesznie słowa. - A jako, iż umiejętność ta z pewnością polepszy Twe tropicielskie zdolności myślę, że możesz wzbić się w powietrze - dopowiedziała, spoglądając na Amiję z aprobatą. Udzieliła zgody, ponieważ uważała, że ta wilczyca na to zasługuje. Tak, z pewnością na to zapracowała.

Amija

Uśmiechnęła się szeroko słysząc słowa Alfy. Tak! W końcu będzie mogła wzbić się w powietrze, a jej skrzydła nie będą bezużyteczne. - Dziękuję, Alfo. - powiedziała, po czym ukłoniwszy się lekko cofnęła się na swoje poprzednie miejsce. Usiadła i owinęła łapy ogonem czekając na dalsze wydarzenia. Jednak chyba nic już nie powinno mieć miejsca, gdyż więcej niż połowa obecnych tu wilków nie odezwała się ani razu od początku zebrania.

Atrita

Przyglądała się radości skrzydlatej i mogącej się już wzbić w powietrze wilczycy, a następnie spojrzała na innych. Zebranie trwało już bardzo długi i robiło się coraz bardziej nużące. Nawet ci, dla których Wataha jest całym życiem i sensem istnienia nie mogli wiecznie tutaj trwać.
- Jeżeli nikt nie ma więcej do powiedzenia, zakończymy już to posiedzenie - odezwała się. - Dam Wam jeszcze chwilę czasu, jednak jeżeli nikt nie podejmie głosu, rozejdziemy się - dopowiedziała, dając obecnym szansę na dodanie czegoś od siebie.

Kaed'rin van Regis

Wadera rozejrzała się wokół. Wręcz świerszcze było słychać w tej ciszy.
-No to chyba czas to zamknąć skoro nikt się nie odzywa...-Mruknęła delikatnie zirytowana czekaniem. Chce zrobić imprezę na cześć Atrity, a tu... cisza. Denerwująca cisza... No to do roboty!
Wadera wstała i podreptała do Alfy.
-Wydaje mi się, że wypadałoby uczcić Twe nowe stanowisko!-Wadera wyszczerzyła się i patrząc z dołu na Alfę z merdającym ogonem czekała na jej reakcję.

Atrita

Na kufie jej pojawił się nieco szerszy uśmieszek, gdy usłyszała słowa szarej wadery z białą grzywą.
- Więc skoro nikt nie ma nic do powiedzenia, zamykam oficjalnie to zebranie, kończę obradę. Mam nadzieję, że każdy wyniesie z niej odpowiednie wnioski i przysłuży się odpowiednio Watasze. Chcę również powiadomić Łowców oraz Tropicieli, aby dali mi znak odnośnie Spiżarni. - Zamilkła, wpatrując się w zgromadzonych. - I niechaj Syn Księcia prowadzi Was odpowiednią ścieżką - dodała, zeskakując z podwyższenia. Zerknęła na Klej, przymrużając ślepia.
- Proponuję zabawę urządzić w "Pod wilczym pazurem" - zaproponowała, po czym skinąwszy wszystkim głową oddaliła się.

z/t

Kaed'rin van Regis

-Ouuuh yeah!-Wadera krzyknęła, a raczej zawyła z radości i nie czekając na resztę pobiegła do baru.
Będzie dżampra! O tak!

*nmjt*

Heroine

Tsah kiwnęła głową Alfie, podniosła się i przeszła po wszystkich wzrokiem. Zerknęła chłodno na byłą Alfę. Postanowiła nie rozpamiętywać przeszłości i zająć się czymś innym. Spędziła tu już dostatecznie dużo czasu, by zatęsknić za wolną wędrówką po krainie. Ruszyła przed siebie, a ciemna sylwetka wadery zniknęła między drzewami.

Amija

Słysząc, że obrada dobiegła końca Amija rozejrzała się dookoła. Zaledwie kilka osób się na niej udzielało, a trochę wilków tutaj było, mimo, iż to i tak nie wszyscy. Westchnęła tylko cicho, po czym zerknęła na uradowaną szarą waderę. Czy ona usłyszała impreza? Hm... a co jej tam, wybierze się. Raczej trzeba uczcić nową Alfę. W pewnym momencie wpadło jej do głowy, że przecież mogłaby tam polecieć. Zaśmiała się cicho pod nosem z samej siebie. No, to teraz trzeba będzie się przywyczaić do latania. Nie czekając na nikogo rozłożyła skrzydła i po chwili już szybowała w powietrzu. Z uśmiechem na pysku wybyła z owego miejsca.

zt.

Yumi

"No to czas stąd uciekać." Pomyślała z delikatnym uśmiechem. "Świętować? Czemu nie." Kolejne myśli, które chodziły po jej głowie. Była ciekawa jak to będzie wyglądało. Wcześniej jeszcze kiwnęła głową do Atrity, chcąc tak pokazać, że jej gratuluje. Wiedziała gdzieś tam w środku, że teraz coś się zmieni. Że będzie to inaczej wyglądało niż z poprzednią Alfą Nocy, która nawet teraz nie miała nic do powiedzenia. Ale skoro nie miała takiej ochoty, to nie. Po chwili wstała na swoje cztery łapy i zniknęła w zaroślach.

zt.

Bridget · Gość

Spojrzała na odchodzących ,,No to ruszmy zady!" pomyślała wstala i odeszła nucac pod nosem coś w rodzaju ,,Dance in the Dark". Miała teraz dużo roboty... oj dużooo...

Volire

I Volire, która nie odzywała się do tej pory, giętkim ruchem opuściła to miejsce, znikając gdzieś w gęstych krzakach, oszpeconych przez pogodę, która teraz nastała w krainie.

z.t

Kinnojo

Syn byłej Alfy westchnął głęboko i ciężkimi krokami opuścił to miejsce, zaszywając się gdzieś w różnorakich, ciemnych plamach zieleni.

z.t