"Spokojna Dolina" - Miejsce Shinq

Bart

- Bardzo kochaną. - odpowiedzial, odsuwając się od Bereniki. Któż to przybył? Kuzynka? Zacmokał kilkukrotnie z aprobatą i zadowoleniem, okrążając Shenzy.
- Kuzynka, mówisz? Ale atrakcyjna rodzina mi się trafiła, szczęściarz ze mnie! - zawołał, po czym w przyplywie radości klasnął w łapy. Czad! Uśmiechnął się ciepło, po czym skłonil przed Shenzy.
- Bart, jaśnie pani. - zawołał radośnie.

Shenzy

Shen uśmiechnęła się szeroko - Shenzy. Miło... - Powiedziała z zachwytem. To był już 14 dzień. Trochę długo tu posiedziała. Otrząsnęła się - Przepraszam, muszę już lecieć. Poród już wkrótce! - Pobiegła tam gdzie miała biec.
_______
z.t

Bart

Poszła. Szkoda. Spojrzał ze smutnym uśmiechem za nią.
- Pa, pa! Do zobaczenia - jak mam nadzieję - niebawem! - zawołał za nią, machając łapką na pożegnanie. Miło mieć tak dużą i przesympatyczną rodzinę, prawda? A on niewdzięczny wziął i ją opuścił, niedobry Bart. Ale już powrócił. I było mu z tym dobrze.

Berenika

Ber chyba trochę się zasiedziała. Cały czas przysłuchiwała się rozmowie swej córki, wnuka i... siostrzenicy? Wow, rodzina się powiększa. Pysk Ber natychmiast rozjaśnił szeroki uśmiech.
- Jeśli pozwolicie, muszę iść. Do zobaczenia, kochani! - Pożegnała się i pobiegła w dal.

Z.t.
Przepraszam, że tak krótko.

Stille

Shinq podniosła się ospale. Lednie wszystko widziała, z początku miała rozmazany obraz. Szczęście, że troszkę się przespała. Teraz musiała ruszać do pracy. Miała spotkanie z przyjacielem. Wstała z podłogi i ziewnęła. Spojrzała na Bart'a. Tylko on tu został.
- Synku, muszę wyjść. Wrócę niedługo. Jak chcesz, możesz tu zostać. Do zobaczenia. - powiedziała zarzucając narzutkę i wybiegła z domu. Z daleka dochodził jedynie szelest liści, po chwili zapadła nieoczekiwana cisza.

z.t

Bart · Wysłany: Śro 10:01, 06 Mar 2013 Temat postu:

biedny Bartuś. Został sam. Zamrugał szybko i nad wyraz nerwowo. Chyba czas i jemu stąd pójść? Westchnął jeszcze tylko. Wiosna. Powoli zdaje się, że było ją czuć w coraz to cieplejszym powietrzu. Nazywa mamie kwiatków, o tak! Bo jak tylko się pojawią, to będą o wiele cenniejsze, niż w czasie lata. Tak przynajmniej uważał ten nastolatek. Był o tym przekonany! Zamachał więc ogonem i wybiegł, nucąc pod nosem.

zt.