~*~Marzenia~*~

ExtasyWolf2

Usiadł i patrząc na Sekai zdziwiony
-Nic,nic ja tylko po prostu przyszłem sie spotkać z Sabriną-powiedział wilk do Sekai.
Z wyższością zerknął na Sabrinę.

Damon

Wilk uderzył łapą o ziemię.Zawarczał i zrobił krok do przodu.Jego sierść się podniosła.Ogon ani drgnoł tylko pysk kręcił się niemożliwie.Dużo krzyku mało ruchu.Przyglądał się Kinnojowi,bacznie śledząc jego ruchy.

FlowerSky

Wilczyca znikłą z tego miejsca -.-

Sekai

-Co zdziwiło Cię moje zachowanie?-syknęła na niego i podeszła bliżej warcząc głośno.Zaśmiała się psychopatycznie.Co w nią wstąpiło?Opętało ją?O tak!

Kinnojo

Kinnojo wysunął się do przodu, uginając się na łapach. Warczał teraz długo, miarowo, bez chwili ustanku. Jego ogon uniósł się teraz wysoko, łapy stały sztywno. Nie zwrócił uwagi ani na szczeniaka, ani na znaną mu Sekai. Liczyło się jedno - wyeliminowanie Damon'a.

Sekai

Słuchaj no..kochasiu.-znowu syknęła na niego.-ja nie jestem jak większość wilczyc...czyli nie lecę na taki urok.Dla mnie liczy się klasa i charakter.A nie urok osobisty adoratora.-zaśmiała się jak czarny charakter.

Damon

Damon się uspokoił i wstał.Wiedział że nie da rady zawalczyć o wadere z tym basorem.Bez słowa ruszył do wyjścia.Jego ogon wykoywał wahadłowe ruchy.Po chwili znikłnoł w gąszczu.

z/t

Sabrina

Wilczyca zerkneła przelotnie na oddalającego się wilka.Spojrzała na Kinnoja i położyła się obok niego.Wiatr musnoł delikatnie końcówki jej uszu.Sierść zafalowała w jego wolnym rytmie.Sabrina zmrużyłą ślepia i wyciągneła szyje ku niebu.

Sekai

Prychnęła tylko.-ja lecę...cześć wam.-powiedziała i przyjęła normalna pozycję.Skąd w niej taka agresja?Sama nie wiedziała wybyła.

z/t

Kinnojo

Wilk uspokoił się dopiero wtedy, gdy Damon się oddalił. Sierść opadła, a kły zostały schowane z powrotem. Ogon opadł. Wyprostował się, patrzył jeszcze chwilę za wilkiem. Położył się obok Sabriny. Liznął ją delikatnie w pysk. Kąciki jego pyska uniosły się, w uśmiechu zadowolenia.

FlowerSky

Przybyła ponownie i zoabczyła żółtą wilczycę
-Jestem FlowerSky-powiedziała do żółtej wilczycy.
Uniosła łeb i zaczęła nasłuchiwać.

Sabrina

Wilczyca odwzajemniła liźnięciei,i wolno obróciła głowe w strone wilczątka.
-Miło mi..Jestem Sabrina..
Odparła krótko trzepiąc uchem.Złota sierść zfalowała delikatnie,a ciemne błyszczące ślepia zabłysły przyjaźnie.

FlowerSky

popatrzyła na Sabrinę
-Chcesz byc mojom mami?-zapytała mała

Blue Spirit

Zza horyzontu wyłonił się Blue. Wielki, stanowczy, mocno stąpający po ziemi.
-Tak to dobre miejsce do odpoczynku
Powiedział sam do siebie i przysiadł. Sierść jego była rozwiana przez lekki wiaterek, rosa okrywała jego potężne łapy a oczy mieniły się blaskiem szmaragdów.

Sayona

Wybiegła szybko i wpadła na wilka.Po chwili wstała-Przepraszam nie zauważyłam cię-Podniosła wzrok i zobaczyła niebieskiego wilka.-Hej jestem Sayona a ty-Przywitała się

Blue Spirit

Jego źrenice otworzyły się szerzej, lecz nie był zdenerwowany wręcz zachwycony.
-Sayona?
Powiedział lekko uśmiechniętym. W jego głosie można było dostrzec odrobina smutku ale przeważała nad nim wielka dawka radości.

Sayona

-Czekaj czekaj....czy ty jesteś....-Na chwilę zmilkła-Boże ty jesteś Blue-Skoczyła na niego z radości przytulając go.Tego dnia nic jej nie mogło zepsuć.Spotkała swojego najlepszego przyjaciela z dzieciństwa.Jednak czuła coś więcej niż przyjaźń.

Blue Spirit

Blue odwzajemnił radośc.
-Co tam słychać?
Powiedział równie podniecony. Zaprawdę odczuwał to samo lecz starał się tego nie okazywać. Jakby to wyglądało? Spotkał przyjaciółkę której nie widział od dawna i mówi że ją kocha? Nie to nie było w stylu Blue.. Uważał to za niestosowne.

Sayona

-A wszystko dobrze-Odpowiedziała z uśmiechem-Niedawno tu zawitałam i postanowiłam zostać-Na jej pyszczku uśmiech nie znikał.Wiedziała że to dziwne powiedzieć prosto z mostu Kocham cie.Pomyślała że poczeka na dobry moment

Blue Spirit

-Wiesz mam coś dla ciebie....
Zdjął z szyi mieniącą się obroże. Dla niego to był znak niewolnictwa i bólu ale dla Sayon'y będzie to po prostu prezent.
Przysiadł na mokrej trawie i wpatrzony w przyjaciółkę uśmiechnął się.