Mroczne jezioro

Wasp

- Z całą naszą rodziną stało się coś dziwnego - powiedział po kilku długich minutach milczenia. Amija wpadała do niego tylko od święta, Carly ostatnio też gdzieś wyparowała na bardzo długi czas... nawet małej Ari zdarzało się zniknąć gdzieś na dłuższy czas.

Chris

Uniosła łeb i spojrzała na brata.
- Tak, właśnie ... To dziwne - odparła i zaczęła się zastanawiać nad tym. Długo, bardzo długo już nie widziała Amiji i Ariany a także Carly ...

Wasp

Skrzywił się. Z ich rodziną w dzieciństwie było tak samo. - Może lepiej zmieńmy temat, hm? - zaproponował, wracając spojrzeniem na siostrę.

Chris

Zamrugała oczami, po chwili jednak znów spojrzała na niego.
- Ym. Dobrze ... - mruknęła. Tylko o czym tu teraz rozmawiać ? ... Zaczęła machać końcówką ogona.

Wasp

Zaśmiał się. - Zawsze możemy zaprzestać gadania i posiedzieć chwilę w milczeniu. Ewentualnie możemy znaleźć sobie jakąś rozrywkę, jak na przykład polowanie... mamy mnóstwo możliwości - odrzekł. Jego długi ogon jął bujać się leniwie na boki.

Chris

Uśmiechnęła się i spojrzała kątem oka na Wasp'a.
- To już nie wiem ... - zaśmiała się. Nudy i tyle ...
- Możemy posiedzieć w milczeniu, jeżeli chcesz ... - mruknęła.

Wasp

Podniósł się, pochodząc do siostry leniwym krokiem. Nie chciał przerywać rozmowy, zbyt rzadko miał okazję, by otworzyć do kogoś pysk. - Tak swoją drogą, to zapomniałem ci powiedzieć, że wyładniałaś - rzekł. - Chyba nie narzekasz już, ze wyglądasz jak samiec, co?

Chris

Uśmiechnęła się do brata.
- Dziękuję ... A, nie skądże ... Podoba mi się mój wygląd - odparła i spojrzała na niego. Powiedziała to szczerze .... Bardzo podobał jej się ten nowy wygląd i już nie wygląda jak samiec, ot co ... Jest ładniejsza.

Wasp

Z trudem powstrzymał się przed odetchnięciem z ulgą, nie próbował jednak zatrzymywać uśmiechu. - To dobrze. Gdy przypominam sobie, jakie wymyślałaś sobie wtedy problemy... - na samą myśl zachichotał cicho.

Chris

Zaśmiała się ... Tak, stare czasy i śmieszne.
- Haha, Tak ... - uśmiechnęła się do niego. Ah, te dawne problemy ... Pamiętała je.

Akita

Akita, siedząca w ciszy pod niedużej wielkości, rozłożystym krzewie, zerkała co jakiś czas na rodzeństwo. Mruczała sobie coś niezrozumiałego pod nosem.

Jerome

Wilk wolnym krokiem przytoczył się do tego miejsca. Przeskakując ze skały na skałę wylądował na zimnej glebie z łoskotem po czym opadł bezwładnie przy brzegu i ułożył pysk na łapach. Był jakiś bez wyrazu. Zagubiony.

Reika

Nad Mrocznym Jeziorem, po granatowym, ciemnym niebie szybowała biała postać. Reika wylądowała gładko tuż przy tafli jeziora, siadając na brzegu. Zamiotła ogonem. Białe jak śnieg futro odbijało się w tafli Mrocznego Jeziora. Do jej nosa dotarł zapach... dobrze jej znany. Odwróciła się.
- Witaj Jerome - uśmiech zakwitł na jej pysku.

Jerome

Nagle do jego uszu dotarł głos jakieś wilczycy. Zastrzygł uchem podnosząc z łap pysk lekko wilgotny od wody. Poszukiwał wzrokiem owego posiadacza głosiku. Cóż starość go dopadała. Nie rozpoznał nawet po głosie Reiki. Jednak gdy ujrzał tego snieżnobiałego anioła aż potrząsnął pyskiem by sprawdzić czy to nie czasem sen. - Rei! - wydarł się dźwigając energicznie na łapach po czym rzucił się na nią wtulając pyskiem w jej sierść. Taki impuls.

Reika

- Łał! - zdążyła tylko pisnąć krótko, gdy potężne cielsko samca powaliło ją na podłoże.
Także wtuliła pyszczek w futro na grzbiecie Jerome. Odgięła automatycznie uszy do tyłu. Jej ogon zaczął się energicznie poruszać. Była szczęśliwa.

Jerome

- Gdzieś ty była kiedy Cię nie było tam gdzie ja byłem?! - zaczął pleść od rzeczy ze szczęścia przecierając pyskiem po boku jej pyska z zamkniętymi oczyma. Był teraz szczęśliwy jednak w pewnym momencie gdy jego nos zetknął się z jej zimnym nosem odskoczył jak oparzony opadając prosto pyskiem do wody. Cały leżał teraz zanurzony bezwładnie w płytkiej wodzie. Położył po sobie uszy spuszczając wzrok. Czuł się żałosny. Nagle jakaś żaba rechocząc przeskoczyła mu przed pyskiem siadając na jego głowie. Teraz wyglądał wyjątkowo komicznie.

Reika

Zaśmiała się cicho, widząc zakłopotanie i szczęście towarzysza. Wstała, przyglądając się wilkowi. Nie mogła się powstrzymać od cichego chichotu. Ściągnęła żabę z jego głowy, kładąc ją na łapie. Położyła ją na brzegu, po czym zanurzyła białe łapy w wodzie i złapała łapy wilka, wyciągając go na brzeg. Usiadła przed nim, machając końcem ogona.

Jerome

Otrzepał się z wody siadając. Złapał obiema łapami za swój długi biały ogon po czym począł wykręcać z niego wodę. - Co u cb? - spytał już spokojny z uśmiechem na pysku.
/ja bd leciał...wpadne jeszcze wieczorem ok. 19.00

Reika

- Nic. Tak jak zwykle. Ostatnio robiłam sobie wypady za krainę. Są skrzydła, są lotne, trzeba zwiedzać - uśmiechnęła się promiennie - A Ty? Co tam u Ciebie?
Poruszyła uszami, potem skrzydłami. Pysk powędrował ku górze, a oczy zawisły na gwiazdach, migoczących na granatowym niebie.

Jerome

Westchnał patrząc na nią pogodnie. Cieszył się jej szczęściem. Aż dziwne, że z tak złośliwego i podłego stworzenia przy niej łagodniał i stawał się nawet miły. - Jaaa...ja jak zawsze gdzieś się szwędałem bez większych celów szukając sobie miejsca. Ostatnim czasy spotkałem wilka, który utrzymał mnie przy życiu gdy byłem szczeniakiem. Nic poza tym ciekawego, ale cieszę się z naszego spotkania. - oblizał kły po czym zawinął ogon wokół łap. Taak ostatnio często brakowało temu samotnikowi czegoś w rodzaju rodziny?