Szmaragdowe Jezioro

Hiretsuna Shinigami

Raven caly czas wpatrywał się w jej oczy.
- Owszem mam rodzine, kochać potrafie. Lecz współczucie, pomoc oraz wyrzuty sumienia mi są niezrozumiałe. Carly. Może i jest możliwość ale ja i tak będe dalej demonem znienawidzonym przez 3/4 naszej krainy. Nie chcesz wiedzieć ilu mam wrogów. - mruknął a jego płomienie stały się na nowo duże i naprawde spalające.
- Pozatym. Mój syn Raksasi oraz Deebie także mają w sobie małe demony albo charakter po mnie. Dlatego też kochać nie umieją. Najbardziej Raksasi. - oznajmił po czym syknął niczym wąż.

Carly

- No, cóż.. ciebie nie zmienię. Ale teraz to wiem, że bez względu na to, kim jesteś, byłeś i się staniesz, nadal będziesz moim przyjacielem - uśmiechnęła się półgębkiem, jednak bardzo serdecznie i ciepło. Pozytywna energia do niej wracała, o tak! - Zawsze byłeś wspaniały, Raven. Będąc demonem, czy nie.

Hiretsuna Shinigami

Raven uśmiechnął się. Lecz tym razem szczerze i ciepło.
- Dziękuje. Ale wiem także i ja jedno. Teraz nie będzie tak samo jak kiedyś. - powiedział wpatrując się znowu w niebo. Ehh... Co ten Demon taki cichy?

Morte

Morte z marudną miną przyszła w to miejsce.
Lecz mina zaraz się zmazała, a zagościł chytry uśmiech. Wyczuła dziwną woń.
Uf. Eh.. Alfa Wody ii?? Demon-pomyślała z chytrzejszym uśmieszkiem. No, stało się coś niewiarygodnego...Spotkała wreszcie tutaj jakiegoś demona!
Wilczyca usiadła przy brzegu jeziora i popatrzyła w swoje odbicie, po chwili uderzyła w nie łapą i napiła się wody, następnie zaśmiała się niczym hiena i popatrzyła daleko przed siebie.

Hiretsuna Shinigami

Raven przekręcił łeb w strone jakiegoś nowego zapachu. Jego demon równierz go wyczuł i uśmiechnął się w środku Raven'a. Ten jednak pokręcił łem na NIE i spojrzał znowu na Carly. Czekał nadal na jej odpowiedź na to co powiedział. Zapewne dobierała słowa a on znowu strzelił ognistym ogonem niczym biczem. Płomienie na jego grzbiecie buchnęły a w powietrzu unosiły się chwile dwa lub trzy jęzory ognia które zgasły.

Morte

Morte chytry uśmiech nie chciał zejść z pyska za wszelką cenę, tak ja by nie mogła siebie kontrolować... No cóż mniejsza z tym, nie przejmowała się takimi głupotami. Nagle z lasu zaczął wydobywać się śpiew wron i kruków.. Jeśli można to nazwać śpiewem. Po chwili wyleciały z lasu i już krążyły nad Morte. To chyba oznaczało coś? Eh... I tak nie zwracała na nie uwagi, tylko zaczęła rysować na ziemi jakieś dziwne znaki. Kruki i wrony w nagłej chwili odleciały, a wilczyca tylko powiększyła krzywy uśmiech.

Hiretsuna Shinigami

Raven uśmiechnął sie widząc kruki. Po chwili wszystkie wrony i czarne kruki odleciały lecz jeden pozostał i podleciał do Raven'a. Wyglądał na zwykłego kruka lecz kiedy usiadł mu na barku zapłonął i stał się ognistym Krukiem.
- Cześć mały. - mruknął do niego a kruk odpowiedział odgłosem charakterystycznym dla nich.

Morte

Morte się nie odwracała. Nie wiedziała czemu, ale zwykle przyciąga same straszydła. Może to i dobrze gdyż ma ona brudny i straszny charakterek. Dzisiaj to były kruki i wrony, a co będzie jutro.
Uśmiechnęła się szatańsko i zmarszczyła pysk po czym napiła się po raz kolejny tej paskudnej wody. Nie parzyła na ognistego kruka, bo po co? Bardziej interesowała się basiorem, lecz również nie przenosiła na niego wzroku.

Indiana

W powietrzu unosił się nieznany tu zapach. Dumnie unosząc ogon, Indy przydreptał aż do jeziorka i, nie zwracając na nic uwagi, zaczął chłeptać wodę niebieskawym ozorkiem, którego stan był efektem wlania mu do pyska niebieskiego tuszu. Kiedyś...

Morte

Morte również się napiła lecz w nagłym momencie przestała.
Uniosła łeb do góry i wyczuła woń której nie cierpiała.
Kot! Kot, kot, kot?!-powtarzała do siebie lekko oszołomiona...
Co on robi w tej krainie?!. -pomyślała i chapnęła powietrze. Miała ochotę go rozszarpać na małe strzępy, ale.. Nie! Mieszkał on w końcu w tej krainie, a Morte obiecała sobie że tutaj się zmieni. Więc nie zwróciła już uwagi na kota, tylko po raz kolejny wbiła spojrzenie z ukosa na Demona z ponowionym chytrym uśmiechem.

Indiana

Indy przeciągnął się, wyciągając korpus w zgrabny łuk*. Oblizawszy łapkę, zamruczał i odwrócił się od jeziora. W tym momencie przez jego kark przebiegła odruchowo gęsia skórka, a pazurki zagłębiły się w ziemię. Wilk. Indy obiecał sobie, że zachowa spokój. Znów pokazując, jaki jest głupi, podszedł eleganckimi, a jednocześnie nieco nonszalanckimi krokami do wadery.
-Czołem.-powiedział swoim radosnym głosem i machnął ogonem.

*Ja ostatnio mam coś z tymi łukami...

Morte

Morte przekrzywiła łeb na bok i popatrzyła pytająco.
Witam.-rzuciła krótko, lecz nadal z pytającym wzrokiem.
Po chwili potrząsnęła łbem i popatrzyła na kota normalnie. Przecież w końcu był mieszkańcem tej krainy. Nie? No więc powróciła do swego poprzedniego stanu. Czyli chytry uśmiech na całego i na dodatek znów zerkała na owego demona przez ramię.

Hiretsuna Shinigami

Demon westchnął. Jeżeli tak mu się wpatruje to zapewne chce coś od niego.
- Carlyś, zaraz wróce. - oznajmił i zniknął w tumanach czerwonego dymu. Następnie bez uprzedzenia pojawił się przed waderą.
- Czego? - zapytał z cwaniackim uśmieszkiem.
- Bo zapewne czegoś chcesz jeżeli tak mi się przyglądasz. - mruknął.

Morte

Morte uśmiechnęła się chytrze i popatrzyła na demona.
Nie.. Niestety, lecz nic od ciebie nie chcę-powiedziała z wolna, a na pysku nadal widniał chytry uśmiech.. Och takk.. Jej charakter był zły, dlatego szukała kogoś o podobnym.
Przyglądam się tak zz... Ciekawości-dodała i popatrzyła na niego.

Hiretsuna Shinigami

Basior wysunął swój wężowaty język i syknął nim przeciągle.
- Mam nadzieje...ssss.... - powiedział a jego ognisty ogon strzelił niczym bicz przecinając powietrze.
- Lecz po jakią ch*lerę się mi tak przyglądasz? Jakby w tej krainie więcej takich demonów jak ja nie było. - mruknął.

Morte

Morte nadal się uśmiechała.
Może nie ma-powiedziała powoli i przeciągle. Coś się z nią działo.
Hmm.. A może jednak nie ? To nie z nią tylko z jej serce? Eh.. Na pewno nie! Lecz z drugiej strony... Na pewno wadera miała dzisiaj wspaniały humor.. Na nią to rzadki przypadek.

Hiretsuna Shinigami

Ten się zaśmiał podle.
- Owszem ssssssą. - zasyczał. Wstał i począł ją powolutku okrążać oglądając ją dokładnie. Zapach także zapamięta. Na wszelki wypadek. Jego płomienie stały się widocznie większe a ogon znowu strzelił niczym bicz.

Morte

Morte uśmiechnęła się Demonicznie. Nie! Jej zdaniem Raven był wyjątkowy i inny. Wilczyca zilustrowała go wzrokiem by zapamiętać jego wygląd, a następnie zapamiętała woń. Tak!
Ogień. Kocham ogień-pomyślała i popatrzyła na demona.

Carly

- No, cóż - rzekla z westchnięciem - Do zobaczenia, Raven. Ja muszę się wybrac za krainę.. na jakiś czas.. - zaraz po tym napila się wody i wzbila w powietrze, znikając w odmętach szaroburych chmur.

z.t

Morte

Morte popatrzyła na odlatującą Alfę Wody i również westchnęła.
Tym razem zilustrowała swym bladym i pustym spojrzeniem kota, a następnie znów przeniosła wzrok na Raven'a. Tak... M jednej chwili gwałtownie zastrzygła uchem. Z resztą sama nie wiedziała czemu.