Zamarznięte Jezioro

Viktoria

- Wysil umysł! Zastanów się! - mówiła Viki. Nagle do jej głowy wpadł kolejny pomysł. Podeszła do Jael i położyła swoją łapę na jego piersi.
- Poczuj to w sercu. Ono Ci odpowie - mówiła spokojnie. Spojrzała zakochanemu w oczy i czekała, czy się w końcu dowie o swej ukochanej.

Dante de Cossa

- No mówię! Gdzieś tu jest Seele i ty po prostu nie wiesz gdzie ona jest! - Schatt dalej żartował z Jaela, choć przybrał taką pozę, że wyglądało, jakby mówił serio. W końcu dość dawno nie widzieli Seele, a gdzieś musiała być. Nigdy nic nie wiadomo...

Samuerian

- Ale ja naprawdę nie mam pojęcia! - Zawołał Jael ze śmiechem. Chociaż w głębi serca czuł kim jest ta osoba. Mimo to, nie wiedział czy ona w ogóle będzie go chciała. Więc na razie nie chciał się przyznawać. - Wy to jesteście. - wilk udał obrażonego. - Nawet wam się zwierzyć nie można, bo zaraz żarty i żarty.

Dante de Cossa

- Dobrze, więc szanowny panie Jaelu. Czyż mamy pomóc ci odgadnąć, kim jest ta jedyna? Twój najpiękniejszy kwiat na tym świecie? - Spytał z powagą i tonem Setha. Poważniej nawet oryginał by nie powiedział. Niestety po chwili Schatt wybuchnął śmiechem i zaczął tarzać się po lodzie.

Ines

No i przybyła, czemu ona się tak wlecze? Przyszła nad jezioro, bez żadnego ruchu ogona tylko potrząsnęła grzywką i lekko się uśmiechnęła. -No.. cześć wam..- rzuciła na przywitanie, tak jakby od niechcenia, czyżby zawsze grzeczna i urocza An zmieniała się w coś gorszego? W lekko wredną wilczycę? Bez kultury? Się zobaczy.

Naomi

Ada przybyła tutaj delikatnie stawiając łapy na śniegu. Uczyła się chodzić. A właściwie to chodzić z gracją. Lubiła zachowywać się jak dama. Była dziwna.?
W końcu podniosła głowę i rzuciła bystre spojrzenie w stronę zgromadzonych tu wilków.
I z uśmiechem do nich podbiegła. W końcu, gdy była już wystarczająco blisko krzyknęła wesoło.
- Cześć, co tam u was. ?

Ines

-Mhm.. sądzę, że nic nowego, albo mi się tylko tak zdaje, no.. tak ,racja, zdaje mi się.- powiedziała i podeszła do grupki wilków, stąpając delikatnie po śniegu, z gracją. Ona już to miała we krwi, cóż.. nic dziwnego, ciocia ją traktowała jak księżniczkę, zresztą sama się tak zachowywała, więc to wiele tłumaczy, no.. wiele? Nie no, może.. troszeczkę, ale dobra mniejsza z tym.

Samuerian

Serce Jaela nagle przyspieszyło. Szybko odpowiedział Schattowi:
- Nie, nie potrzebuję pomocy. - Nie chciał mówić, że już wie kim jest dama jego serca. Jeszcze nie. Dopóki się nie przekona, że ona chociaż go lubi.

Ines

Przeciągnęła się i machnęła ogonem, musiała kogoś przytulić, tym razem wypadło na.... Jaela! Wilczyca podeszła od niego i go mocno przytuliła. -Jael! Hejos.-szepnęła i się uśmiechnęła zadowolona, tak.. dawno go nie widziała i się stęskniła, proste, nieprawdaż?

Samuerian

Jael zdębiał, a na jego kufie pojawił się szeroki uśmiech.
- Cześć, Anabell! - zawołał wesoło. - Mi też miło cię widzieć! - Wilk wyrwał się z uścisku wilczycy i rozejrzał po pozostałych. - Cześć, Ada. - rzekł, gdy zauważył, że ona też przyszła. - No to chyba są już wszyscy. Co robimy?

Naomi

Ada zdziwiła się trochę, ze nikt oprócz kochanego Jaela nie zareagował na jej przybycie. Posmutniała trochę. Czuła się jakby nic nie znaczyła, jakby nikogo nie obchodziła. Jakby każdy miał ją gdzieś. Czuła się jak powietrze. Nie znosiła tego uczucia. Odeszła kawałek i Usiadła i skuliła się w kłębek futra. Zawsze tak robiła gdy było jej smutno.

Ines

Usiadła obok i owinęła łapy ogonem. Teraz się słowem nie odezwała, może było jej głupio, że tak go wytuliła. Zresztą nic dziwnego... spuściła nieco pysk, patrząc na śnieg. Grzywka opadała jej na oczy, znowu te durne myśli.. co jest? I ją jeszcze łeb bolał, bardzo.. miło. -Ada, a co słychać u ciebie?- zapytała lekko załamanym głosem.

Samuerian

Jael spojrzał na innych. Ciekawe, czy... się domyślają. W końcu z każdą dziewczyną coś go łączyło. Z Viktorią był kiedyś blisko. Lei ufał najbardziej. Z Adą bardzo dobrze mu się gadało. Anabell go intrygowała. O Koku dbał i bał się o nią. Ale czy oni wiedzą, która z nich jest jego wybranką? Na razie nie będzie tego mówił. Mógłby złamać komuś serce, a potem okazałoby się, że jego wybranka wcale go nie chce. Rozejrzał się.
- No to co? - spytał. - Macie jakieś propozycje, co by tutaj porobić?

Ines

-Hmm.... Jael, no i jak.. masz już swoją ukochaną? Czy jeszcze nie..?- zapytała Anabell, tak prosto z mostu wyjechała, to tylko zwykłe pytanie, można stwierdzić, że... to ją nic nie obchodziło, ale dla niej to było co innego. Czyżby i jej ta cała szajba do łba uderzyła? To nie jest normalne.. no... to jest nienormalne w jej przypadku.

Samuerian

Jael spojrzał zdziwiony na Anabell. Zaskoczyła go jej bezpośredniość. Ale chwilę później znowu się uśmiechnął.
- W sumie... to tak. Tylko nie jestem pewien, czy ona o tym wie. - rzekł tajemniczo. Lubił tajemnice. Ale tylko, kiedy to były jego tajemnice.

Ines

-Mogę wiedzieć kim ona jest? Oczywiście.. nie narzucam się, to tylko ciekawość.- powiedziała i się uroczo uśmiechnęła, lecz chwilę później zarzuciła grzywką, tak jak to ona miała w zwyczaju, ten delikatny ruch.. no, no.. ciekawe kto jest jego wybranką, ostatnio jednak najczęściej można było go spotkać z Koku, a może.-Jael, to Koku prawda?- zapytała. Jakby to jej było potrzebne do wiadomości, ale chwila.. to było jej potrzebne do wiadomości.

Samuerian

- Wolałbym zostawić odpowiedź dla siebie. - rzekł Jael z przepraszającym uśmiechem. - Na razie. - Nie chciał nikomu mówić. Koku? Pierwsza propozycja tego dnia padła. Ale czy jest prawdziwa?

Ines

Opuściła głowę i westchnęła. -Hmm... zgaduje dalej... no to może.. Lea?- kolejna propozycja, a co będzie dalej? Się zobaczy. -Jaael.. a czy ty.... dobra, nie ważne.- to się nazywa wyczucie! Dobrze, że się powstrzymała, bo chciała zadań bardzo głupie pytanie. Podniosła się i stanęła na lodzie, przejechała po nim pazurem, zostawiając różne kreski, co one przedstawiają? Hmm.. pentagram? Tak, to jest pewne. -Ach... Jael, nie tylko ty się zakochałeś.- dodała i odwróciła się w jego stronę.

Samuerian

- Anabell! - zawołał Jael zaskoczony. Anabell? Zakochana? - Powiedz mi natychmiast, kim jest ten wilk, a jeśli nieodwzajemnia on tych uczuć to osobiście pójdę do niego i zakopię żywcem!

Lea

Kto mi się k***a, na konto wprosił? Adka? Masz mi coś do powiedzenia? ;P

Lea spojrzała na Jaela i uśmiechnęła się do niego. Ciekawe, w kim młody wilk się wreszcie zakochał. Lea miała jednak nadzieję, że z wzajemnością. Bo w końcu złamał już kilku wilczycom serce. Teraz mogłoby to spotkać i jego.