Zamarznięte Jezioro

Sherry

Podniosła się i od razu upadła na lód. W głowie miała mętlik.
- Gdzie ja jestem? - spytała potrząsając głową. - Katsume?! - wykrzyknęłą. - Błagam, nie śpiewaj, błagam. - zamrugała. Patrzyła szeroko otwrtymi oczami na zielonego wilka.

Katsume

Katsume zazezował i spojrzał na Sherry.
- Jestem inteligentny więc nie śpiewam.
Rzekł wciąż zezując.
- A tak w ogóle, o czym ty gadasz?
Spytał, lecz po chwili miał już cudownie, cudowny plan.
- Jesteś w kraju opanowanym przez Katolfa Hitlera! A ja jestem jego władcą.
Rzekł i nadal zezując, próbował dostrzec w zachowaniu Sherry choć cień Katsumowej logiki.

Sherry

Jasność umysłu powróciła, ale podjęła idiotyczną grę z Katsume.
- Ale masz maszynę. - zamruczała wyglądając za niego. - Powidasz, że jestem w kraju opanowanym przez Kartofle? - zmarszczyła nos. - Wolałabym być w kraju opanowanym przez Lady Zgagę, byłoby przynajmniej śmiesznie.

Katsume

Kat zaprzestał zezowania i rzekł z niemieckim akcentem.
- KATOLFA! NIE KARTOFLA! Zrozumiałaś...
Krzyknął i odwrócił się po czym zaczął bezsensownie biegać w kółko śpiewając.
- Hen gdzieś niewiadomo gdzie, Katolf Hitler żyje se!
Po chwili zaczął śpiewać dasze zwrotki przerobionej bajeczki.

Sherry

Sherry obracała się za Katsume chichocząc.
- Ojej, przepraszam, panie Katofel. - podniosła się i dygnęła. - Ale czy mogę poprosić pana do tańca? Tak dawno nie miałam ku temu okazji, a jam jest..... - zawiesiła głos, unosząc jedną brew.

Katsume

- Katolf.
Poprawił Sherr i zaprzestał biegu oraz śpiewania piosenki.
- Nie. Ja nie tańczę póki nie napiję się "Perwolla".
Rzekł i siadł. Zazezował znów i zaczął oglądać świat pod innym kątem oczu.

Sherry

- Dobra. - westchnęła - Przestań pajacować Kat. - zachichotała na myśl, że imię wilka można skrócić do Kat i wystarczy zamienić jedną literkę, żeby wyszedł "kot" po angielsku. - Dziękuję ci. - powiedziała.

Iverno

Gdzieś z wśród drzew wyłonił się i młody gryf. Nie wiedział jeszcze do końca gdzie się znajduje ani jak się tu znalazł ale wcale mu to nie przeszkadzało. Całkiem blisko też dostrzegł parę wilków - Hello! - krzyknął zamachawszy łapą i popędził w ich stronę

Katsume

Kat nie rozumiał. Za co dziękowała mu Sherry? Nie mógł wytrzymać w tej niepewności.
- A za co mi dziękujesz?
Spytał ją i zaprzestał zezowania. Ktoś przylazł! Katsume odwrócił się w stronę głosu i wystrzelił dzikim pędem w stronę, jak się okazało gryfa. Przewrócił go i krzyknął.
- Sieeeemaasz! Jestem Katolf Hitler, pan tej doliny!
Krzyknął lampiąc się na ofiarę gniewu persila.

Sherry

Katsume zamienił się w zieloną strzałę. Sherry nie mogła się oprzeć i również podbiegła do gryfa, leżącego pod Katsume.
- Cześć! - zepchnęła zielonkę z nieznajomego. - Wybacz, ma trochę nierówno pod sufitem.

Katsume

- Ej! Kto tu ma nierówny sufit!
Krzyknął jak zwykle Kat i dziabnął Sherr w ogon. Zostawił na nim niewielki ślad. Katsume zarechotał i zaczął uciekać od Sherry. Mogła się chcieć mścić ale Kat był na szczęście na to przygotowany.

Sherry

- Przynajmniej panuje nad swoim zachowaniem. - syknęła oglądając ogon. - Czy ciebie już zupełnie powaliło Panie Zielonko. - zmrużyła oczy. Sięgnęła po śnieg, ulepiła z niego kulkę i rzuciła w Katsume. - Życzę smacznego!

Katsume

A więc został nazwany zielonką? To doprawdy interesujące...
- Złap mnie jeśli potrafisz Śnieżynko!
Roześmiał się wrednawo, sprytnie unikając śnieżki i biegnąc przed siebie. Jak już biegł to był nie do schwytania.

Chemo

- Dżem dobry!!! - Zza krzaków można było usłyszeć jakiś krzyk. Gdyby nie sens słów, można by było przypuszczać, że ktoś kogoś obdziera ze skóry. Nagle wyskoczyła jakaś różowo-fioletowa kulka i zaczęła biegać po lodzie. Po chwili jednak poślizgnęła się i pojechała na swoich czterech literach kilka metrów dalej.

Sherry

Przyjrzała się torowi jego biegu. Mogła jakoś go wyprzedić, albo.....
- Uważaj jak biegasz, Zieleninko! - krzyknęła i rzuciła kijkiem w łapy wilka, w taki sposób, by nie zrobił sobie krzywdy przy plątaniu łap. Z napięciem czekała na dalsze wydarzenia.

Katsume

Katsume widząc coś na kształt nowej osoby popędził w jej kierunku. Tym razem jednak nie miał jak przewrócić przewróconej bo sam się przewrócił. Przyczynął był podstęp Śnieżynki. Kat krzyknął jak to miał w zwyczaju.
- Jam jest Katolf Hitler i nikt a szczególnie Śnieżynka nie ma prawa go przewracać!
To mówiąc położył łeb na lodzie i sapnał od nadmiaru adrenaliny.

Sherry

Prychnęła i podbiegła do nowego wilka. Pomogła jej wstać.
- Cześć. - usmiechnęła się do Kata. - Jak to jest byc przegranym, Zieleninko? - zakpiła - I co z tego, że jesteś Katolf Hitler? Zrobisz mi coś? - zachichotała.

Katsume

Katsume miał już dość. Wstał i znowu ten jego torpedo-podobny sprint. Zgrabnym ruchem zerwał z szyi Sherry naszyjnik i zaczął się śmiać.
- Mogę zrobić bardzo wiele!
To mówiąc uciekł z dala od niej.

Sherry

Zazgrzytała zębami.
- Ty tchórzu! Nie potrafisz mi spojrzeć w pysk i przyznać się, że przegrałeś!!!!!! - złapała pierwszy lepszy kij i przełamała go na pół, żałując, że to nie łapy Katsume. - A tak w ogóle to się nim udław! - krzyknęła za nim.

Chemo

Chemo podniosła się i otrzepała ze śniegu.
- Że tu jest jakiś Kartofel Hitler? - Spytała z wyrazem zdumienia na twarzy. - Ja jestem Chemo. - Powiedziała i znowu pośliznęła się i upadła na lód.