Polana Życzeń

Lea

- Półwysep Skandynawski? - zamyśliła się Lea przywołując w myślach mapę świata, którą niegdyś miała w domu. - Hm... To może Finlandia? Lub fragment Rosji, choć ta raczej nie należy do Półwyspu Skandynawskiego... Więc Finlandia? - spytała wilczyca czując się jak w programie rozrywkowym.

Veli-Matti Onni

Skłonił się wilczycy nisko, a uśmiech na jego pysku znacznie się poszerzył.
- Gratulacje dla zielonookiej pani! - powiedział prawdziwie entuzjastycznym tonem. Iloraz inteligencji większości spotkanych w tej krainie wilków sprawił, że Veli-Matti cieszył się ze spotkania Lei, która nie pozbawiona była zmysłu dedukcji. A co za tym idzie, rozumu pewnie też nie.

Lea

Lea również skłoniła się nisko, dumna ze swego odkrycia.
- Ja nie mogę się pochwalić jakimś dalekim miejscem mego pochodzenia, gdyż pochodzę z całkiem niedaleka. - powiedziała. - Przynajmniej wydaje mi się, że mój dawny dom był niedaleko, gdyż przybyłam tu jeszcze jako szczeniak.

Axella

Axella szła przed siebie, machając leniwie ogonem, zobaczyła w oddali dwa wilki, przyspieszyła, przez tą nieuwagę potknęła się o dość spory kawał drzewa, przewróciła się i skaleczyła przednią prawą łapę. Wstała po krótkiej chwili, i ją sobie wylizała. Kulejąc dotarła do owych wilków i rzekła radośnie i jednocześnie ukrywając swój ból
-Witajcie

Scarlett

Scarlett na widok nowo przybyłej wilczycy uśmiechneła się szeroko.
-Och cześć. Jestem Scarlett miło mi cię poznać-powiedziała i uśmiechneła się do nieznajomej wesoło. Ciekawe skąd przybywa?

Axella

-Witaj Scarlett. Jestem Axella- Axell również posłała Scarlett szeroki uśmiech i wyciągnęła łapę na powitanie.

Hoshi

Przyleciał tutaj, za Scarlett. Nie mogła go teraz zobaczyć, gdyż był niewidoczny. Podleciał do niej. Spojrzał jej w oczy, po chwili jednak przeniósł wzrok na nieznajomą wilczycę. - " Pokazać się? " - pomyślał.

Scarlett

-Miło mi Axelle, bardzo łądne imię-powiedziała i uśmiechneła się. Naglę poczuła na sobie dotyk chłodnego powietrza. Jakby duch tędy przeleciał. Hoshi?! Zaraz przez to całe smutne zdarzenie, co do Hoshiego jej odbijało. To napewno mocniejszy podmuch wiatru czy coś takiego.

Hoshi

Hosji się ujawnił. Spojrzał na Scarlett. Był smutny. Czy ona się na niego gniewa? Samiec miał nadzieję, że nie. Usiadł na przeciw niej. Wiatr zaczął się nasilać, a na niebie pojawiły się czarne chmury.

Scarlett

Scarlett staneła jak wryta i nieodzywała się przez jakiś czas. Hoshi? Czy to jest wogóle możliwe, że powrócił?
-Witaj Hoshi-powiedziała smutno patrząc na wilka.

Hoshi

- Witaj Scarlett. - powiedziała. Jego oczy były pełne smutku. Słońce znikło za chmurami i zrobiło się trochę ciemniej. Podszedł bliżej wadery. Miał nadzieję, że Scarlett nie będzie płakała.

Axella

-dzięki-powiedziała- Skąd przybywasz? Mieszkasz tu?
Siedziałam na przeciwko Scarlett i nagle pokazał się koło wilczycy nieznajomy samiec, nie mogłam uwierzyć w to co zobaczyłam. Przecież on zjawił się... znikąd! Tak po prostu. Nie chciałam nic mówić. Czekałam na jej odpowiedź. Ciekawe czy Scarlett go zna?

Scarlett

Scarlett najpierw odpowiedziała waderze.
-Tak jestem ztąd. Urodziłam się tu.-powiedziała i spojrzała na Hoshiego i cicho powiedziała:
-Czemu to zrobiłeś? Czemu odpowiedz?

Hoshi

Hosji nie wiedział co powiedzieć. - Musiałem. - odpowiedziała. Spojrzał głęboko w oczy Scarlett. - Obiecaj, że nigdy nie zrobisz tego co ja. - rzekł, a jego głos się załamał. Po chwili przeniósł wzrok na nieznajomą. - Witaj, jestem Hoshi. - powiedział.

Scarlett

-No tak... Musiałeś bo co? Ktoś ci powiedział, że jak nie skoczysz to porwie całe stada wilków? Czy może nie wiem poświęciłeś się dla kogoś? Jak skoczyłeś, czułam, że to moja wina i ja powinnam też skoczyć. Moje serce zmieniło się nazawsze po twoim czynie. Moja dusza nigdy już nie będzie taka jak kiedyś. A to wszystko dlatego, że skoczyłeś i odebrałeś sobie swoje życie-powiedziała cicho Scarlett.

Hoshi

Samcowie zachciało się płakać, jednak nie mógł. A gdyby tak znalazł pośrednika dusz? - Wiesz gdzie jest Boozer? - zapytał. Może nie wszystko jest jeszcze stracone?

Lea

Lea zamyśliła się nieco. Kiedy oprzytomniała ujrzała nowych. Uśmiechnęła się do nich wesoło i rzekła:
- Przepraszam, ale muszę już iść. Do zobaczenia, Scarlett. - te ostatnie słowa skierowała do niebieskiej wadey i oddaliła się.

zt.

Scarlett

-Pa Lea-rzuciła Scarlett i spojrzała z załzawionymi oczami na Hoshiego.
-Niedługo wróci, niedługo. Może będzie dla ciebie jeszcze szansa jako zombii?-powiedziała cicho i dodała-Wtedy mogłabym cię choć przytulić wiesz?

Hoshi

- A ja będę mógł cię dotknąć. - powiedział. Miał wielką nadzieję, że znajdzie Boozera. Powróci do " żywych ", przynajmniej. - Idziemy szukać? - zapytała. Boozer może być wszędzie.

Scarlett

Scarlett westchneła i opuściła łeb
-Właśnie go teraz nie ma w naszej krainie. Podróż? Ucieczka? Zaginięcie? Nie wiem. Ale niedługo powinien już wrócić. Wtedy razem z tobą pójdę do niego.-powiedziała i uśmiechneła się lekko.