Wilcza łąka

Sayona

-Miło mi-Powiedziała po czym dodała-Witaj jestem Sayona-Odpowiedziała.Patrzyła na wilczycę z uśmiechem zaraz po tym powiedziała-Ładna dzisiaj pogoda nie?-Uśmiechnęła się

Torak

spojżałem poważnym wzrokiem na wilczyce-heh.. też masz takie spojżenie-powiedziałem zdejmując zza pleców łuk i nacierając cięciwe jelenim tłuszczem.

Ashtare

Uśmiechnęła się jeszcze niemrawo do Sayony.
- Nareszcie. Mam dosyć zimna.- przeniosła wzrok na innego wilka. Jej pysk spoważniał. Nie znała go. Jeszcze raz spojrzała na Sayonę.- A swoją drogo, mnie też jest miło Ciebie poznać. Nie mam tu wielu znajomych, zawsze fajniej mieć się do kogo odezwać.- merdnęła ogonem.

Sayona

-Fajnie że mogę pomóc-Powiedziała z serdecznym uśmiechem.Położyła się na przeciwko niej.Wzięła kwiatka i włożyła go sobie za ucho

Ashtare

Przyglądała się uważnie ruchom wilczycy.
- Gdy przybyłam tu po raz pierwszy nie wiedziałam, jak mam się zachować.- wskazała na kolorowe kwiaty.- Nie przemawiają do mnie. Nie widzę w nich niczego nadzwyczajnego.- wytłumaczyła i zerwała jeden z kwiatów. Powąchała go delikatnie i ostrożnie, jakby miał ją ugryźć.

Torak

Spojżałem na drugą wilczycę-Cześć Sayona-powiedziałem uśmiechając się.Kończąc nacierać cięciwe wziołem z kołczana strzałę przywiązałem ją do sznura a sznur natomiast do łapy-głodne?-spytałem,naciągnołem strzałe na łuk,wymierzyłem gdzieś za siebie nawet nie patrząc gdzie i strzeliłem.Strzała poleciała dobre 10 metrów i trafiła prosto w chudą krtań źrebia,strzała przebiła szyję na wylot i źrebie padło martwe.przyciągnołem je tutaj i czekałem na odpowiedz wilczyc wyciągając strzałe z przełyku źrebia.

Sayona

-Czemu nic w nich nie widzisz-Spytała łagodnie po czym dodała-Kwiaty mają coś w sobie że są piękne,każdy coś w nich widzi na swój sposób-Podeszła do niej i włożyła jej kwiatek za ucho cały czas się uśmiechając

Ashtare

Ponownie spojrzała na wilka. Był jakiś dziwny... inny... Przyglądała się, co robi i o mało nie parsknęła śmiechem. Co on wie o polowaniu? Lata z jakimś dziwnym czymś, zamiast w morderczej ciszy gonić za ofiarą i wgryźć jej się w szyję... Odwróciła wzrok. To było śmieszne.
Uśmiechnęła się do wadery.
- Nie wiem... dawno ich nie widziałam...

Sayona

Zobaczyła że wilczyca patrzy się często na tego wilka.Ale gdy ona spojrzała też zachciało jej się śmiać

Ashtare

- Taaak...- spojrzała na kwiaty.- Nic do nich nie mam, sama nie wiem, o co chodzi.- znów przeniosła wzrok na ,,myśliwego"- Tego jeszcze nie widziałam.- zaśmiała się pod nosem.

Torak

schowałem łuk i kołczan za plecy,Gwizdnołem,przez dłuższą chwilę nastąpiła cisza lecz natychmiast dał się słyszeć krzyk Feniksa,wiatr był coraz mocniejszy aż do momentu gdy 6 metrowy feniks wleciał na polane,wskoczyłem na jego grzbiet,wziołem łuk i strzałę,napiołem strzałe na łuk i wypuściłem,strzała wbiła się w ziemię między Sayoną i Ash.

Sayona

-Mam pomysł-Chciała powiedzieć dalej spokoju nie dawał jej ten wilk tak chciało jej się śmiać że nie mogła wytrzymać.No ale jakoś się powstrzymała i dodała-Weź parę kwiatów i wstaw je w wazon u siebie w domu.Będzie ci o wiele lepiej.-Odpowiedziała z uśmiechem na pyszczku

Torak

Spojżałem Ash w oczy i zrobiem diabelski uśmieszek,mrugnąłem okiem i czekałem jak zareagują.

Ashtare

Nawet nie drgnęła mistrzowsko ignorując zaczepy wilka. Natomiast kontynuowała rozmowę z Sayoną.
- Wiesz, co... moja jaskinia jest bardzo normalna... i wolę, by taka pozostała. Nie chcę się zbytnio do niej przywiązywać...- wytłumaczyła, ale zniżyła nos do roślin, by je powąchać.

Torak

Feniks spalił większość kwiatów tutaj rosnących i poderwał się do lotu niechcąco podpalając ogon Ash.

Sayona

-A no jak chcesz-Popatrzyła na nią z uśmiechem a po chwili popatrzyła na wilka.Myślała co on próbuje osiągnąć

Blue Spirit

Zza górki wyskoczył Blue i krokiem godnym króla podszedł do partnerki.
-Witam wszyskich.
Powiedział spokojnie i przysiadł na suchej trawie.

Ashtare

I ten incydent zignorowała. Ogon w jakiś cudowny, znany tylko Ash sposób, przestał się tlić i był jak nietknięty.- Często wędruję.- wytłumaczyła.- Nie powinnam przyzwyczajać się do jednego miejsca zbyt długo.
-Witaj.- powiedziała do przybyłego wilka.

Sayona

-O hej-Powiedziała przytulając się do niego.Zastanawiała się gdzie wczoraj uciekł ale pomyślała że to nie jej sprawa.A zaraz po tym odpowiedziała do wilczycy-Podróżowanie musi być chyba fajne-Oznajmiła

Ashtare

- Można tak powiedzieć...- lekko skrzywiła się. Dla niej nie było to takie fajne.- Jeśli się przyzwyczaisz... możesz zrobić wszystko.- ułożyła pysk na łapach.