Ciemny Las

Gość

Przysunął się jeszcze bardziej.
- No wiesz, jesteś bardzo piękną wilczycą.... - szeptał czarując ją swym wzrokiem xD

Gość

- Co ty nie powiesz xP - szepnęła gryząc go w ucho - precz z łapami! xD

Gość

- AAAH!! - odskoczył. - Ej ej to bolało!! - burknął pocierając łapą o ranne ucho.

Gość

Uśmiechnęła się szyderczo.
- To Kochanie.. nazywa się miłością! - rzekła wybuchając śmiechem.

Gość

Zmrużył złowrogo oczy, klnąc pod nosem. Poprawił się, po chwili i wstał.
- Jednak się nie myliłem co do tej... krainy. Tutejsze wilki są jak dzieci... - uniósł brew z przebłyskiem złośliwego uśmieszku.

Gość

Przekręciła łbem przecząco.
- Ty niby dorosły - zakpiła.

Wasp

Szedł powoli powłócząc łapami. Dzisiejsze wydarzenia wyjątkowo go zmęczyły. Przystanął w końcu i rozejrzał się. - "To ładne miejsce, wygląda spokojnie. Może tutaj trochę odpocznę..." - pomyślał i ruszył. Nawet nie zauważył kiedy minął pare nieznajomych. Ułożył się w cieniu drzewa i dopiero po chwili zauważył te dwa wilki. Obserwował je i czuł, że jest coraz bardziej senny...

Gość

Kątem oka spojrzała na wilka, który leżał w cieniu drzewa. Spoglądnęła znów na Vashne, jakby oczekiwała od niego jakiejś odpowiedzi.

Gość

Przyjrzał się jej.
- Ajj widzę, że jesteś taka sama jak reszta tych "wilków", jesli można je tak w ogołe nazwać. - przewrócił oczyma. - I pomyśleć, że nawet się łudziłem... Lisico, tak, tak, kochanie, wiem o tym i wiem też, że kompletnie tu niepasujesz.. - uśmiechnął się z lekkim cynizmem, odwracając się ku Wasp'owi.
- Cośty taki ponury? Ktoś umarł? Jeżeli tak, to dla mnie powód do radości.

Wasp

Zdziwił się na dźwięk tego ostaniego zdania. Uniósł trochę łeb i zanim się odezwał, popatrzył uważnie na Vashne. - Nie - odparł. - Znaczy... właściwie to sam nie wiem...

Gość

- Wy wszyscy się zawsze musicie nad czymś użalać! - burknął. - Życie jest beznadziejne, nikt tego nie zmieni. - Spojrzał kątem oka na Nishę.

Wasp

Patrzył uważnie na Vashne. Ten wilk coraz bardziej go intrygował... - Skąd ty możesz wiedzieć czy się nad czyś użalam? - spytał cicho. Nie miał już siły na głupie romowy. Z powrotem ułożył łeb na łapach. Zmrużył oczy, ale nadal obserwował Vashne.

Gość

- Taa.. a wkrótce zobaczymy komu łzy się leją - zakpił i położył się przy dalszym drzewie.

Wasp

- Jesteś naprawdę dziwny. Sądzisz, że wiesz o nas wszystko... - mruknął i uśmiechnął się nieznacznie. Całkowicie zamknął oczy. Myślał o Okami... Nadal zastanawiał się jaki był cel jej dzisiejszego przedstawienia. Nie wiedział już co ma o niej sądzić. Przypomniały mu się słowa Cujo: "Nie ma to jak próba zwrócenia uwagi". - "Czyżby rzeczywiście Okami po prostu chciała robić wokół siebie dużo szumu? Jeśli tak, to udało jej się..." Rozmyślał tak jeszcze przez chwilę aż zasnął.

Gość

Spojrzała pełna złości na Vashne. Szybko się odwróciła i odeszła z dala od wilków. Odwróciła się i przez chwilę patrzyła na niego.. jak na jakąś ofiarę.. losu..?
Usiadła gdzieś spoglądając w niebo.

Athoria

Przyszła z żywym królikiem w pysku. Usiadła pod drzewem, nie patrząc na nikogo. Przytuliła się do szaraka, następnie zacisnęła szczęki na jego szyi i skręciła mu kark. Położyła go przed sobą i wgryzła się w jego brzuch.

Gość

Patrzyła przez chwile jak Athoria z .. namiętnością zjada upolowaną zwierzynę. Zdała sobie sprawę że już od dłuższego czasu nic nie jadła. Weszła w głąb lasu. Za chwile wróciła z małym zajączkiem. Usiadła w tym samym miejscu co wcześniej siedziała. Zaczęła ucztę.

Athoria

Po szaraku zostały tylko połamane kości i strzępki futra w którym wilczyca raczej nie gustuje. Athoria oblizała językiem swoje kły zabrudzone krwią królika i rozejrzała się po okolicy przeszywając wzrokiem każdego obecnego tu wilka.

Gość

Wstała. Przemieściła się w inne miejsce nie zważając na nikogo z obecnych. Położyła się na miękkiej trawie i patrzyła w dal rozmyślając.

Renna

Przyszła.Wietr owiewał jej sierść.Westchneła.
-Czy jest coś wogóle miłego na tym świecie-powiedziała cicho sama do siebie.