Las Roślinażeców

Kiae · Gość

Spojrzała na Sas. wszechmogący obdarzył ją czymś szczególnym. Gryf siadł na ziemi i skupił się. Kiae po chwili na skrzydłach powoli się unosiła. Gdy uleciała już spory kawałek, zaczęłą świdrować oczyma okolice. Gdyby teraz Sasori by się pojawił nie miałby szans, gdyż Kiae wykonałaby atak który był dość silny. Zaczęła piszczeć Orlim wrzaskiem, budząc ryby, ptaki i inne zwierzęta które od razu poderwały się do biegu. Czekała.

Sasori

/nie jakos nie widze.. napisala ze ,,jakby tu był...,, a ty nie wzielas tego pod uwage :P/

wyłonił sie z krzaków cały otoczony czerwonym ogniem , kazdy kto teraz by go dotknal skruszyl by sie... to nie byl juz Sasori.. w tej chwili bestia opetala go calkowicie... chociaz ... nie nie calkiem... wielka czarna , a raczej czerwona palaca sie postac kroczyla powolnym krokiem smiejac sie diablesko, jego szczeka byla wielka, kly wystawaly coraz bardziej oczy mail zamkniete... a za soba... pozostawial slady krwi, tak krwi Sasoriego... bestia teraz pochlaniala kazda roslinke na swojej drodze... jednka nie byl to sztana czy inny lucyfer.. byla to poprostu beztia.. beztia zapieczetowana w nim, w malym wilku , który mial umrzec, jednka przezyl poporzez te bestie

Kyuubi · Gość

/'Spojrzała na Sas' to chyba o ciebie łazi? oo/
Wilczyca usiadła miejąc wszystkiego dość znikła. oo

Kiae · Gość

Gryf zanurkowała w dół. Z Orlim Wrzaskiem, zaczęła świdrem lecieć w stronę Sepiry. W ostatniej chwili złapała ją w szpony i uniosła się w górę, zanim ów bestia ich by złapała. Podleciała na drzewo i położyła Sepirę na wysokiej gałęzi na drzewie. Spojrzała na Sasoriego. Czyżby demon ?

Sasori

szedł przed siebie nie zatrzymujac sie.... dalej w tej samej formie..

Kiae · Gość

Machnęła lwim ogonem i spojrzała na Sepirę. Po chwili znowu na Sasoriego, obserwowała każdy jego krok, ruch... W każdej chwili mogłaby spaść na niego świdrem i po prostu poturbować lub - co gorsza - zabić. Lecz nie zrobiła tego.

Sasori

Szedł dalej przed siebie , jednka omijajac towarzyszy... zniknął w głebi lasu.... rozleglo sie tylko bestialskie wycie... oczy mail zamkniete nawet gdy wychodzil z lasu.. pozostawil po sobie jedynie słady krwi , które znów zniknęły

Taihen

Przyleciałem i złapałem sarnę, rozprułem jej brzuch jeszcze w locie

Kiae · Gość

Zniosła wilczycę z drzewa i ze trzepotem skrzydeł uniosła się w powietrze. Poleciała w nieznane.

Karenaj

Przyleciałam i chwyciłam młodą łanię, którą zjadłam ze smakiem po wylądowaniu. Rozejrzałam sie w koło, zobaczyłam mały strumyczek. Napiłam się, zmywając krew z pyska, zabarwiając tym samym wodą na różowo.

Blooshya

Przyszła. Rozejrzała się, mrużąc cynicznie oczy. Dostrzegła niewinną sarnę skaczącą między drzewami. Hap, hap i po sarnie. Odeszła z tematu. O.o

Kyuubi · Gość

Wpadła, nadal jako Demon. Wskoczyła na jedno z drzew, po czym odbiła się od gałęzi. 'przeszła' tak z 10 metrów, aż wkońcu przystanęła. puchnął dym i znów była sobą.

- no to teraz mnie zabij. - Kyuubi wyszczerzyła kły w uśmiechu.
- To otwórz mi bramę! - Kyuu była zamknięta. więc jak miała się do niej dostać?

Shauni

Pojawiła się nagle między drzewami. Delikatnie zaczęła węszyć w powietrzu. Złapała trop i ruszyła w prawą stronę nie zawracając sobie głowy innymi wilkami. Po kilku minutach z łatwością zatopiła kły w młodej sarnie, powalając ją na ziemię. Odciągnęła zdobycz na bok. odrzuciła włosy z pyska i zaczęła ucztę.
Zjadła zaledwie 1/4 całej sarny, gdy wstała wytarła pysk i łapy o trawę i lekko się otrzepała. Zebrała tyle kości ile zdołała unieść i odeszła.

Nagareboshi

przyszedł przywitał się grzecznie z resztą wilków mówiąc-dzień dobry wszystkim-powiedział wesołym lecz zadumanym głosem sprawiając, wrażenie dobrze wychowanego. Poszedł dalej z głową w dole. nagle walną głowom w drzewo. Krew poleciała mu z pyska oczy nabrzmiały czerwienią wydał z siebie okropny przeraźliwy krzyk, w kaszakach coś się ruszyło a on wskoczył w krzaki za tym czymś co tam siedziało, po chwili wyszedł z tamtąd, z królikiem w pysku, rozerwał go nie tykając nawet mięsa, nie chciał go jeść tylko zabić, zniszczyć tak to przynajmniej wyglądało, nie miał już czerwonych oczu, jego oczy wyglądały już normalnie, cały już wyglądał normalnie tylko trochę ubrudzony w krwi królika, kości wziął w pysk i położył się obok zdobyczy bardzo ładnej wilczycy o brązowym futrze, mówiąc: Piękny dzień-mówiąc do wielkiego demona

Szasta

Przybiegł tu odbijając się od drzew, stał na gałęzi i obserwował wilki choć sam był nie widoczny dla nich. Jego uwagę przykuł srebrny wilk z ciałem królika obok siebie. Wpatrywał się w niego a różne myśli przemijały mu przez łeb. Po chwili zawinął się i skoczył na glebę wykonując obrót w tył. Stał w lekko wygiętej pozycji i skinął łbem Shau i Kyuu lecz obserwował cały czas wilka. Jego trzy blizny na czole zamigotały wraz z czarnymi pręgami na futrze.

Nagareboshi

Dzień dobry jestem Nagareboshi -Powiedziałem-Czemu mi się przyglądasz?-Zapytał wilka z bliznami na czole uśmiechając się, był bardzo miły i uprzejmy.

Szasta

- Witaj zwę się Szasta - odrzekł spokojnym i donośnym tonem doświadczonego wilka.
Spuścił wzrok i przeniósł go na niebo - Jesteś nowy? - zastrzygł uchem słysząc z daleka bo kilkunastu kilometrów walczące jelenie. Odwrócił wzrok na niego i wyłonił się z pół cienia w, którym stał. Postawny wilk z mięśniami drgającymi pod skórą z sprawiedliwym aczkolwiek lekko nie ufnym wzrokiem.
- Każda z nich opowiada inną historię - zaśmiał się zerkając na liczne blizny na całym ciele, które były widoczne przy każdym podmuchu wiatru jednak trzy głębokie szramy na czole wciąż błyszczały.

Nagareboshi

Tak, jestem tu nowy-powiedział wstając-ciekawy jestem jaką historie mają te blizny na twoim czole-spojrzał na jego blizny ciekawym spojrzeniem- czy mógłbyś mi opowiedzieć o tej historii, łaskawy panie.

Sky

Śmiercionośne kły błysnęły oślepiającym światłem. Wskoczyła prosto na grzbiet Szasty, czyżby przypadkiem? xD
- Waasssap! - wrzasnęła prosto do jego ucha :3.

Szasta

- Sky! -wrzasnął i aż podskoczył a jego całe futro zjeżyło się...
- Dzięki! Teraz wyglądam jak jeżozwierz - mruknął do niej i poklepał ją łapą.
- Może kiedyś - odrzekł do wilka.