Las śmierci

Cierń

Las jest opustoszały, drzewa i inne rośliny są obumarłe. Panuje tu ponury i przerażający nastrój. Las jest pełen dziwnego zapachu... Zapachu śmierci.

Przylecialem.
- fajna miejscówka... - powiedzialem - coś w sam raz dla mnie - szepnąlem i zacząłem chodzić wśród obumarlych drzew...

Paige

Przyszłam. Wskoczyłam na drzewo. Zachwiało się lekko, ale po chwili utrzymało normalny kształt.

Breishe

Weszła, jej sierść błyszczała niczym brylant, zerknęła z ukosa na wilka i smoka. Ułożyła się wygodnie na ziemi wpatrując się w martwe oblicze nieba.

Paige

Zeskoczyła z gałęzi i podeszła do wilczycy. - Jestem Paig. - powiedziała, podając łapę.

Breishe

-Breishe - wstała, także podała łapę, na jej pysku zawitał chwilowy uśmiech. Cofnęła się, zachwiała od podmuchu wiatru, który rozwiał jej grzywkę.

Paige

Bardzo mi miło. Wybacz, Za mą szczerość, ale do jakiej watahy należysz? Do wiatru? - zapytała.

Krik

Przyszedłem, niczym cień, nie było to piękne miejsce, raczej smutku i samotności, nie koniecznie dla mnie. Ale i tak nie mam z kim rozmawiac....

Cierń

Spojrzałem z ukosa na dwie gadające wilczyce lecz coś przyciągneło moją uwagę. Był to całkiem zielony krzaczek.
- A co to jest? - zapytałem sam siebie - zielony krzak w środku lasu śmierci??? - wykrzyknąłem machając skrzydłami na boki - większych dziwów jeszcze nie było - powiedziałem i spaliłem krzaczek.
- teraz lepiej - powiedziałem z uśmiechem.

Krik

spojrzałem na smoka poirytowany, przewróciłem oczami. Wszedłem dalej w głąb lasu, lasu w którym ni było nawet wody...

Breishe

-Ha! Nie, do Watahy Nocy, a jakże - uśmiechnęła się - A po cóż to pytanie?
Zerknęła na Smoka ze złością, przewróciła oczami.

Paige

Wybacz, przez moment myślałam, że Twój żywioł to wiatr. Wybacz, ale trochę do niego pasujesz, pozytywnie. - spojrzałam na smoka z ignoracją. - Dziwny trochę....

Breishe

-Dziwny, jak dziwny - burknęła, podeszła od krzaka, dotknęła go nosem, ten rozkwitł - Żeby tak niszczyć piękno przyrody...
Odwróciła się, spuściła głowę.

Paige

No to podoba Ci się w tej watasze? - zapytała, albo stwierdziła.

Breishe

-Tak... Wataha jest silna i ma wyrozumiałego przywódcę, zawsze kochałam polować w nocy, nie w dzień - uśmiechnęłam się - A ty do jakiej watahy należysz?

Paige

Wody. Kiedyś byłam bethą, ale pozbawiono mnie jej. Teraz mam test, na jej alfę.

PS: Z innego konta :)

Breishe

-Życzę powodzenia - odpowiedziała dalej odwrócona, zamknęła oczy.

~

Poczułyście okropną woń...

Athoria

Przyszła. Bezszelestnie przemkneła się między drzewami, by wreszcie usiąść w cieniu. Zdradzało ją tylko jej lśniące złotem futro, które delikatnie powiewało, muskane przez wiatr. Zamknęła na chwilę oczy, nie zwracając na nikogo uwagi, następnie otworzyła je. Były wielkie i również złote, koloru północnej gwiazdy. Przymrużyła je lekko, co sprawiło jej minę bardziej tajemniczą.

Breishe

Patrzała się w ziemię, zamknęła oczy raz jeszcze, ziewnęła, spojrzała się w księżyc, nie chciała spoglądać na pełnię samotnie.

Athoria

Pochyliła głowę. Poszła lekkim krokiem za pobliski pień drzewa. Tam usiadła i nastawiła uszy pionowo wyłapując dźwięki. Po chwili położyła się na mchu i zamknęła oczy.

Cierń

Chodziłem między drzewami, obwąchiwałem je, aż wkońcu znalazłem kolczaste krzaki. Wyrwałem je i ułożyłem w kupkę, położyłem na to kilka gałeźi oderwanych od drzew i ugniotłem. Zrobiłem sobie legowisko.
- a teraz się kimne - powiedziałem i zasnąłem.