Las Spokoju

Destiny

Destiny automatycznie spojrzała w niebo.
- Spadła z nieba... oj... ale nic sobie nie zrobiła? -Tak to był największy problem jaki wyniknął z wypowiedzi Eleny który poruszył Destiny. Skoro spadła z nieba i jest gwiazdą to spadła z wysoka.
- Ale jak to możliwe? -Zapytała naprawdę zdziwiona.
- Tak można? -Dodała. No dobrze Destiny jeszcze nie rozmawiała z rodzicami na temat "skąd biorą się małe wilczki ". Ale jakoś nie mogła pojąc jak szczeniątko mogło spaść z nieba.
- To gwiazdy wyglądają jak szczenięta? -Dodała jeszcze bardziej zdziwiona. No przecież gwiazdy to takie świecące punkciki a nie szczeniątka.

Macky

Wadera, nie widoczna, usiadła przy krzakach. Obserowała całe wydarzenie. W sumie po co się kryła - jak mieli zobaczyć ducha? Eh, w sumie.. mogli by poczuć chłód. Znają już jednego, a może nawet dwa duchy, więc po co ryzykować? Zamiast tego, pod postacią wiatru usiadła na drzewie, już w swojej "prawdziwej" postaci. Zaśmiała się głośno.
-HA HA HA! Czeeeeść - uśmiechnęła się bardzo szeroko, a jej białe oczy aż zaświeciły.

KaruHan

-Czeeeeść - warknął Karu. Dalej nie mógł się otrząsnąć, z tego że jego przyjaciółka zamieniła się w ducha ot tak. Teraz jego jedyną dobrą znajomą była Vera, no i Sekirn.
Smok usiadł nie patrząc na Macky.

Elena

Elena zachichotała wręcz zarzucona pytaniami przez szczenię.
- Wiesz, sama nie byłam pewna, czy to możliwe, ale jednak tak. I coś ci powiem. Nic jej się nie stało. Nic a nic. Nie jestem w stanie ci tego wytłumaczyć Słonko, bo dopiero co zaczęła mówić. Jak będę miała okazję, to z pewnością ją o to zapytam. - odparła z uśmiechem. - Wiem tylko tyle, że to pierwsze dziecko gwiazda w tej krainie. - dodała i uśmiechnęła się do maleństwa pogodnie. Zerknęła jedynie kątem oka na przybyłych.

Destiny

Destiny słuchała się jej bardzo zaciekawiona.
- Ale to ona świeci? Wiesz tak jak gwiazda? -Zapytała przekrzywiając nieco pyszczek.
- Chciała bym z nią pogadać. -Oznajmiła wesoło. Tak jak Destiny ją spotka to może się zaprzyjaźnią. Szczeniątko przeciągnęło się lekko. Gdy przybyły tutaj nowe istoty od razu przysunęła się bliżej cioci.

Elena

- Tak, świeci jak gwiazdka. - powiedziała spokojnie - Jest niezwykła. Nie mówi często, ale uwierz mi, mówi tak, jakby była dorosła i bardzo doświadczona. - wyjaśniła dodatkowo i spojrzała na nieznajomych, ponieważ mała się do niej zbliżyła.
- Nie bój się Słonko. Nie pozwolę, by stała ci się krzywda. - poniekąd takie były jej obowiązki będąc wojownikiem no i alfą. A poza tym pokochała tą waderke.

Destiny

- NO nie dziwię się. Skoro spędziła czas na niebie no to widziała wiele. -Stwierdziła wesoło.
- Ciekawe czy widziała jednorożca? -Zastanowiła się na głos. No naprawdę jednorożce mieszkały w niebie. Tak samo jak pegazy. Destiny uśmiechnęła się lekko do wadery. No dobrze że nic się nie stanie. Jednak Destiny jakoś obawiała się tych nieznajomych.

Elena

Wilczyca jeszcze raz rzuciła okiem na przybyszów, ale zaraz spojrzenie przeniosła na Destiny.
- Nie ma pojęcia, ale na pewno będziesz miała okazję, żeby ja o to zapytać. - powiedziała z ciepłem w głosie. Mała była taka pocieszna!
- Może jesteś głodna? - zapytała z troską. Miała w torbie umocowanej tylnej nogi kawałki jeleniego mięsa, toteż nie było żądnego problemu by je wyjąć i razem ze szczenięciem zjeść.

Destiny

- O no w sumie czemu nie. -Powiedziała z uśmiechem. Destiny zaczęła węszyć.
- Ale nie czuję tutaj żadnego zajączka. -Dodała siadając bezradnie. No tak ona nie wiedziała że Elena już ma upolowane mięso.
- Ciociu a polowałaś na łosia? -Zapytała wielce zaciekawiona.

Elena

Wojowniczka wyjęła mięso i położyła spory stos pośrodku nich.
- Proszę, to mięso z jelenia. Wybierz sobie kawałek, który najbardziej ci się spodoba. - puściła do małej oko - W tej krainie nie. Ale w mojej bardzo często. - odparła i poczekała aż maleństwo wybierze sobie posiłek. Tak, w swoich rodzinnych stronach polowała także na niedźwiedzie. Ale to było tak dawno temu...

Destiny

- Wo... jelenia? Jeszcze nie jadłam. -Stwierdziła patrząc na mięso. Szczeniątko obwąchało posiłek i wybrało sobie kawałek czystego mięsa bez tłuszczu. Wgryzła w nie ząbki i...
- Mniam! Ale to dobre! Lepsze od zajączków. -Powiedziała energicznie przeżuwając kawałek jelenia.
- A ja chce zapolować na Łosia. -Dodała.

Elena

Teraz i El wybrała spory kawał krwistego steku i urywając kawałek przeżuła go ze smakiem.
- Wiesz co? Na razie jesteś malutka i nie dasz rady zabić łosia... - urwała kolejny kawałek i wsadziła sobie do pyska. - Ale jeśli chcesz, to możesz zobaczyć jak się poluje na łosie. Mogę Ci upolować jeśli chcesz. - powiedziała z uśmiechem i kolejny kawałek mięsiwa wylądował w jej paszczy.

Destiny

- Wiem że nie dam. Ciocia Taimi mi mówiła. Ale jak będę starsza to zapoluję. -Stwierdziła dumnie. No dobrze była na razie mała i nieporadna. Nie mogła polować na tak wielkie zwierze ale jak dorośnie...
- Zapolujemy razem jak będę starsza. -Dodała wesoło na kolejne słowa wilczycy. Tak to był bardzo dobry pomysł.

Elena

Alfa przełknęła ostatni kęs i wzięła z kupki kolejny kawał mięcha.
- Z miłą chęcią z tobą zapoluję moja mała. - odparła i pogładziła szczeniątko po główce. Była taka drobna w porównaniu do Eleny, choć po wojowniczce również nie było widać, że jest wojowniczką. Mięśnie uwypuklały się dopiero przy jakimś konkretnym wysiłku, biegu, skokach.

Destiny

Destiny przeżuwała mięso rozkoszując się jego smakiem. Nie jadła jeszcze tak dobrego.
- A na jelenia trudno się poluje? -Zapytała się z zaciekawieniem oblizując pyszczek ubrudzony od krwi.

Elena

Brązowa przeżuła mięso i oblizała pysk.
- Jeleń to cwana bestia. Dobrze wie, że nie będziesz atakowała jego łba, bo ma ostre rogi. Dlatego obraca się do ciebie rogami. Dlatego trzeba umieć go zaskoczyć i atakować ob boku, bo wtedy też cię nie kopnie. Jest silny, więc może cię połamać jeśli cię kopnie. Jest niebezpieczny, ale kiedy nadarza się okazja, to wiadomo - aż żal nie wykorzystać. - odparła i ostatni kawałek wetknęła sobie do paszczy.

Destiny

Słuchała jej z zafascynowaniem.
- Och no to rozumiem ze nie mogę na nie jeszcze polować. -Westchnęła. Destiny zjadła jeszcze kawałek i zaczęła oblizywać pyszczek.
- Mniam to było naprawdę dobre. -Dodała wesoło machając ogonkiem. Szczeniątko się przeciągnęło.
- Dziękuję za jedzenie. -Powiedziała.

Elena

- Nie ma za co. Jeśli będziesz miała kiedykolwiek ochotę na mięso z czegoś dużego jak jeleń, to wystarczy że mi powiesz. - powiedziała chowając resztę mięsa do tobołka. - I zapewniam, że nauczę Cię polować na duże bestie. - mówiąc bestie lekko zachichotała, bo jaka tam bestia była z sarny?

Destiny

- Tak na jelenia i łosia! -Zawołała z uśmiechem. Destiny przytuliła się do cioci.
- Ja już będę uciekać. Do zobaczenia ciociu. -Pożegnała się liżąc waderę w policzek na pożegnanie i ruszyła dziarskim krokiem przed siebie szukając czegoś ciekawego.

z.t

Elena

Wilczyca odwzajemniła całus w czółko maleństwa i z sercem pełnym radości powoli wstała. Pomachała jeszcze małej na dowidzenia i po prostu ruszyła w stronę swojego przybytku. Uśmiech wprost nie schodził z jej pyska, tyle radości i przyjemności dało jej to maleństwo. W końcu zniknęła między drzewami.

[zt]