Las Tajemnicy

Lightning

Czuła na sobie spojrzenie wilczycy.Podniosła więc wzrok na nią.Przypatrywała jej się chcąc przypomnieć sobie czy kiedykolwiek wcześniej ją widziała czy zamieniła z nią choć jedno słowo...

Shauni

Kiedy "czerwona" podniosła wzrok, przypomniało jej się, że ostatnio ta wilczyca na nią warczała. Przez to na jej pysku pojawił się delikatnym grymas.
Wstała i po prostu zniknęła w lesie.

Lightning

Zmierzyła jeszcze raz wilczycę wzrokiem:
-Czy kiedykolwiek widziałyśmy się w tej krainie?
Po tym pytaniu zaraz ugryzła się w język.Po co się zapytała? Wilczyca wyglądała na taką,która nie lubiła obcych...

Reks

Przyszedł i usiadł pod drzewem
-Kirina!-krzyknął kiedy zauważył swoją przyjaciółkę.

Kirina

Odwróciła się. Cieszyła się, że słyszy znajomy głos.
- Reks! Cześć! - krzyknęła i podbiegła do niego - Co ty tutaj robisz?

Vedette

W cieniu skryła się wilczyca. Była ciężko ranna, lecz po oczach widać, że dobrze wiedziała co się dzieje i gdzie jest. Weszła tu powolnym, ciężkim krokiem. Słychać było jej ciężkie, wolne wdechy i wydechy. Wilczyca nie przejmowała się zgromadzonymi, tylko weszła w głąb lasu, najdalej od wilków. Musiała pobyć sama. Przedostała się przez krzaki, ominęła wielki, rozwalony pień i położyła się dwa kilometry od wilków.
Zaczęła rozmyślać, bardzo intensywnie. Mimo tak młodego wieku, miała dużo spraw na głowie. Musiała bardzo wiele przemyśleć i spróbować zrozumieć swoje serce i...wspomnienia.
Oddychała ciężko i zamknęła oczy.
"Wspomnienia są takie bolesne..." - pomyślała i oddała się Ciemności. Musiała coś zrozumieć, tylko co?

Reks

-ja przechodziłem niedaleko i postanowiłem odwiedzić to urocze miejsce, a szczerze to tak było tylko że wcześniej widziałem cię przez gęste poszycie tego lasu. - powiedział do wilczycy -Kira? to znaczy Kirina co ty tu robisz? - zapytał Kire.

Kirina

- Możesz mi mówić Kiri... Kira... jak chcesz. Ja przyszłam tu na polowanie, czekam na moją matkę, która powinna się tu pojawić lada chwila. - odparła i uśmiechnęła się.

Kristal · Gość

Przyszła
-Ej ty!-fuknęła na Kirine-CHcę z tobą walczyć!-parsknęła i zblirzyła się.

Kirina

- Tak? A ja z tobą nie. - odparła spokojnie i odwróciła się. - Wiesz Reks, zapewne ona za chwilę odciągnie cię ode mnie mówiąc ci, jaka to jestem okropna. Takie życie, ale przywykłam do tego.- powiedziała do Reksa.

Kristal · Gość

Podbiegła do małego złapała go w szczęki i wybiegła z nim w pysku
-Astalawista!-rzuciła przez zęby do Kiriny.

Kirina

Zawarczała. I to wszystko. Nic więcej. Pozornie zero emocji.

Lightning

Popatrzyła na wilczycę. Po chwili przypomniała sobie gdzie ją widziała. Jednak nie zwróciła na to większej uwagi. Zdziwiło ją tylko dlaczego jest dla niej taka chłodna. Nagle w jej umyśle pojawiło się jedno imię. Uśmiechneła się ironicznie. ,,Przegrałaś'' pomyślała,poczym wolnym krokiem opuściła ten las...

Reks

-Ej. puszczaj. Bo powiem mamie-krzyknął
<dobra>pomyślał i dalej krzyczał płakał i śmiał się na przemian.
-to było głupie-powiedział do siebie cichutko

Shade

Shade zjawiła się na polanie niczym cień. Zerknęła na Kirinę i na bawiącego się z nią młodego wilka. Uśmiechnęła się delikatnie kącikiem pyska i usiadła przy drzewie.

Kirina

Poczuła zapach matki.
- Mama! - podbiegła do niej.

Shade

- Witaj kochanie... - szepnęła do córki i przytuliła ją do siebie. - Tak bardzi tęskniłam. Przepraszam, że zniknęłam na tak długo. - wyszeptała.

Kirina

- No właśnie? Ale to nieważne... gdy cię nie było spotkałam się z moim... przyjacielem i uświadomiłam sobie, jak nienawidzę Kristal. - powiedziała.

Shade

- Cóż takiego się stało? - spytała patrząc na córkę powaznie. Nie chciała, żeby miała jakieś problemy z Kristal.

Kirina

- Ona się stała! To jakiś potwór, ja... ja... nie mam słów na nią. Cokolwiek bym chciała zrobić, ona mi to musi zepsuć! Nagle się pojawia i wszystko niszczy! - powiedziała. - Żyć się odechciewa - westchnęła i spojrzała na Kristal która właśnie uciekała z jej przyjacielem.