Miejsce dla samotnych

Jaina

- No chodź, Desmondzie! - poprosiła łapiąc go delikatnie zębiskami za kark. Przeciągała go w stronę wyjścia, aż w końcu oddalili się stąd. >D

Desmond

-Ok-powiedział, ale zanim zdażył wstać Jaina złapała go za kark i został wyciągnięty siłą. Co za Samice, ale chwili spokoju. xD

Ariana

Ponieważ była w sklepie, postanowiła przyjść do tego miejsca. Usiadła w cieniu drzew na głazie i spojrzała posępnie wokół siebie.

Poranna Rosa

Weszła tutaj ze spuszczonym łbem. Miała zły dzień i złe życie... Polożyla się trzymając łeb na łapach i myślała nad czymś.

Yumi

Po męczącym dniu przyszła...
Rozejrzała się i położyła na miękkiej trawie.
Zamknęła oczy i zaczęła się wsłuchiwać w szum wiatru...
*buja w obłokach*

Abaddon

Abaddon przybył w to miejsce z wyrazem zaciekawienia na połowicznie przysłoniętym grzywą pysku. Nigdy nie był w miejscu dla samotnych, toteż zajrzał tu z ciekawości. I tak nie miał nic innego do roboty. - A więc to tu samotne wilki poszukują miłości... - powiedział do siebie.

Akeli

Weszła,położyła się spoglądając w niebo.Spojrzała na wilki dookoła i zaczęła myśleć:,,Ciekawe czy ja znajde jakiegoś wilka...''

Abaddon

Usiadł, lecz, jak zwykle, nie był całkiem spokojny. Uderzał ogonem o podłoże, wystukując w ten sposób jakiś szybki rytm. Zlustrował uważnym spojrzeniem zgromadzone tu wilczyce. - "Takie ładne i samotne?" - pomyślał.

Akeli

Położyła się.Myślała co by porobić spojrzała na Abaddona.Po chwili odwróciła wzrok położyła łeb na łapy.

Abaddon

Wychwyciwszy spojrzenie biało-czarno-różowej samicy, spojrzał na nią gwałtownie. Zdawało mu się, że gdzieś już ją spotkał. Tylko gdzie? Zastanawiał się przez chwilę, aż stanęła mu przed oczami wizja ciemnego lasu. Ach, tam.

Yumi

Nagle Yumi zauważyła, że zbyt pochłonęły ją marzenia.
I nagle niedaleko siebie zauważyła wilczycę oraz wilka...
Powoli się podniosła... I choć nie wiedziała czy zostać, łapy zaczęły same ją ciągnąć w ich stronę...

Abaddon

Położył się na miękkiej trawie, wciąż jednak podrygując końcówką ogona, który niemal rwał się do wybijania rytmu, tkwiącego w pamięci Abaddona. Zastrzygł uchem i spojrzał na dwukolorową wilczycę. Uśmiechnął się do niej promiennie - może zyska w ten sposób rozmówcę?

Yumi

Nagle Yumi się zatrzymała.
Spojrzała miło na stojącego nieopodal niej wilka.
I uśmiechnęła się. :)
Podeszła bliżej...
-Witaj.! - Powiedziała pewnie :)

Abaddon

- Witaj - odpowiedział, a jego szarobury pysk rozjaśnił jeszcze eden szeroki uśmiech. Długi, puszysty ogon Abaddona wciąż wystukiwał na trawiastym podłożu jakiś wesoły rytm.

Yumi

-Mam na imię Yumi... :D
A ty? ;> - Spytała powoli siadając

Abaddon

- A którą wersję mojego imienia piękna pani woli? - zapytał. Abaddon to nie było jego oryginalne imię, nie to, które nadała mu matka. Nie dało się tego ukryć, gdyż niektóre wilki wciąż zwracały się do niego per J.D

Yumi

-Wersja drogi panie jest mi obojętna.
Imię swe możesz podać, które chcesz a ja będę zadowolona że je poznałam.

Odpowiedziała łagodnie

Abaddon

- W takim razie nazywam się Abaddon - odpowiedział, jednym energicznym ruchem podnosząc się do siadu. Na jego pysku wciąż widniał uśmiech. Tak, Abaddon był bardzo zadowolony. Nie pamiętał nawet, z kim ostatnio rozmawiał.

Yumi

-Jeśli mogę spytać... To co Cię tu sprowadza?
Ja tu przyszłam trochę aby odetchnąć po męczącym dniu. :)

Abaddon

- Ciekawość - odrzekł, pokrótce rozglądając się po otoczeniu. Dodał po chwili. - Wiele słyszałem o tym miejscu. Tyle wilków się tu zakochało, zeszło, rozstało... to miejsce tworzy wiele historii, niekoniecznie pięknych.