Miejsce dla samotnych

Abaddon

Gdy usłyszał prychnięcie, z niemałym zdziwieniem spojrzał na biało-czarno-różową wilczycę, której imienia wciąż nie znał. - Coś nie tak? - zapytał jej.

Akeli

Odwzajemniła jej uśmiech.Nie wiedziała co ma powiedzieć wstydziła się.-Nie nic wszystko w porządku jestem Akeli.

Yumi

Miło mi Cię poznać Akeli.! :) Ja mam na imię Yumi... Co Cię tu sprowadza jeśli można wiedzieć? ; > - Powiedziała

Akeli

-Miło mi mnie tu sprowadza to co większość wilków.-Powiedziała do niej i usiadła.

Yumi

Heh... :)
Ja tu np przychodzę, żeby się wyluzować po ciężkim dniu...
Trochę pomarzyć no i pomyśleć nad różnymi sprawami. - Oznajmiła radośnie Yumi. Nagle się położyła na brzuchu, głowę oparła na łapach i zaczęła energicznie machać ogonem :)

Akeli

-Ja tu się czuje jak w jakiejś macicznej krainie w której zawsze mogę pomarzyć.-Powiedziała Akeli i się położyła.

Yumi

"Akeli ma rację... To jest magiczne miejsce" Pomyślała.
Po czym spojrzała na cicho siedzącego Abaddona. Patrzała przez chwilę, a potem zwróciła swój wzrok ku niebu... Zamknęła oczy i wsłuchała się w szum wiatru, który lekko powiewał na jej futerko...

Akeli

Spojrzała na Yumi ina Abaddona.Po chwili jak to ona była już w innej krainie,krainie baśni.-Ja chyba mam za dużą wyobraźnie hehe-powiedziała.

Yumi

-Mieć dużą wyobraźnie to nic złego... Lepiej mieć bujną niż jej nie mieć. Osoby bez wyobraźni są... Można powiedzieć, że... prawie jak bez uczuć. Chociaż nie do końca. Ale jednak wyobraźnia jest czymś ... fajnym.! ^^ - Powiedziała nadal wpatrując się w gwiazdy. Tak uwielbiała gwiazdy, księżyc, noc. Gdy widziała niebo pełne gwiazd czuła się wyjątkowo. Tak jakby świeciły tylko dla niej... "Odleciała" na jakiś czas zanurzając się w marzeniach.

Akeli

-Tak masz rację ładne niebo co?-Spytała i spojrzała na księżyc.

Yumi

-Ślicznee... Trzeba przyznać, że w tym miejscu prawie nigdy nie ma chmur.! - Powiedziała z uśmiechem na pyszczku. - W sumie przychodzę tutaj od wczoraj. Ale i tak nie ma chmur. Hehe :)
-Abaddonie... Czemu siedzisz tak cicho? Co się stało? :( - Zapytała zaniepokojona.

Abaddon

Dźwięk jego imienia wypowiedziany przez Yumi wyrwał go z zamyślenia. Abaddonowi czasem zdarzało się tak zupełnie oddać się swoim myślom. - Wybacz - odpowiedział, a na jego pysk wrócił zwyczajny dla niego szeroki uśmiech. - Po prostu się zamyśliłem.

Yumi

-Aaa... Ok. Myślałam, że coś się stało. Ale dobrze, że nie.! :D - Powiedziała i uśmiech wrócił jej na pyszczek. Nagle położyła się na plecach i znowu patrzała w niebo. Zastanawiała, się czemu je tak lubi...?

Abaddon

Zaśmiał się, gdy usłyszał słowa Yumi i sam położył się na miękkiej, szmaragdowozielonej trawie. Oparł pysk o przednie łapy i w milczeniu patrzył gdzieś w dal, jednak jego puszysty ogon nadal poruszał się wesoło.

Yumi

Odwróciła się na brzuch... Patrzała przed siebie, na miejsce gdzie ziemia łączy się z niebem... Zastanawiała się czy się odezwać czy może dalej milczeć... I jak zwykle dać się porwać marzeniom?

Abaddon

Kątem oka wciąż zakrytego gęstą, kasztanową grzywą zerknął na obie wilczyce. Milczały, sprawiały wrażenie zamyślonych. Abaddon wstał, zastanawiając się, czy nie poszukać weselszego miejsca.

Yumi

"Okej.! Mam dość myślenia ciągle o tym samym.!" Pomyślała.
-To miejsce działa nie mnie dołującą. - Powiedziała
-Ja już będę musiała iść. No więc... Żegnajcie.! :) - Powiedziała. Spojrzała przyjaźnie na Abaddona i powoli z gracją się oddaliła.

Abaddon

- Mhm, nie tylko na ciebie - odrzekł, choć nie był pewien, czy oddalająca się szybko Yumi to usłyszała. - Do zobaczenia.
Spojrzał na drugą wilczycą, która nadal tu była. Uśmiechnął się do niej i powiedział. - Na mnie też już czas. Do następnego... Akeli - po tych słowach odwrócił się i pognał w kierunku terenów Watahy Nocy.

Desmond · Wysłany: Pią 7:15, 19 Mar 2010 Temat postu:

Des wszedł na polane, położyl Diane koło siebie.
-To jest miejsce dla samotnych wilków- rzekł, patrząc na szczeniaki.
-Tutaj możesz znaleśc swoją drugą połowe- dodał po chwili.

Omega · Wysłany: Wto 18:50, 23 Mar 2010 Temat postu:

Omega przyszła i się położyła. Popatrzała w niebo. Była bardzo zmęczona. Zasnęła na chwilkę, kiedy się obudziła wstała i zaczęła iść. - Czy kiedyś znajdę znajdę drugą połowę. - pomyślała odchodząc.