Biała Plaża

Wardress

- a możesz mówić normalnie? to flustr.. flusrt... to mnei lekko denerwuje. - zaśmiała się i poklepała go po grzbiecie. - Przy mnie ciszy nie będzie xD.

Wredny

Pomachałbym teraz przecząco łbem, gdybym mógł. - Niestety. Jeszcze nie teraz. Mięśnie żuchwy też zostały uszkodzone...

Wardress

- Co z Dashą? - zapytała cicho. Było to jedyne pytanie które w tym momencie przychodziło jej do głowy.

Wredny

Poczułem się, jakby coś zakuło mnie wewnątrz. W sumie z nikim o tym nie rozmawiałem. Chyba teraz nadszedł odpowiedni moment.
Wardress usłyszała w umyśle ciche westchnięcie.
- Jak Ci wiadomo, pewien szmat czasu temu Dash odeszła z tej krainy. Wkrótce i ja zniknąłem. Kiedy powróciłem tutaj byłem prawie pogodzony z tym, że jej nie ma. Nie mniej jednak, wtedy znowu ją spotkałem. Wydawała się zagubiona, ale częściowo rozpoznawała niektóre wilki bądź miejsca. Lecz od tamtej pory już jej nie widziałem. - zakończyłem swój wywód.

Wardress

- Dasha zawsze miała swój świat i swoje zabawki. Nigdy nie wiedziałam co się niej kryje do końca. - szepnęła. - Tę cechę - ciąglego znikania, odziedziczyła po ojcu. Shadow też sie ulotnił... - dodała jeszcze ciszej patrząc w wodę.

Wredny

- Lecz mimo wszystko i tak ją kocham i będę kochać do końca życia... - Dodałem po chwili bardzo cicho.

Wardress

Oparła pysk o jego bark. - Tak, będziesz przeżywał to co ja z jej ojcem. -dodała. Nie, nie miałą na myśli dobijanie wilka po prostu czuła to samo, chciała go ostrzec.

Wredny

Uniosłem prawą łapę tekekinezą. Bandaż, który zwisał z łapy był cały mokry. Użyłem odrobinę pirokinezy. Wokół bandaża powstała mgiełka pary wodnej i uniosła się do góry. Łapę podłożyłem pod swój pysk.

Wardress

- Trzeba było powiedzieć to bym Ci tą łapę z tej wody wzięła. xD. - uśmiechnęła się. Aaa psik xD. Kichnęła gdyż jego sierść łaskotała ją w nos. - wybacz ^^

Wredny

- Na zdrowie. - Odparłem. Lecz potem nie wiedziałem co powiedzieć. Zwierzenie się Wardress dało mi trochę ulgi, jednak nadal to mnie gnębiło.

Wardress

- Jest jeszcze coś, o czym chciałbyś mi powiedzieć? - zapytała łagodnie biorąc pysk z jego karku.

Wredny

- Chyba nie. Dzięki za rozmowę. Potrzebowałem tego... - zamyśliłem się na chwilę.

Wardress

Liznęła go w bok pyszczka. - Przetransportować Cię gdzieś?

Wredny

- Hmmm... może do lasu? Zgłodniałem nieco...

Wardress

- Okej. - wzięła go delikatnie na grzbiet. - Nie wiem jak, ale sie trzymaj! - mruknęła i potężnym uderzeniem skrzydeł odbiła się od ziemi.

Demon

Usiadł zdala od innych wilków. samotnie pośród piachu, w małym zgłębieniu skał, słońce chyliło się ku zachodowi, a wietr marszczył lekko taflę wodną. lekkie wstchnięcia i ciche chlupotanie wody, przerywało mętną ciszę.

Wasp

Wszedł powoli ze spuszczonym łbem. Ta kraina wydawała mu się strasznie martwa i opustoszała odkąd wrócił. Czy to możliwe by tak wiele mogło się zmienić w ciągu tygodnia czy dwóch? Rzucił jedno krótkie spojrzenie nieznajomemu wilkowi i usiadł nad brzegiem morza. Westchnął cicho i zaczął obserwować jak nadpływające fale rozbijają się o brzeg. Nie przeszkadzało mu, że każdy przypływ moczy mu łapy.

Kelir

Dobiegł do plaży, zwolnił i rozejrzał się wokoło. Nigdzie nie dostrzegł Mony. Zawył, chcąc ją do siebie przywołać.
- No proszę, tym razem byłem szybszy - mruknął do siebie.

Monalisa

Czaiła się w krzakach, nagle wyskoczyła i wrzuciłam Kelira do wody - a ty jesteś mokry - zaśmiała się do wilka.

Kelir

Wstał, wyszedł z wody i otrząsnął się z całej siły. Krople wody padły na Monę. Wyprostował się, spojrzał na wilczycę z zadowoleniem.
- Chyba nie tylko ja jestem mokry - wyszczerzył zęby w uśmiechu.