Zabójcze morze ^.^

Heroine

- Tropić. Dobrze tropić. - Odparła z uśmiechem. Yu była pierwszą osobą, która wedziała o tym od niej. W sumie nie wiedziała do końca czy dobrze tropi, ale jest lepiej niż przedtem. Uśmiechnęła się lekko po ostatnich słowach Yu.

Yumi

-Ooo... To dobrze. Pamiętam jak mi kiedyś mówiłaś, że też byś chciała zajmować jakąś posadę, że tak to nazwę z watasze. No i gratuluję! - Krzyknęła. Spojrzała na ptaka lekko pukając go łapą. A Ever wypuściła trzy, nieduże kulki srebrnego ognia, które rozprysły się na niebie pomiędzy gwiazdami, niczym fajerwerki. - Dopiero zaczęła się uczyć. Ale nieźle jej idzie. Sama do tego dochodzi. Ja chyba nie umiałabym jej pomóc. - Powiedziała.

Heroine

Zerknęła na kule. Na ciemnym niebie widziała je dokładnie. Lekko uśmiechnęła się do siebie.
- Dzięki. - Powiedziała kierując wzrok na Yumi. Renn pewnie dawno nie ma w legowisku, lecz Tsahaylu nie bała się o nią.
- Ty. Zapomniałam cię poinformować. Renn ma małego. - Powiedziała radośnie.

Yumi

-Na prawdę? Ma? - Zapytała. - A skąd wiesz? - Pamiętała jak Tsah mówiła jej, że ją wypuściła. Może Renn wróciła do właścicielki. Yumi czekała na odpowiedź. Zamiotła ogonem, przez co z piachu powstał dymek. Przeniósł go lekki wiatr. Spojrzała na Kyinrę, która zapewne nadal cieszyła się z Franka.

Heroine

- Wróciła, ale już jej nie ma. Gdzieś musiała znaleźć miejsce dla malucha. - Powiedziała. - Widziałam ją. - Dodała po chwili i uśmiechnęła się znowu. Już nie tęskniła, bo tak naprawdę był to strach o nią, nie tęsknota. Strach i niepewność. Tylko to.
- Pójdziemy na wieś? - Spytała po chwili i podniosła się.

Yumi

-Rozumiem. Możliwe, że wśród tylu wilków, mogła czuć strach. I chciała chronić młode, przecież każdy z wilków może chodzić blisko Twojego legowiska. - Oznajmiła. Nigdy matką nie była, może będzie. Ale coś takiego wiedziała, przynajmniej mogła się domyślać. - Ale nie martw się o nią, skoro była gotowa na macierzyństwo na pewno sobie poradzi.

Heroine

- Ja idę. Jeśli chcecie, dołączcie o mnie. - Powiedziała i ruszyła w kierunku wsi. Kiwnęła im głową i machała długą kitą we wszystkie strony. Ruszyła powoli i zniknęła gdzieś między drzewami. Po chwili już jej tu nie było.

Sevi

Savi obudziła się jakaś wesoła. Nikt nie zauważył, że wstała. Skoczyła jakiś metr w górę. Wyglądało to jakby chciała lecieć. Skoczyła do wody i zaczęła się pluskać. Ochlapała chyba wszystkie wilki.
-przepraszam.-powiedziała i wyszła z wody. Wolała dłużej tam nie przebywać, bo są tak rekiny. Zaraz po tym ,,zażyła,, kąpieli w piasku jeżdżąc pyskiem po nim. W końcu otrzepała się i zaczęła wariacko machać ogonem podnosząc piach i robiąc przez to kurz. Skoczyła w największe kłęby. Zaczęła kaszleć i odeszła od kurzu.
-Jeszcze wywołam burzę piaskową.-powiedziała żartobliwie do Wilczyc. Kiedy kurz opadł zauważyła że kocięta dalej śpią. Zdziwiło ją to i rozśmieszyło. Padła na piach i zrobiła Anioła z piasku xD. Wstała i przymknęła oczy po czym zawyła do księżyca. Trochę ją zdziwiło że już się nie użala nad sobą. Szczeknęła takim tonem jakby się czegoś niecierpliwiła. Jej ogon dalej latał w obie strony. Savi wystawiła jęzor i przymknęła oczy robiąc się senna. Starała się nie usnąć. Kociaki się obudziły i zaczęły wariacko biegać po piasku. Savi zwinęła się ze śmiechu patrząc na kocięta. Zupełnie jakby miały latać. Jej dziwnym wyczynom jakby nie było końca. Zaczęła się turlać ze śmiechu aż w końcu zamilkła. Schowała język. Wyszło w niej szczenię. Ogon po kilku minutach się uspokoił a Savi wpatrzyła w księżyc. Była pełnia w każdym razie tak jej się zdawało. Księżyc ładnie oświetlał ciemne chmury. Savi powoli zaczęła opadać na piasek z uśmiechem choć nie wiadomo co to oznaczało.

Yumi

-Do zobaczenia! - Krzyknęła za odbiegającą Tsah. Ziewnęła krótko. Rozejrzała się sennie dookoła i spojrzała po kolei na Kyinrę, Savi, Kayę, Ever. Nagle rozbudziły ją wyczyny Savi. Potem dało się słyszeć nieprzyjacielski skrzek. Zdziwiona spojrzała na Ever, która groźnie syczała na dwie, szare kulki biegające po piasku. - Ever... Co jest? - Zapytała stanowczym tonem.

Sevi

-Yumy a co jest ciekawego w tej wsi?-zapytała tonem szczenięcia. Podrapała się już zdrową od dawno tylną łapą w pysk. Oblizała się. -ludzie?-spytała kolejny raz i położyła uszy po sobie. Pierwsze spotkanie z ludźmi... to by było coś. Fajne uczucie dla dojrzewającej wadery. Co prawda jest jeszcze młoda ale dreszczyk, czemu nie? -bo ja bym chciała zobaczyć pierwszy raz człowieka.-oznajmiła.-nie będe się bać.-zapewniła mimo że często się boi. Miała nadzieje że Yumy się zgodzi Udała jej i poza tym chciała mieć kogoś do obrony gdyby spadła na nią gałąź. Tak Savi ma niestworzone wypadki. Yumy To jej przyjaciółka i bez niej właściwie zanudziła by się na śmierć. Jej ogon znów zaczął Wariacko latać. Stanęła chwiejnie na dwóch łapach (Tylnych) i skuliła łapki przy pyszczku robiąc minę kota ze shreka. Savi uważała że Yumy trzeba naśladować a przekonywała ją do pójścia dlatego że... Chciała wyjść z przyjaciółką gdzieś. Szybko zaniosła swoje kocięta do bezpiecznego miejsca. i czekała na odpowiedź.

Yumi

-Ever! Do domu... - Powiedziała widząc, że ptak się nie uspakaja. Ale po słowach właścicielki poleciała grzecznie do legowiska. - Na wsi są zwierzęta hodowlane przez ludzi czyli dokładnie tak jak się domyśliłaś... też są tam ludzie. Niestety nie jeden człowiek, lecz może być ich wielu. - Oznajmiła. Przecież nie będzie kłamać. Savi jest coraz starsza i musi wiedzieć o niebezpieczeństwach. Ale skoro nigdy nie widziała człowieka, może nie wiedzieć jakie to zagrożenie. - Nie chodzi o to czy będziesz się bać. Tego mi mówić nie musisz. Ale szczerze mówiąc jeden wilk nie ma szans z jednym, uzbrojonym człowiekiem. Dlatego tu chodzi o ostrożność, to najważniejsze. - Potem spojrzała na minę i oczy Savi. Cóż... coś takiego podziałałoby gdyby ona była nadal szczeniakiem, ale wiadomo. Każdy kiedyś dorasta. A Yumi musi być odporna na takie rzeczy. - Uwierz Savi... To na mnie nie działa. Ale skoro chcesz możemy tam iść. Ale Ty musisz mi obiecać, że będziesz uważała i jak coś powiem Ty to robisz. Dobrze?

Kyinra

Przysnęła. Lecz to było do przewidzenia. Podniosła głowę i spojrzała na Tsah. - Tsah! - wykrzyczała i rzuciła się na nią tuląc mocno. - Nie wiem co Franek lubi jeść...- zastanowiła się chwile. - A może robale? - zapytała Yu i wrzuciła Franka do kałuży.

Sherii

Wilczyca zaczęła się rozglądać po przybyłych wilkach jednak nikogo nie znała. Nie miała nawet zamiaru poznawać.
- Cóż za nieoczekiwane oblężenie - mruknęła i zaczęła spacerować brzegiem morza. Fale przypływu raz, po raz podmywały jej łapy, a wiatr rozwiewał futro. Przechadzała się tak dość długo aż natrafiła na wielki głaz, który leżał przy brzegu. Wskoczyła na niego i z nie wielkiej wysokości obserwowała wzburzone morze.

Ashley

Ashley zjadła rybę i uśmiechnęła się do wików . - Bardzo ładne imię Sherii . Przypomina mi pewnien trunek, który ludzie nazywają Sherry . - uśmiechnęła się do wadery . Spojrzała na zatłoczone miejsce . - Sherii, Torak chodźmy stąd . Z dużo tu LUDU . - zawołała .

Sherii

- Ja mogę iść, ale moje pytanie jest następujące. Gdzie? - powiedziała i uśmiechnęła się do Ashley. Zeskoczyła zwinnym ruchem z głazu na którym stała. Obejrzała się jeszcze raz na zgromadzonych i podbiegła do wilczycy. Stanęła przed nią obserwując ją uważnie.

Torak

Wskoczyłem na Willa-Wskakujcie dopne drugie siodło dla gości-powiedziałem
-A lecieć możemy nad diamentowy wodospad-dodałem i uśmiechnołem się do wader i puściłem oczko Sherii.

Sherii

- Ano możemy. Co Ty na to Ashley? - mruknęła wdrapując się na Willa. Spojrzała na moment w stronę Toraka jednak nie zauważyła u niego niczego nadzwyczajnego. Teraz czekała tylko na to by odejść stąd czym prędzej. Jak na swoje poczucie humoru Sher była dzisiaj dość markotna. Może ta pogoda tak na nią działa lub coś ją dobija?

Torak

Spojżałem na Sherii-Jakiś masz dziś zły chumorek-powiedziałem z poważną miną po czym Will zaskrzeczał i odwrócił łeb w stronę Sherii.

Sherii

- No wiesz nie zawsze będę uśmiechnięta i zadowolona. Takie ponure dni również miewam - powiedziała patrząc na niego zdumionymi oczyma. Nie sądziła, że jej humor aż tak daje się w znaki innym.
- Chodźmy stąd - dodała po chwili smętnym głosem.

Torak

Niema sprawy-powiedziałem-Ashley spotkajmy sie nad diamentowym wodospadem-powiedziałem do wadery,gwizdnołem a Will ze mną i Sherii na grzbiecie leciał w stronę Diamentowego Wodospadu.