Gorące źródło

Deebie

W chmurach czerwono-czarnego dymu pojawiła się Deebie. Mwah, wyglądała już inaczej. Umaszczenie jej się zmieniło wraz z wiekiem. Demoniczna spojrzała na samca. Awww, ślicznyyy. Uśmiechnęła się pod nosem i zniknęła. Gdy ponownie się pojawiła była przy wilku.
- Bry - powiedziała.

Noem

Kremowo-różowo-brązowy wilk łypnął na stojącą obok wilczycę.
- Dobry. - rzekł nie namyślając się zbytnio nad odpowiedzią. - nazywam się Noem. - dodał, po czym uśmiechnął się pod nosem.
Znalazłszy orzecha włoskiego jednym, lekkim ruchem zgniótł go na malutkie kawałeczki. Uhuh, taak, Noem był silny, ale i kulturalny. Przysunął kupkę zgniecionych orzechów i poturbowaną skorupkę ku waderze, by mogła się poczęstować.

Deebie

- Mhm, miło mi Cię poznać. Ja jestem Deebie - odpowiedziała i spojrzała na Noema'. Gdy podsunął do niej orzecha, wzięła mały kawałek i zjadła. Ugh, ostatnio mało jadła. Piła w sumie też mało - tylko tę krew, którą dał jej Hiretsuna. Miło z jego strony. Deebie spojrzała słodkimi oczętami na wilka. - Z jakiej Watahy jesteś? Bo jeśli z Ognia bądź Nocy to cię zniszczę - rzekła, tak jak gdyby "zniszczenie" kogoś było najnormalniejszą rzeczą na świecie...

Noem

Noem zaśmiał się i spojrzał na Debbie.
- Jesteś pewna, że mnie zniszczysz? - mruknął spoglądając na swe umięśnione łapy. - Po za tym... nie musisz mnie niszczyć. Jestem z Watahy Wody. A ty? -
Wilczek uśmiechnął się do wilczycy, po czym skierował wzrok ku małemu jeziorku z gorącą wodą. Wnet włożył ów łapę do głębi i zaczął w niej brodzić.

Deebie

- Masz szczęście. Ja jestem z Wiatru... I tak, zniszczyłabym. Demona nie pokonasz... - uśmiechnęła się szyderczo i również weszła do wody. Mhm, a raczej wskoczyła. Po co robić coś takiego powoli? Jak się skacze to jest więcej zabawy!

Noem

Noem znów się zaśmiał i także wskoczył do wody rozchlapując ją na wszystkie strony i śmiejąc się donośnie. Wbrew pozorom Noem był bardzo wesołym wilkiem. Wybrał sobie miejsce naprzeciwko demonicy i zaczął chlapać lekko łapą w wodzie.

Deebie

Deebie spojrzała na chlapiącego wokoło samca. Ona podniosła swój płaski i dość szeroki ogon, po czym przejechała nim szybko po tafli wody. Efekt? Coś na kształt "tarczy", która jednocześnie ochlapuje "przeciwnika". Sprawdzone w real'u. n.n

Noem

A ten się tylko uśmiechał. Nie przeszkadzało mu, że tak urocza wilczyca jak Deebie chlapie go wodą, którą zresztą tak bardzo lubił. Tak więc i on począł ochlapać demonicę wodą, tak też zrobił po czym zaczął się śmiać i zrobił miłą i słodką minkę. Zaraz potem uniósł lekko łeb ku słońcu i jak zaczarowany wiatr zaczął wiać w pyszczek wilka, dając mu ukojenie przy okazji.

Deebie

Deebie odwzajemniła uśmiech. Lecz gdy tylko Noem uniósł łeb ku słońcu, nastolatka wykorzystała ten moment. Zanurkowała i złapała samca za tylne łapy, po czym szarpnęła go mocno w dół. No, nie aż tak mocno. Nie chciała mu w końcu wyrwać łap...

Noem

Wilk także zanurkował i ów pod wodą zaczął gilgotać demonicę. Ot tak, dla zabawy. Potem wynurzył się i zaczął się otrzepywać z wody i zaczerpywać powietrza by znów zanurkować i dalej wprawiać w śmiech wilczycę robiąc różne zwariowane miny i udając poważne osobistości, oraz oczywiście gilgocząc ją.

Deebie

Lecz Deebie nie ruszały gilgotki. Była na nie odporne. Lecz gdy Noem zaczął się wygłupiać nie wytrzymała i zaczęła się śmiać. Tak, to było nawet śmieszne. Powstrzymała na chwilę śmiech, by wyjść z wody. Otrzepała się dokładnie i położyła na słońcu.

Noem

Noem także miał dość na chwilę wody i wyszedł z wody. Położył się na trawie obok Deebie górą brzuchem, ale zaraz potem przeturlał się na drugą stronę, tak by dobrze widzieć demonicę.
- Ty jesteś córką demona, tak? - odparł.

Deebie

- Tak. Aktualnie to mój ojciec nie żyje - był słaby i przegrał. Po ziemi stąpa już tylko jego demon. Lecz czy jest mi przykro? Na początku było, lecz szybko zrozumiałam, że Raven był tak na prawdę nikim. Hiretsuna zaś, jego demon, jest miły, uprzejmy i troskliwy. Kocham go jak ojca. W dodadku on doskonale wie co jest dla mnie, demonicy, potrzebne. O, i mój demon, Thanatos, jest synem Hiretsuna! Mhm, gdyby się tak bardziej zastanowić to miałam dwóch ojców - skończyła. I brawa dla mnie, bo piszę z telefonu, co nie jest łatwe. Ale wracając... Deebie przydunęła się bliżej Noem'a, tak by ich ciała się ze sobą dokładnie stykały. - Chcesz mnie poznać jeszcze bliżej? - zapytała. Spojrzała samcowi głęboko w oczy i po chwili zaczęła składać na jego ustach namiętne pocałunki

Noem

- Hmm... może? - odparł samiec po czym zaczął jej jeździć ogonem po plecach i całować nieśmiele w pyszczek. Oj przez Noema wadery będą miały wiele nieprzespanych nocy, oj wiele. Ów wilk uśmiechnął się szarmancko do wadery i objął ją swymi umięśnionymi łapami patrząc głęboko w oczy.

Deebie

Deebie przysunęła się bliżej samca i objęła go swym dymem. Uśmiechnęła się delikatnie i spojrzała samcowi głęboko w oczy. Była tak blisko Noem'a, że aż stykali się dokładnie ciałami. Po chwili demonica zaczęła obdarowywać wilka delikatnymi, ale i namiętnymi pocałunkami. Ogonem zaś wędrowała po podbrzuszu partnera. Mwah.

Noem

Wilk pomrukiwał zadowolony spijając każdy pocałunek z ust wadery. I cóż, niech panie sobie nie myślą, Noem nie będzie wskakiwał do wanny z szampanem, by zaimponować waderom. To właśnie owe wilczyce muszą się starać o jego względy i tą bezcenną noc spędzoną razem w jednym łóżku.

Hatsune

Miku nie zamierzała marznąć, błądzić cały dzień po śniegu, albo kryć się po jaskiniach w celu odnalezienia ciepła. Miała wyśmienity pomysł, który idealnie pasował na zimowe popołudnie. Owinięta w szalik, kierowała się w kierunku źródeł. Sama myśl, że za chwilkę zanurzy się po nos w gorącej wodzie motywowała ją do szybszego kroku i wywoływała u niej wesoły uśmiech. Wyszła na wzniesienie i zatrzymała się nagle. Odetchnęła głęboko, widząc unoszącą się nad taflą wody parę. Zadowolona szybko ściągnęła chustkę z szyi, postawiła na brzegu torbę i wskoczyła do wody, starając się jednak nie zmoczyć grzywy. Podpłynęła znów do brzegu i wyciągnęła z plecaczka : winko i lampkę, mwah!
- Zacnie, panno Hatsune, zacnie.. - zaśmiała się i nalała sobie alkoholu. Upiła łyczek i oparła się o ścianę "basenu". - Panno.. Single rządzą i tyle! - dodała zaraz do siebie i zamknęła oczy.

Kartel

Delikatnie stawiając łapy na skrzypiącym śniegu, nad Gorącymi Źródłami zjawił się Kartel.
Czy był taki sam jak niegdyś?
Częściowo...
Co prawda nadal był to ten sam troskliwy i miły samiec, lecz "coś" się w Nim zmieniło. Może... to że już Naomi go nie obchodzi? Teraz już wie, że nie potrzebnie się tak tym wszystkim martwił. Trzeba żyć!
Zarzucił brązową grzywką do tyłu i spojrzał się uroczo na białą wilczycę. Może by tak kogoś poznać...?

Kaliope

Kaliope przyszła w to miejsce wesołym krokiem. Mróz i śnieg był nie do zniesienia. Nie dość, że łapki swędziały ją od zimna, to jeszcze nie miała szalika!
Od razu, bezmyślnie wskoczyła do rozgrzanej wody. Ach! Co za ulga! Wszystkie jej mięśnie przyjemnie się rozluźniły, a ona pływała sobie beztrosko w 'brodziku'.
Wreszcie ułożyła się relaksacyjnie na wodzie, brzuchem odwróconym do góry i wertowała wzrokiem po całej okolicy, raz po raz spoglądając na inne wilki.

Sahama

Wilczątko o dziwnej maści, stąpało wszędzie gdzie je poniosło. Jednak po pewnym czasie przybyła na kolejne, ciekawe miejsce, nie zwracając uwagi iż znajduje się na innym terenie. Nom, tutaj jeszcze jej nie było, więc trzeba także pozawracać dupska obcym wilkom. Pewnie kroczyła po miękkiej i zielonej trawie. Po chwili spostrzegła szczenię, które miło relaksowało się w ciepłej wodzie. Od razu małej zaczęło się robić zimno, wiec postanowiła przyłączyć się do Kaliope - witaj - uśmiechnęła dziarsko - mogę się przyłączyć? Jest zimno i w ogóle... - rzekła i kaszlnęła lekko.