Gorące źródło

Azazello

Zamyślił się.
- Jestem wędrowcem. Przenoszę się z jednej watahy do drugiej. właściwie to przenosiłem się bo tu chcę trochę pokoczować. Ale urodziłem się w Watasze Wspomnień, którą opuściłem gdy tylko osiągnąłem samodzielność.

Karenaj

Wadera cofnęła się kilka kroków i aż przysiadła na tylnych łapach i podniosła lewą przednią łapę do góry otwierając pysk.-Wspomnień...-Wyjąkała niepewnie.

Azazello

- Tak o co chodzi? - spytał widząc dziwną minę wadery. Sam miał tylko mgliste wspomnienia swojej Watahy.

Karenaj

Wadera otrząsnęła się słysząc słowa wilka.-Bo ja też pochodzę z tej watahy. Moim ojcem był Dark a matką Ansu.-Powiedziała dość niepewnym głosem.

Azazello

Wilk otworzył pysk niezamierzenie. Ty razem to on cofnął się kilka kroków po czym otrzepał łeb i powiedział
- To niemożliwe!

Karenaj

-Czemu?-Spytała nadal mocno zszokowana wadera.-To niewiarygodne, tak... Ale nie niemożliwe.-Powiedziała głośno przełykając ślinę.

Azazello

- Nie o to mi chodzi, - żachnął się wciąż zdumiony po czym powiedział głosem pełnym napięcia : - Dark i Ansu byli moimi rodzicami.

Karenaj

Szczęka wadery opadła, głośno szczękają.-Czy ty, ja my nooo-To był dla niej głęboki szok. Spotkać brata po tak długim czasie? Pamiętała, jak jej rodzeństwo odchodziło, ale tylko jeden z nich był czarny.-Azazello?-Zapytała. Chyba zapamiętała dobrze jego imię.

Azazello

Przeszukiwał pamięć. Czy to naprawdę było możliwe/
- Karenaj? - wydał z siebie szept zdumienia tak niepodobny do niego. Pamiętał ją mgliście jako swoją bardzo młodą siostrę.

Karenaj

Skinęła łbem na dźwięk swego imienia. Podbiegła do basiora i wtuliła pysk w jego brzuch.-Ojej, pamiętam Cię jako młodego wilka, gdy sama ledwo co wychodziłam z nory!-Wykrzyknęła

Azazello

- Ja też nie pamiętam cię zbyt dobrze.. Byłaś jeszcze szczeniakiem gdy ja opuszczałem watahę. - powiedział szczerze ucieszony ze znalezienia siostry i objął ją wolną łapa czule.

Karenaj

-Opowiadaj, co Ci się przytrafiło! Masz partnerkę, małe?-Spytała ciekawa, już nie krzycząc. W objęciach starszego brata czuła się jak mała waderka. Być może tak właśnie czuje się jej córka?

Azazello

Zaśmiał się a w tym śmiechu zadygotał. -Żartujesz sobie? Nie nie mam żadnej rodziny. To znaczy oprócz ciebie. - powiedział.- A ty? - spytał - Jak ci się w życiu powiodło?

Karenaj

-To trochę smutne, ale cóż.-Odpowiedziała słysząc pierwsze zdanie.-Ja? Ja mam partnera i dwójkę dzieci. Ale ostatnio nigdzie nie widziałem mojego kochanie.-Powiedziała lekko się odsuwając od niego.

Azazello

- No proszę. Zostałem wujkiem. - powiedział pełen dumy. - Dobra robota. - pochwalił siostrę. Zrobiło mu się trochę smutno. On jakoś nie mógł znaleźć sobie miejsca. Ale po chwili jego kiełki zabłysły w przyjaznym uśmiechu.

Karenaj

Odwzajemniła ten uśmiech.-Tak, właściwie to jesteś wujkiem. A może i ty sobie kogoś tu znajdziesz;]?-Wadera puściła mu oczko.

Azazello

Znów musiał się zaśmiać. To było dla niego nietypowe ale cóż jak często znajduje się siostrę?
- Kto by chciał takiego dziadka jak ja. - powiedział.- Moim jedynym partnerem jest moja kulawa noga na którą mogę sobie ponarzekac od czasu do czasu jak nikt nie słyszy. - przyznał.

Karenaj

Karenaj zaśmiała się cicho.-W tej krainie i nie takie rzeczy się działy, a ponarzekać zawsze możesz. Wilczyca uśmiechała się promiennie w stronę nowo znalezionego brata.

Azazello

- Pewnie że mogę ale robię to niechętnie. - powiedział. Rozpierała go radość z ponownego spotkania siostry.- Musisz mi kiedyś przedstawić swoje maluchy. Chyba że już zdążyły wyrosnąć. - powiedział.

Karenaj

Raczej nie. Ostatnio Agresja kręciła się z ojcem, a Helios gdzieś sam się szwenda, ale jeszcze nie są na pewno dorosłe.-Przekrzywiła troszkę smutno głowę.-Właśnie szukałam Agresji.